By 
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
Οι καριέρες χτίζονται με τα «όχι». Τα νομοσχέδια ψηφίζονται με τα «ναι».
Σε έξι μήνες από σήμερα κανείς δε θα θυμάται ποιοι ακριβώς τοποθετήθηκαν απέναντι στο νομοσχέδιο για την ισότητα στον πολιτικό γάμο. Η ιστορία έγραψε ήδη πως κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη πέρασε μια ιστορική τομή. «Η Ελλάδα γίνεται η πρώτη ορθόδοξη χώρα που θα επιτρέψει τον γάμο ομοφύλων», δημοσίευσαν οι New York Times, τη νύχτα της 15ης Φεβρουαρίου, λίγα μόλις λεπτά μετά από την εμβληματική ψηφοφορία στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Η ελληνική κυβέρνηση, προτάσσοντας ένα ζήτημα δικαιωμάτων, ισότητας και συμπερίληψης, προσέφερε απλόχερα ανακούφιση σε δεκάδες οικογένειες στο εσωτερικό. Ταυτόχρονα όμως, εξήγαγε σε ολόκληρο τον κόσμο -μέσω των διεθνών δικτύων- την εικόνα μιας σύγχρονης, δυτικής, ευρωπαϊκής χώρας. Μιας Ελλάδας που δίνει το παράδειγμα…
Την ίδια ώρα, η αντιπολίτευση δείχνει να αδυνατεί να βρει βηματισμό. Η μη συμπαγής εικόνα που αποτυπώθηκε, εντός του ναού της δημοκρατίας, στις Κοινοβουλευτικές Ομάδες των αυτοαποκαλούμενων προοδευτικών κομμάτων, έδειξε πιο ξεκάθαρα από ποτέ πως η δεκαετία των μνημονίων δεν ισοπέδωσε μόνον τα ελληνικά νοικοκυριά αλλά και τον «πυρήνα» άλλοτε κραταιών πολιτικών φορέων.
Και εξηγούμαι:
Το «πήγαινε – έλα», που έγινε στα κόμματα την περίοδο της οικονομικής κρίσης, μοιάζει να έχει αφήσει για τα καλά τα σημάδια του. Τα ιδεολογικά όρια κατέπεσαν σε τέτοιο βαθμό που -όπως αποδείχθηκε- σήμερα δεν ξέρει κανείς σε ποιο ψηφοδέλτιο «μπαίνει» το όνομά του.
Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθούν οι 11 απουσίες που κατέγραψε στην κρίσιμη ψηφοφορία η Χαριλάου Τρικούπη; Μπορεί στα αλήθεια ένας στους τρεις εκλεγμένους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ να διαφοροποιείται ριζικά από θέσεις που -θεωρητικά- αποτελούν βασικές αρχές του χώρου;
Η απάντηση είναι πιο απλή από όσο φανταζόμαστε. Τα μικρά κόμματα (γιατί μικρό είχε γίνει το ΠΑΣΟΚ), γέμιζαν από το 2012 και έπειτα, όπως – όπως τα ψηφοδέλτιά τους, χωρίς να περνάνε από ιδιαίτερη «κρησάρα» τους «συντρόφους» τους. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε όλοι… επί της οθόνης!
Με αυτό το ανθρώπινο δυναμικό, πιστεύουν άραγε πολλοί πως θα βρεθεί σύντομα κάποιος «απέναντι στην κυριαρχία Μητσοτάκη;».
