Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το Mega Channel πρόβαλλε μια οικογενειακή -όπως λέγεται- κωμωδία, με τίτλο «Λατρεμένοι μου γείτονες».
Αγαπημένοι πρωταγωνιστές, χάριζαν άφθονο γέλιο στο κοινό μέσα από επικούς διαλόγους και ακραίες, συχνά, καταστάσεις, παρεξηγήσεις και ιστορίες «επιβίωσης» μεταξύ ανόμοιων γειτόνων που έπρεπε όμως να συμβιώσουν μέσα στο ίδιο «οικόπεδο».
Η ζωή όμως δεν είναι κωμωδία.
Στο γεωγραφικό μας «οικόπεδο», καλούμαστε συχνά να τα βρούμε με γείτονες που δεν έχουμε επιλέξει, ούτε μπορούμε να αλλάξουμε.
Τις τελευταίες δέκα ημέρες τους θυμηθήκαμε όλους.
Τους Αλβανούς, με την «ιδιωτική» επίσκεψη Ράμα στην Αθήνα και την ομιλία του σε συμπατριώτες του. Τους Τούρκους, με τη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν, στην Άγκυρα. Τους κατοίκους της Βόρειας Μακεδονίας, με την Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, που «πουλάει» πατριωτισμό, και βρίσκει όπως φάνηκε στην κάλπη πολλούς πρόθυμους αγοραστές.
Η ελληνική διπλωματία είναι έμπειρη και ισχυρή.
Η Ελλάδα όμως, πέραν των άλλων, σε σύγκριση με τους «λατρεμένους της γείτονες», δεν είναι μόνη. Είναι κομμάτι του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Τα ζητήματα κυριαρχίας και ασφάλειας της Ευρώπης, η υπεράσπιση των κοινών της συμφερόντων, περνούν και μέσα από στρατηγικές αποφάσεις που λαμβάνουν οι δικοί μας εκπρόσωποι, στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Στις 9 Ιουνίου, εμείς επιλέγουμε ποιοι θα μας εκπροσωπήσουν για πέντε χρόνια σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο. Ας είμαστε παρόντες!