By 
Σφίγγουν τα «λουριά» για τον Αλέξη Τσίπρα, περίπου τέσσερις μήνες πριν από την ιδιαίτερα κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση για τη χώρα αλλά και για τον ίδιο προσωπικά.
Η πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη σε όλο το φάσμα των τομέων της δημόσιας σφαίρας – οικονομία, ανάπτυξη, εξωτερική πολιτική, άμυνα- ακόμα και σε θέματα θεσμών και διαφάνειας, δεν του αφήνει πολλά περιθώρια κινήσεων.
Γι’ αυτό και εμμονή του και η «πλήρης και αποκλειστική» ενασχόληση του με την ιστορία των υποκλοπών, που έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ενώπιον του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, αναπόδεικτα μέχρι στιγμής, δημοσιεύματα φιλικού του Τύπου. Πολλοί θα ήθελαν, ακόμα και στο κόμμα του, να επιδείξει την ίδια επιμέλεια και στα φλέγοντα προβλήματα της κοινωνίας και της χώρας.
Κανείς, όμως, δεν μπορεί να πει, πως δεν προετοιμάστηκε για την ομιλία του στη Βουλή και τη «θεατράλε» εμφάνιση του. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τα έπαιξε όλα για όλα και έδειξε πως «βλέπει» να κυλά η προεκλογική εκστρατεία, τους επόμενους 4 -5 μήνες. Απηύθυνε ερωτήματα χωρίς κανένα νέο στοιχείο, στον κ. Μητσοτάκη για τις υποκλοπές, αλλά απέφυγε να απαντήσει στα ερωτήματα του πρωθυπουργού. Ήταν ένα «πόκερ» χωρίς νέα χαρτιά, που ευνοεί και τους δύο, καθώς η πόλωση συσπειρώνει τους οπαδούς τους.
Ο κ. Τσίπρας το είχε ανάγκη, ύστερα από το μπαράζ των αρνητικών δημοσκοπήσεων. Έπαιξε το θέατρο του και πήρε τα χειροκροτήματα του, από μια κοινοβουλευτική ομάδα που πολλά μέλη της ανησυχούν πως δεν θα είναι στην επόμενη Βουλή.
Ο πρωθυπουργός δεν το έχει ανάγκη, δεν θέλει η πολιτική ζωή της χώρας να βουλιάξει στη λάσπη, τα ψέματα και τις συκοφαντίες, τακτική στην οποία ο κ. Τσίπρας έχει δρέψει επιτυχίες, και με την αήθη παραπομπή δέκα πολιτικών στην υπόθεση Novartis.
Με δεδομένη, όμως, την πολιτική στασιμότητά του και την απουσία παραγωγικών ιδεών τα τελευταία έτη, ο ΣΥΡΙΖΑ, οδηγείται ξανά στο δρόμο που γνωρίζει καλά και έχει πάρει «διδακτορικό», τον λαϊκισμό, ως ύστατη σανίδα σωτηρίας.
Και Τραμπ και Μπάιντεν
Επειδή όμως γνωρίζει, πως μόνο με την πόλωση δεν μπορεί να κλείσει την ψαλίδα με τη ΝΔ, αναζητά λύσεις στις πολιτικές Τραμπ και Μπάιντεν. Μη με ρωτήσετε γιατί παρακολουθεί ως πολιτικό παράδειγμα και παίρνει ιδέες από την αμερικανική πολιτική, την οποία δημόσια καταγγέλλει ετησίως, έξω από την αμερικανική πρεσβεία. Δεν μπορώ να απαντήσω.
Με τον «τραμπισμό» του διχάζει και δηλητηριάζει την κοινωνία με συκοφαντίες και με σλόγκαν του τύπου «ΝΔ –παιδεραστές», γι’ αυτό και εργαλειοποίησε την περίπτωση Λιγνάδη και την υπόθεση παιδεραστίας στον Κολωνό. Κινητοποιήθηκαν, τότε, ο κομματικός μηχανισμός αλλά και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, για να πλήξουν την κυβέρνηση, έως ότου βρέθηκαν και στελέχη της Κουμουνδούρου ως εμπλεκόμενα σ’ αυτήν την ιστορία.
Μετά την ήττα Τραμπ, στις ενδιάμεσες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ στράφηκε στον Μπάιντεν για να «κλέψει» ιδέες. Άρεσε στην Κουμουνδούρου η εκστρατεία των Δημοκρατικών, που κινητοποίησε νέους και γυναίκες, κοινωνικά στρώματα που συνήθως απέχουν από τις εκλογικές διαδικασίες και σκέφτονται τώρα πως θα την εφαρμόσουν στα «καθ’ ημάς». Στόχος του είναι «ξυπνήσει», να συγκινήσει και να κινητοποιήσει, μέσα από τη χρήση των social media, τη νεολαία και τις γυναίκες, με σποτ, ώστε να κατευθυνθούν στις κάλπες. Στο επιτελείο του εκτιμούν πως εάν ενεργοποιηθεί, ένα ποσοστό των «κοιμώμενων» ψηφοφόρων της ηλικιακής ομάδας 17 – 45 τότε μπορεί να κλείσει την ψαλίδα και το παιχνίδι θα παιχτεί στα ίσια…
Ωστόσο οι δυο πολιτικές σκέψεις τους, φαίνεται να συγκρούονται. Από τη μια ο διχασμός και η πόλωση, καθιερωμένη τακτική Τσίπρα για να συγκρατήσει τους οπαδούς του και από την άλλη «λάιτ» πολιτική για ανεκτικότητα, ποιότητα της δημοκρατίας και συναίνεση για τραβήξει τους «απολιτίκ» νέους, από την αποχή.
