0

Και  ο θριαμβευτής έχει άγχος. Το άγχος να γεμίσει ξανά τις κάλπες της 25ης Ιουνίου με ψηφοδέλτια της ΝΔ για να κατακτήσει μια ισχυρή αυτοδυναμία, που δεν είναι και τόσο σίγουρη, αν περάσουν το κατώφλι της Βουλής τα κόμματα «Νίκη» και «Πλεύση Ελευθερίας».

«Σίγουρα κερδίσαμε εμείς. Σίγουρα έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ» δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λες και δεν πίστευε το αναπάντεχο εκλογικό αποτέλεσμα. «Κέρδισε και η κοινωνία σε ωριμότητα, κέρδισε ο πολιτικός διάλογος… Έκλεισε ένας μεγάλος κύκλος που άνοιξε το 2010, ένας κύκλος θυμού και οργής».

Φαίνεται πως μαζί με τον κύκλο οργής και θυμού της ελληνικής κοινωνίας, που ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης, κλείνει και η παρένθεση που άνοιξε το 2012 για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το 2012 δεν είναι και πολύ μακριά, για να μην θυμόμαστε την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και τη «γέννηση» του ΣΥΡΙΖΑ των αγανακτισμένων και του Τσίπρα.

Έντεκα χρόνια μετά, ο θυμός, η οργή, οι παράλογες ελπίδες που καλλιεργούσε, ο άκρατος λαϊκισμός του, έχουν παραμεριστεί από τη λογική, τον ορθολογισμό και την κανονικότητα. Ο κ. Τσίπρας δεν μπόρεσε να ακολουθήσει αυτόν το δρόμο και κατέρρευσε μαζί με το κόμμα του και η ιδεολογία του διχασμού, του αριστερού λαϊκισμού και της τοξικότητας.

«Η κανονικότητα δεν ταιριάζει στο ΣΥΡΙΖΑ» είχε πει κάποτε η κα Αχτσιόγλου, που προέβλεψε, άθελα της, τα αίτια της  κατάρρευσης του κόμματος της.

Στο δρόμο του «εμφύλιου σπαραγμού»

Η συντριπτική ήττα οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ τώρα σε εμφύλιες διαμάχες. Ο σχεδόν μόνιμος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Παπαδημούλης «άνοιξε το χορό» καλώντας τον Τσίπρα να  επενδύσει στο μέλλον και στους  Έφη Αχτσιόγλου,  Αλέξη Χαρίτση και ο Νάσο Ηλιόπουλο, τοποθετώντας  έτσι και τους τρεις, στο παιχνίδι της διαδοχής του Αλέξη Τσίπρα. Κάτι βέβαια που δεν άρεσε στην κα Δούρου, που θύμωσε πολύ, και τον προειδοποίησε πως ο κόσμος τον έχει τιμήσει και τον έχει στείλει στην Ευρωβουλή, «αλλά κοντός ψαλμός αλληλούια, θα τα πούμε και αυτά».

Η Όλγα Γεροβασίλη παραδέχτηκε το προφανές, πως ήταν σφάλμα να αναζητήσουν «συνεργάτες» μέσω της απλής αναλογικής για να κυβερνήσουν.  Δηλαδή, λάθος η απλή αναλογική, λάθος η προσπάθεια για να βρει «βαστάζους» ο Τσίπρας.

Καρφιά από Κούλογλου 

Από την άλλη ο Στ. Κούλογλου έριξε  τα καρφιά του στην ηγεσία: «Ο πρόεδρος, ως έχων την πρωτοκαθεδρία, έχει και τις περισσότερες ευθύνες» ενώ δεν έμεινε στο απυρόβλητο και η Πόπη Τσαπανίδου, η προσωπική  επιλογή του κ.Τσίπρα, που είχε εξαφανιστεί για 4 ημέρες και χθες έκανε την επανεμφάνισή της, απορώντας μάλιστα που είχε εκδοθεί… Silver Alert.

Στο παιχνίδι των εσωκομματικών μαχαιρωμάτων, άρχισαν να μπαίνουν όλα τα  στελέχη. Κάποια από αυτά στοχοποίησαν τον Κατρούγκαλο και έβγαλαν από το κάδρο τον Τσίπρα και τους εαυτούς τους, κάποια άλλα πιστεύουν πως ο ίδιος ο Τσίπρας πρέπει να ανοίξει το δρόμο της διαδοχής του.

Άλλωστε πόσες ήττες να αντέξει ένας αρχηγός. Πέντε συνεχόμενες, θα έχει στην πλάτη του. Τρεις το 2019 (βουλευτικές, ευρωεκλογές, περιφερειακές) και δυο βουλευτικές, τώρα, με την αναμενόμενη της 25ης Ιουνίου.

