By 
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Τοday Press
του Δρ. Κωνσταντίνου Μπούρα
Το αριστούργημα των Δημήτρη Παπαδημητρίου – Κ. Π. Καβάφη «…που γι’ Αλεξανδρινό γράφει Αλεξανδρινός» στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Όταν η διαχρονική Ποίηση συναντάει την εμπνευσμένη, μεγαλειώδη Μουσική διαιωνίζεται εις το διηνεκές.
Ο μεγαλοφυής διεθνής συνθέτης Δημήτρης Παπαδημητρίου (που όπως οι μεγάλοι προλαλήσαντες Έλληνες Μουσικοί συνδυάζει όλα τα στοιχεία της μουσικής και ποιητικής Παράδοσης) εποίησε έργο ανεξίτηλο στον υλοενεργειακό καθρέφτη τού Χρόνου που είναι η Συλλογική Πανανθρώπινη Συνειδητότητά μας.
Το «λαϊκό» στοιχείο (όπως και στον Θεοδωράκη, στον Χατζηδάκι, όταν συναντούν τους δύο μετέπειτα Νομπελίστες μας, αλλά και τον Ευριπίδη, τη Σαπφώ, τον Ρίτσο) αναδεικνύει εδώ όχι μόνον την παγκοσμιότητα τής μακραίωνης πολυεπίπεδης και εύπλαστης ελληνικής γλώσσας, αλλά και τις μουσικές συζεύξεις Ανατολής-Δύσεως (η Αλεξάνδρεια ιδανικός χωροχρόνος για την συνδημιουργική «συνάντηση» όλων των γνωστών πολιτισμών).
Ο φιλοσοφικός λόγος τού Καβάφη είναι ανατρεπτικός (και όχι μόνον στο επίπεδο των ερωτικών επιλογών). Αυτή ακριβώς η σκεπτικιστική, ειρωνική θεώρηση τής πραγματικότητας τον καθιστά διαρκώς σύγχρονο.
Τραγουδούν, απαγγέλουν και υποδύονται τα καβαφικά δραματικά πρόσωπα: η Γιώτα Νέγκα, η Άρτεμις Μπόγρη, ο Μπάμπης Βελισσάριος, η Βερόνικα Δαβάκη, ο Αιμιλιανός Σταματάκης και ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.
Θα ξεχωρίσω την εκπληκτική καλλιτέχνιδα Βερόνικα Δαβάκη που διαρκώς εξελίσσεται ασκούμενη στο χιούμορ που είναι απαραίτητο ως αντίστιξη στο έρεβος των υπαρξιακών ποιημάτων τού Μεγάλου Αλεξανδρινού.
Η ενδεκαμελής ορχήστρα δωματίου σε ιδανική διασκευή από την συμφωνική ενορχήστρωση, που φιλοτέχνησε ο Τάσος Ρωσόπουλος, απέδωσε τη μέγιστη θεατρικότητα τού ολικού αυτού καλλιτεχνήματος που τιμάει διεθνώς τον σύγχρονο Ελληνικό Πολιτισμό.
Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου είναι φωτεινός εκπρόσωπος τού ανθρωποκεντρικού και ανθρωπομετρικού αρμονικού συστήματος που υλοποίησε με το αθάνατο έργο του ο Κ. Π. Καβάφης.
Αξιέπαινοι όλοι/όλες οι συντελεστές. Όσον αφορά τη σύγχρονη ελληνόφωνη Ποίηση, μόνον ένας διεθνούς φήμης συνθέτης, εξειδικευμένος στη μελοποίηση τής Λογοτεχνίας αξιώσεων με αποδεδειγμένες δεξιότητες στη δραματική αξιοποίηση τού έρρυθμου λόγου θα μπορούσε να την διαδώσει στα πέρατα τής Οικουμένης. Κι αυτός είναι ο Δημήτρης Παπαδημητρίου.
