By 
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
Κηρύγματα από άμβωνος, ενημέρωση των βουλευτών δια ζώσης, με επιστολές και με διάθεση σχετικού φυλλαδίου “Προς το Λαό”, συνθέτουν το τρίπτυχο αντίδρασης της Εκκλησίας της Ελλάδος στο νομοσχέδιο για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία από αυτά. Στην απόφαση αυτή κατέληξε ομόφωνα η Σύνοδος, η οποία συνεκλήθη εκτάκτως για το θέμα μέσα σε κλίμα έντονης αντιπαράθεσης.
Στη συζήτηση πήραν μέρος πολλοί μητροπολίτες, οι οποίοι εξέφρασαν την αντίθεσή τους στο νομοσχέδιο. Αυτοί που διαχώρισαν τη θέση τους ήταν οι μητροπολίτες Κερκύρας Νεκτάριος και Πειραιώς Σεραφείμ, οι οποίοι έμμεσα πρότειναν να επιβληθούν επιτίμια σε όσους βουλευτές ψηφίσουν υπέρ του γάμου των ομόφυλων. Η πρόταση απορρίφθηκε από το σύνολο της Ιεραρχίας. Επίσης, απορρίφτηκε κάθε σκέψη για συλλαλητήρια και δημοψηφίσματα και ζητήθηκε από όλους να ενημερώσουν τους πιστούς.
Επιπλέον, το θέμα της βάπτισης των παιδιών των ομόφυλων ζευγαριών, αποφασίστηκε να εξεταστεί εν καιρώ.
Ο μυστικός δείπνος
Κατά τη συνεδρίαση ο κ.Ιερώνυμος αναφέρθηκε και στη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό Κ.Μητσοτάκη στην Αρχιεπισκοπή, η οποία μάλιστα είχε κρατηθεί μυστική. Όπως είπε ο Ιερώνυμος, η επιστολή που έστειλε στον πρωθυπουργό στις 29 Δεκεμβρίου ήταν αυτή που προκάλεσε την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Αρχιεπισκοπή. Η επιστολή εστάλη μετά την συνάντηση που είχε ο Αρχιεπίσκοπος με τα ηγουμενοσυμβούλια των μονών Πεντέλης και Πετράκη, προκειμένου να βρεθούν τρόποι ώστε να στηριχτούν οικονομικά οι οικογένειες και με αφορμή την επιστολή αυτή, έγινε συζήτηση και για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.
Οι αποφάσεις της συνόδου
Ανεξάρτητα από αυτά, κατά την πολύωρη συνεδρίασή της η Σύνοδος αποφάσισε:
-Τη σύνταξη σχετικής επιστολής με τις θέσεις της προς τα αξιότιμα μέλη της Βουλής των Ελλήνων.
-Την ανακοίνωση των θέσεών της στους Ιερούς Ναούς την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2024 και τη διάθεση σχετικού φυλλαδίου «Προς τον Λαό» μέσω των Ιερών Ναών και της ιστοσελίδας της,
-Την παροχή εξουσιοδότησης προς κάθε Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη να προχωρήσει, εντός της επαρχίας του και κατά την έμφρονα ποιμαντική κρίση του, σε πρωτοβουλίες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης ως προς την επικείμενη νομοθέτηση και τον θεσμό της οικογένειας.
Όπως ανακοινώθηκε, “η Εκκλησία της Ελλάδος αναγνωρίζει μόνο το Ιερό Μυστήριο του χριστιανικού γάμου και απορρίπτει τον πολιτικό γάμο ασχέτως φύλου. Εν προκειμένω τάσσεται κατά του πολιτικού γάμου «ομόφυλων ζευγαριών», για τον πρόσθετο λόγο ότι αυτός οδηγεί αναπόδραστα σε «ομόφυλη γονεϊκότητα» μέσω υιοθεσίας ή παρένθετης κύησης. Η νομοθέτηση αυτή συγκρούεται τόσο με τη χριστιανική ανθρωπολογία, όσο και με το καθήκον της κοινωνίας να εξασφαλίζει στα παιδιά ευημερία και σωστή ανατροφή, αλλά και με το δικαίωμα των παιδιών να έχουν πατρική και μητρική παρουσία και φροντίδα. Για όλους τους προηγούμενους λόγους και με αίσθημα ποιμαντικής ευθύνης και αγάπης, η Αγία Εκκλησία μας είναι κάθετα αντίθετη προς το προωθούμενο νομοσχέδιο”.
