By 
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
του Δ. Γιαννακόπουλου
Κούφια λόγια, ασυναρτησίες αλλά και επικίνδυνα σχέδια ικανά να ανατρέψουν το status quo των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να διασαλεύσουν την ευρωπαϊκή συνοχή, να δαιμονοποιήσουν εκ νέου τον γερμανικό λαό και να θέσουν σε δοκιμασία τον ελληνικό, οκτώ μόλις χρόνια μετά τον εφιάλτη των ανεξέλεγκτων ροών εκατομμυρίων μεταναστών, χαρακτηρίζουν τις πολιτικές της γερμανικής κυβέρνησης η οποία μετά το φιάσκο της εκτίναξης της ακροδεξιάς στη Θουριγγία και τη Σαξονία, σήμερα μετρά τις αντοχές της στις εκλογές της Βαδεμβέργης.
Από τις 16 Σεπτεμβρίου, οι Γερμανοί συνοριοφύλακες επιχειρούν -δειγματοληπτικά σε πρώτη φάση- να χαρτογραφούν τους εισερχόμενους στην επικράτεια της, επαναπροωθώντας παράλληλα στις χώρες καταγωγής τους, εκείνους που δεν έλαβαν άσυλο.
«Αν προσπαθήσουν να παραβιάσουν τη Συνθήκη Σέγκεν τότε θα κινηθούμε αποφασιστικά. Έως τώρα δεν έστειλαν κανέναν. Καμία από τις 100 πτήσεις από ευρωπαϊκά κράτη δεν μεταφέρει μετανάστες», ξεκαθαρίζει ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχ. Χρυσοχοϊδη ενώ ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Ν. Παναγιωτόπουλος, εκπέμποντας στο ίδιο μήκος, αναφέρει ότι προς το παρόν η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη και πως δεν περιμένει αιφνιδιασμούς από τη Γερμανική πλευρά. Παρά ταύτα οι περιπολίες στα σύνορα αυξήθηκαν κατά 20%, οι εργασίες επέκτασης του φράχτη στον Έβρο στα εναπομείναντα 35 χιλιόμετρα επισπεύδονται, νέες προσλήψεις 150 φρουρών προαναγγέλθηκαν από τον κ. Χρυσοχοϊδη και παράλληλα η Frontex θα ενισχύσει την παρουσία της, στα χερσαία σύνορα και το βορειοανατολικό Αιγαίο.
Πίεση από Τουρκία
Άλλωστε, όπως αναφέρουν κυβερνητικοί επιτελείς, εάν η Ελλάδα ολιγωρήσει τότε θα δεχθεί εντονότατη πίεση ως χώρα πρώτης υποδοχής και από την «υπερχειλισμένη» Τουρκία. Εκείνοι δε που κάνουν λόγο για κινδυνολογίες και για «σενάρια επιστημονικής φαντασίας τα περί μαζικών αναγκαστικών επιστροφών μεταναστών στους ελληνικούς καταυλισμούς», προφανώς – σύμφωνα με υψηλόβαθμους διπλωματικούς παράγοντες – αγνοούν ή αποσιωπούν το ότι τον Μάρτιο του 2016 κατά παράβαση κάθε αρχής Δικαίου και Αλληλεγγύης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πιεζόμενη από την κραταιά τότε Α. Μέρκελ, έκλεισε τα ευρωπαϊκά σύνορα στην Ειδομένη εγκαταλείποντας στο μέγα έλεος τους Έλληνες και 500.000 εξαθλιωμένους αλλοδαπούς που κατέφθαναν μαζικά από την Αφρική και την Ασία. Τα σύνορα (η αποκαλούμενη «βαλκανική οδός») δεν άνοιξαν ποτέ. Ωστόσο, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς ψάχνει τρόπο για να τα επαναλειτουργήσει αυτή τη φορά ως «δίοδο αποσυμφόρησης» για τη χώρα του.
Συνεχίζοντας οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι για την Άγκυρα είναι ευκαιρία να εργαλειοποιήσει ξανά τους μετανάστες αφού με την Ευρωτουρκική συμφωνία του 2016, έλαβε επιδοτήσεις δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ κι ως εκ τούτου κάτι ανάλογο θα μπορούσε να κάνει και τώρα εκμεταλλευόμενη το πολιτικό χάος στο Βερολίνο και στο Παρίσι.
