By 
«Μέσα από τις επιχειρηματικές δράσεις και τις επενδύσεις έρχεται η ανάπτυξη και διασφαλίζεται η ευημερία των ντόπιων πληθυσμών».
Αυτό υπογράμμισε ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς Βασίλης Κορκίδης, σε πρόσφατη εκδήλωση του Ελληνο-Κουρδικού Κέντρου Ανοικοδόμησης και Επενδύσεων.
Ο κ. Κορκίδης ανέφερε ότι η μεταπολεμική ανοικοδόμηση αποτελούσε και αποτελεί ίσως μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τις ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις εκτός έδρας τους κατασκευές μεγάλων έργων και ανοικοδόμησης «κατεστραμμένων» από πολεμικές συρράξεις πόλεων.
Οι κατασκευαστικές εταιρίες, όπως είπε, με γνώμονα τις γεωπολιτικές και οικονομικές συνθήκες τοποθετούνται εγκαίρως στο πλαίσιο του συνήθους ανταγωνισμού που αντιμετωπίζουν από άλλες ομοειδούς χαρακτήρα επιχειρήσεις και πρόσθεσε:
«Υπάρχει μία πλειάδα παραδειγμάτων που ελληνικών συμφερόντων κατασκευαστικές συμμετείχαν σε επιχειρηματικά σχήματα ή και από μόνες τους στον αραβικό κόσμο, την Μέση Ανατολή, την Ασία και την Αφρική. Πέρα και πάνω από γεωπολιτικές σκοπιμότητες, αλλά και πολιτικές αντιπαραθέσεις, που ενίοτε απασχολούν την διεθνή κοινή γνώμη και τα αρμόδια όργανα του ΟΗΕ, της ΕΕ, και όχι μόνο, οι ελληνικές επιχειρήσεις εκτιμώ ότι δηλώνουν παρούσες σε κάθε ευκαιρία να συμβάλουν στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των λαών με έργα υποδομής αλλά και άλλες κτιριακές εγκαταστάσεις. Ωστόσο, πέραν της ανοικοδόμησης και της ανάπτυξης υποδομών, η ευρύτερη περιοχή έχει και επιχειρησιακές δυνατότητες που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Για να αντιληφθούμε τη γεωπολιτική αξία του Κουρδιστάν, άρα και όσα συμβαίνουν στη διεθνή πολιτική-γεωπολιτική “σκακιέρα”, θα πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα στους φυσικούς πόρους, καθώς στο υπέδαφος της ευρύτερης περιοχής υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ωστόσο, σήμερα που η παγκόσμια κοινότητα στρέφει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας η ευρύτερη περιοχή είναι εξ ίσου “προικισμένη” με τους υδάτινους πόρους που διαθέτει με ιδιαίτερη σημασία για το μέλλον τόσο της Μέσης Ανατολής, όσο και της υπόλοιπης υδρογείου. Και οι υδάτινοι πόροι δεν είναι άλλοι από τους μεγάλους ποταμούς Tίγρη και Eυφράτη, που πηγάζουν από εδάφη του τουρκικού Κουρδιστάν. Η άρδευση, το πόσιμο νερό, αλλά και εξαιρετικές δυνατότητες παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας βασίζονται σ’ αυτούς. Είναι προφανές ότι και σε αυτό το πεδίο οι επιχειρηματικές- επιχειρησιακές κινήσεις όποτε αυτές καταγραφούν, θα προσδιορίσουν ένα πεδίο με μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον, άρα και θα μετουσιωθούν σε ένα σεβαστό αριθμό θέσεων εργασίας η οποία με τη σειρά της θα προσδώσει ώθηση ανάπτυξης στην “τοπική”, και όχι μόνο οικονομία. Κλείνω με μία, ας μου επιτραπεί η έκφραση, ιστορική αναδρομή, η οποία όμως εμπεριέχει στοιχεία για ένα πολιτισμό εν πολλοίς άγνωστο στο πλατύ παγκόσμιο κοινό. Σε κάθε περίπτωση, η πρώτη απόλυτα αξιόπιστη ιστορική αναφορά για τον αρχαίο αυτό λαό, απαντάται στην “Κάθοδο των Μυρίων” του Ξενοφώντα. Εκεί οι “Καρδούχοι” περιγράφονται ως ικανοί πολεμιστές, γενναίοι και περήφανοι και διεξάγουν εξαιρετικό ανταρτοπόλεμο. Δεδομένου ότι, οι Κούρδοι θεωρούνται αυτόχθονες κάτοικοι της Μικράς Ασίας και της Μεσοποταμίας, αναπτύσσονται περισσότερο μετά την πρωτοβυζαντινή περίοδο. Κατοικούν κυρίως στην περιοχή η οποία ορίζεται από το όρος Αραράτ, τα δυτικά οροπέδια του Ιράν, την κοιλάδα της Μεσοποταμίας και τα όρη του Ταύρου, ενώ περιλαμβάνει τμήματα της Τουρκίας, της Συρίας, του Ιράκ και του Ιράν. Στην εν λόγω περιοχή, οι Κούρδοι αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία, αγγίζοντας το 90% του πληθυσμού. Σχετικά μικρός αριθμός Κούρδων ζει στη “διασπορά”. Ο προσδιορισμός του κουρδικού πληθυσμού είναι ιδιαίτερα δυσχερής, με δεδομένη την ανάμιξη των πληθυσμών, ιδιαιτέρως στην Τουρκία. Δεν θα υπεισέλθω σε ανάλυση για το κουρδικό ζήτημα και τις εξελίξεις που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το Ιράκ και επηρεάζουν ταυτόχρονα όλους τους Κούρδους που ζουν στις άλλες χώρες. Ωστόσο θα επισημάνω για μία ακόμη φορά ότι μέσα από τις επιχειρηματικές δράσεις και τις επενδύσεις έρχεται η ανάπτυξη και διασφαλίζεται η ευημερία των ντόπιων πληθυσμών. Τούτου δοθέντος εύχομαι να επέλθει σύσφιξη των εμπορικών και επιχειρηματικών σχέσεων. Η ανάπτυξη που έχει ως βάση την ειρήνη για την ευημερία των λαών έχει ακρογωνιαίο λίθο όλο το φάσμα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Το ΕΒΕΠ και όλα τα Επιμελητήρια είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές ανάπτυξης των οικονομικών σχέσεων μεταξύ χωρών και λαών».