Πιο αναλυτικά, η Εκκλησία αποδέχεται για τη σχέση άνδρα-γυναίκας και παιδιών ότι:
α) η δυαδικότητα των φύλων και η συμπληρωματικότητά τους δεν αποτελούν κοινωνικές επινοήσεις, αλλά προέρχονται από τον Θεό.
β) η ιερότητα της ένωσης άνδρα και γυναίκας παραπέμπει στη σχέση του Χριστού και της Εκκλησίας.
γ) ο χριστιανικός γάμος δεν είναι απλή συμφωνία συμβίωσης, αλλά Ιερό Μυστήριο, μέσω του οποίου παρέχεται η χάρη του Θεού στη σχέση κοινωνίας άνδρα και γυναίκας, με στόχο την κοινή τους πορεία προς τη θέωση –και αυτή η ευλογημένη πορεία αφορά όλα τα ζεύγη με ή χωρίς παιδιά,
δ) ο πατέρας και η μητέρα είναι συστατικά στοιχεία της παιδικής και της ενήλικης ζωής. Προφανώς η Πολιτεία νομοθετεί, αλλά αυτή η παράμετρος ούτε στερεί την ελευθερία του λόγου από την Εκκλησία, ούτε απαλλάσσει την Εκκλησία από το καθήκον ενημέρωσης του πιστού λαού, ούτε μπορεί να της υποδείξει σε τι συνίσταται η αμαρτία. Η Εκκλησία δεν νομοθετεί και δεν φέρει ευθύνη για τους νόμους. Αν σιωπήσει, όμως, φέρει βαρύτατη ευθύνη και αυτοκαταργείται.
Μάλιστα, όπως τονίστηκε, το θέμα ήδη είχε λυθεί με το σύμφωνο συμβίωσης: “Από το 2015 το σύμφωνο συμβίωσης παρέχει σε ζευγάρια του ιδίου φύλου όλα τα δικαιώματα και τις δυνατότητες του γάμου, με κύρια εξαίρεση τη δυνατότητα απόκτησης παιδιών με υιοθεσία ή παρένθετη κύηση. Το σύνθημα της «ισότητας στον γάμο» αποβλέπει σε ένα στόχο, στην απόκτηση παιδιών από «ομόφυλα ζευγάρια».
Ως προς τη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης, η Σύνοδος εκτιμά ότι “αυτή η πρωτοβουλία καταδικάζει μελλοντικά παιδιά να μεγαλώσουν χωρίς πατέρα ή μητέρα σε ένα περιβάλλον σύγχυσης των γονεϊκών ρόλων. Η μονογονεϊκή οικογένεια είναι διαφορετική περίπτωση. Προκαλεί στέρηση του ενός γονέα, αλλά όχι σύγχυση των ρόλων των γονέων. Αντίθετα, η ομοφυλοφιλική συμβίωση προξενεί και τα δύο. Επιπλέον, τα παιδιά αυτά συχνά δεν θα έχουν δυνατότητα γνωριμίας με τον άλλο βιολογικό γονέα τους. Δεν θα έχουν, επίσης, το προσωπικό βίωμα της παρουσίας του άλλου φύλου (αντίθετου των «ομόφυλων γονέων» τους) μέσα σε μία ετερόφυλη σχέση. Τα παιδιά με πατέρες 1 και 2, ή με μητέρες 1 και 2 (ή και παραπάνω), θα είναι τα θύματα ενός αφύσικου μηχανισμού τεκνοθεσιών”.