Αιτήσεις ασύλου
Στην πρόσφατη έκθεση του Οργανισμού της ΕΕ για το Άσυλο προκύπτει ότι η Ελλάδα εξέδωσε μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2024 θετικές αποφάσεις στις 20.174 από τις συνολικά 29.586 αιτήσεις που εξέτασε, ένα ποσοστό (68%) πολύ ψηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (46%) τηρώντας στο ακέραιο τις ευρωπαϊκές και διεθνείς συμφωνίες. Ο ευρωπαϊκός Οργανισμός σημειώνει παράλληλα πως πέραν της διεθνούς προστασίας, τον Ιούνιο του 2024 απολάμβαναν καθεστώς προσωρινής προστασίας και κάπου 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπισμένοι εξαιτίας της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, και πως αυτές οι συγκλίνουσες τάσεις – η αύξηση των αιτήσεων ασύλου και ο αριθμός των εκτοπισμένων από την Ουκρανία – ασκούν τεράστια πίεση στα συστήματα ασύλου και υποδοχής της ΕΕ.
Στη Γερμανία
Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Προσφύγων εκτιμά πως 350.000 από τους περισσότερους του ενός εκατομμυρίου αιτούντες άσυλο στην Ε.Ε. υπέβαλαν την πρώτη αίτησή τους στη Γερμανία το 2023. Πολλές περιοχές διαμαρτύρονται εδώ και μήνες πως τα κέντρα υποδοχής είναι γεμάτα και πως υπάρχουν προβλήματα στέγασης. Πέραν των αιτούντων άσυλο που προέρχονται κυρίως από τη Συρία, το Αφγανιστάν και την Τουρκία, έχουν έρθει επιπλέον στη χώρα 1 εκατομμύριο πρόσφυγες πολέμου από την Ουκρανία.
Έλεγχοι
Για τους επόμενους έξι μήνες οι συνοριακοί έλεγχοι θα διεξάγονται σε 9 χερσαία μεθοριακά σημεία στα δυτικά σύνορα, με τη Γαλλία, το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο και την Ολλανδία, αλλά και στο βορρά με την Δανία, ενώ ήδη το μέτρο εφαρμόζεται στα ανατολικά. Η μεταστροφή της καγκελαρίας, σύμφωνα με την υπουργό Εσωτερικών Νάνσι Φάζερ, έχει στόχο να περιορίσει τη μετανάστευση και να αποτρέψει σοβαρούς κινδύνους που αντιπροσωπεύει η ισλαμιστική τρομοκρατία. Την ίδια ώρα στην Ολλανδία η ακροδεξιά κυβέρνηση μεθοδεύει να κηρύξει εθνική κρίση σε σχέση με το μεταναστευτικό, επιχειρώντας να παρακάμψει τη Βουλή και να μην προχωρήσει σε αποδοχή αιτούντων άσυλο, όπως προβλέπεται από το Σύμφωνο Ασύλου της Κομισιόν.
Η Σέγκεν
Η συνθήκη Σένγκεν που εφαρμόζεται από το 1995, ορίζει την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων παρέχοντας στους πολίτες της ΕΕ το δικαίωμα ελεύθερης διαμονής, σπουδών, εργασίας και συνταξιοδότησης οπουδήποτε στην κοινότητα. Οι τουρίστες και οι επιχειρήσεις μπορούν επίσης να επωφεληθούν από τα δικαιώματα αυτά. Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ αποτελούν μέρος του Σένγκεν εκτός από την Ιρλανδία, η οποία έχει εξαιρέσεις, καθώς και την Κύπρο. Τελευταίες προσθήκες στη ζώνη (31 Μαρτίου 2024) ήταν η Βουλγαρία και η Ρουμανία, με τους ελέγχους στα εναέρια και θαλάσσια σύνορα για άτομα που ταξιδεύουν από και προς τις δύο χώρες να αίρονται. Στον χώρο Σένγκεν ανήκουν και 4 χώρες εκτός Ένωσης: Ισλανδία, Νορβηγία, Ελβετία και Λιχτενστάιν.
Περισσότεροι από 3,5 εκατομμύρια ευρωπαίοι πραγματοποιούν ημερησίως διασυνοριακές διαδρομές. Όλοι τους μπορούν να παραμείνουν, ως τουρίστες, σε άλλη χώρα της ΕΕ για διάστημα έως και τρεις μήνες με έγκυρο διαβατήριο ή ταυτότητα. Επίσης, μπορούν να διαμένουν σε άλλο κράτος μέλος για επαγγελματικούς σκοπούς, διατηρώντας το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης με τους πολίτες του κράτους μέλους. Οι επιχειρηματίες έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης εγκατάστασης και οι φοιτητές έχουν το δικαίωμα να σπουδάσουν οπουδήποτε στην ΕΕ. Ενδεχόμενο κλείσιμο των συνόρων θα προκαλέσει ζημιά άνω των 25 δις ευρώ ετησίως.