Στροφή στους “κυρ Παντελήδες”
Έως ότου αποφασίσει την εκλογική του στρατηγική, ο κ. Τσίπρας παραμένει εγκλωβισμένος στον άκρατο λαϊκισμό του, όπως εκφράστηκε στη Βουλή αλλά και πριν από λίγες μέρες στην Καστοριά.
«Αν κλέβεις τα σπίτια των ανθρώπων, μέσω των τραπεζών και των funds, μπορεί να γίνεις και βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος, εάν όμως κλέψεις 20 ευρώ βενζίνη, μπορείς να βρεθείς με μια σφαίρα στο κεφάλι» είπε και λάλησε ο κ. Τσίπρας και τα «παπαγαλάκια» του στο διαδίκτυο.
Ξέχασε πως τα funds, η δική του κυβέρνηση, μας τα έφερε, όπως και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς -30 000 έγιναν επί των ημερών του- κι ας κλαίει τώρα έξω από το σπίτι της κυρίας Κολοβού. Ξέχασε, επίσης, πως εκείνος ήταν που είχε εκμεταλλευτεί τους Ρομά, για να γεμίζει τις πλατείες στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις, το 2019.
Η εικόνα της πολιτικής του, γίνεται ακόμα πιο σουρεαλιστική, καθώς, αφού κατέταξε την κυβέρνηση σε εκείνες, που εκτρέφουν εγκληματικές συμπεριφορές, απευθύνθηκε στους νεοδημοκράτες και ζήτησε την ψήφο τους:
«Αυτοί που μας κυβερνάνε σήμερα είναι μία οικογένεια που δεν έχει καμία σχέση και με τις αξίες του συντηρητικού κόσμου που παραδοσιακά βρίσκεται στη Νέα Δημοκρατία. Δεν κυβερνά για αυτούς, κυβερνά για την πάρτη της και ακόμα και αυτός ο κόσμος είναι στην απέξω», είπε και συνέχισε: «Θα απευθυνθούμε και στους ανθρώπους που παραδοσιακά ψηφίζουν τη Νέα Δημοκρατία. Είναι άνθρωποι με αξιοπρέπεια με αξίες». Τώρα, λίγο πριν τις εκλογές, τους βαπτίζει «αξιοπρεπείς», παλαιότερα ήταν οι «κυρ Παντελήδες» που χλεύαζε το κόμμα του, οι βουλευτές του και τα τρολ του.
Η υποκριτική ΣΥΡΙΖΑική αναβάθμιση των «κυρ Παντελήδων», όπως και η στροφή στους «απολιτίκ» νέους δείχνει τον προβληματισμό, αν όχι τον πανικό, που διακατέχει την Κουμουνδούρου από την κορυφή ως τη βάση, ύστερα από το μπαράζ των αρνητικών γι’ αυτή, δημοσκοπήσεων.
«Θεατρικές» παραστάσεις ως τις εκλογές
Η θεατρική παράσταση στη Βουλή, χωρίς νέα στοιχεία, μόνο και μόνο για τις εντυπώσεις φαίνεται πως δεν θα είναι η τελευταία. Γνωρίζει πως να τις στήνει μέσα από το φιλικό του τύπο. Αλλά, όπως η Novartis, ετσι και οι επόμενες θα καταπέσουν αν δεν έχουν στέρεες βάσεις. Το ερώτημα είναι αν θα αποκαλυφθούν πριν ή μετά τις εκλογές, κι αυτό αφορά την ετοιμότητα της ίδιας της κυβέρνησης. Ο πόλεμος θα είναι «αιματηρός» και τα μικρά κόμματα θα χρειαστεί να δώσουν τη δική τους μάχη για να διατηρήσουν τα ποσοστά τους και μια θέση στη Βουλή.
Και όλα αυτά γιατί η κοινή γνώμη, μέσα από τις δημοσκοπήσεις, καταγράφει μια χρόνια ανικανότητα του κ. Τσίπρα. Είναι πίσω από τον Μητσοτάκη στις δημοσκοπήσεις, από τον Ιανουάριο του 2016 και δεν πλησίασε τη ΝΔ ούτε στα 3,5 χρόνια τη διακυβέρνησης της.
Το γεγονός ότι ένα ποσοστό κοντά στο 40% αξιολογεί θετικά το έργο της κυβέρνησης και μόλις το 17% βλέπει θετικά το έργο του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί κόλαφο για τον αρχηγό του, αφού αναδεικνύει τις προσωπικές αδυναμίες του στη διακυβέρνηση της χώρας και στην κατάθεση μιας ελκυστικής πρότασης προς τους ψηφοφόρους.
Λογικό είναι για τον Τσίπρα να τα κάνει άνω- κάτω για να διασωθεί προσωπικά. Κανείς στο κόμμα του δεν περιμένει, πως την επομένη των εκλογών, θα σταθεί στην πόρτα της Κουμουνδούρου και θα πει στον επόμενο αρχηγό, περάστε…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