Μια ανατριχιαστική δήλωση

Ο Αλέξης Τσίπρας, όμως, με μια τυπική φράση δήλωσε ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για την ήττα αλλά δεν το έδειξε στην πράξη. Η πρώτη κίνηση του ήταν να μεταφέρει τις ευθύνες στους υποτιθέμενους «βαστάζους» του, στο ΠΑΣΟΚ και στο ΚΚΕ και κατόπιν στους ψηφοφόρους (!!!) τους οποίους προειδοποίησε απειλητικά πως θα είναι «οδυνηρό» γι αυτούς αν ψηφίσουν ξανά τη ΝΔ, γιατί με την ενισχυμένη αναλογική θα δημιουργήσουν ένα «ασφυκτικό πλαίσιο για τη Δημοκρατία».

Μια τρομακτική δήλωση που σημαίνει, πως για τον κ. Τσίπρα η Δημοκρατία είναι καλή και οι ψηφοφόροι ψηφίζουν σοφά μόνο όταν ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ. Όπως και η Δικαιοσύνη λειτουργεί σωστά  μόνο όταν βγάζει αποφάσεις που τον συμφέρουν.

Γίνεται μάλιστα και βαθιά αντιδημοκρατική, αφού σύμφωνα με όσα εκστόμισε, η κοινωνία… δεν ξέρει το συμφέρον της και ψήφισε λάθος  και τώρα πρέπει να την πατρονάρει ο ίδιος, για να μην βρεθεί σε κίνδυνο(!) η Δημοκρατία από τη ΝΔ. Το ότι, οι πολίτες τον απέρριψαν γιατί στις Δημοκρατίες ψηφίζουν ελεύθερα και κυρίαρχα, το είχε ποτέ στο μυαλό του;  Μάλλον όχι!

Το ζήτημα  είναι πως οι απόψεις Τσίπρα έχουν εμποτίσει όλο σχεδόν το κόμμα του. Ο πρώην υπουργός του, Νίκος Ξυδάκης, απέδωσε την τεραστίων διαστάσεων ήττα,  σε ένα μέρος του πληθυσμού που βρίσκεται «σε συσκότιση, σε παραπληροφόρηση», σ ένα «σύνδρομο Στοκχόλμης» και στους νέους που δεν έχουν καταλάβει τι γίνεται. Νομίζει ο κ. Ξυδάκης….

Δεν κατάλαβαν ακόμα γιατί έχασαν

Το θλιβερό είναι πως, παρά την οδυνηρή ήττα των 11 μονάδων, δεν έχουν γίνει σοφότεροι και όπως και το 2019 αποφεύγουν  να κάνουν αυτοκριτική.

Ο κ. Τσίπρας  ανέλαβε πάλι την ευθύνη για την συντριβή, στην Κ.Ε. του κόμματος του και κατόπιν την απέδωσε σε άλλους. Λες και δεν φταίει αυτός που κυριάρχησε η ατζέντα Μητσοτάκη, δεν φταίει που ψήφισε την απλή αναλογική και βρισκόταν σε «πόλεμο διαρκείας» με το εν δυνάμει σύμμαχο του, το  ΠΑΣΟΚ για τα εναπομείναντα κειμήλια του Παπανδρέου, λες και δεν έκανε τραγικά λάθη λίγο πριν την κάλπη, όταν εναγκαλίστηκε τους νεοναζί.

Η αυτοκριτική στην Κ.Ε. άρχισε και τέλειωσε με την ομιλία του broεδρου. Στους άλλους αφαιρέθηκε το δικαίωμα να μιλήσουν αλλά τους επιτράπηκε  να στείλουν σημειώματα με τις απόψεις τους (!!!)

Στην ουσία πιστεύουν πως φταίνε οι ψηφοφόροι,  η κοινωνία η… άτιμη η κακούργα και όχι οι ίδιοι. Μοιάζουν να στροβιλίζονται γύρω από τη γνωστή ατάκα της ταινίας «Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι», «άτιμη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζεις κι άλλους τους κατεβάζεις»…

Δεν κατάλαβαν, τόσα χρόνια, πως η κοινωνία έχει αλλάξει  πολύ από την εποχή, που της «πούλαγαν»  παραμύθια, ψεύτικες ελπίδες και άρπαξαν την εξουσία.   Εκείνος ο πολιτικός αρχηγός που το κατάλαβε, ανέβηκε στο κύμα της και βρέθηκε νικητής, τους άλλους τους κατάπιε  το κύμα.

«Ξεβράκωσαν» τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ

Οι ψηφοφόροι με πρωτοφανή ποσοστά, απέρριψαν την πολιτική της τοξικότητας, «ξεβράκωσαν» τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ, με τα απεχθή συνθήματα κατά του Μητσοτάκη και της ΝΔ  και άνοιξαν στον  Αλέξη ένα δρόμο που τον οδηγεί στη… συνταξιοδότηση.

Γι αυτό όλοι έχουν πάρει το «όπλο» τους στην Κουμουνδούρου και περιμένουν την βραδιά της 25ης Ιουνίου για να τον «πυροβολήσουν».   Δεν είναι μόνο ο εμφύλιος στο κόμμα του, που πρέπει να αντιμετωπίσει, αλλά είναι και ο πόλεμος στο χώρο της κεντροαριστεράς που πρέπει να  κερδίσει, αν θέλει να έχει μέλλον το κόμμα που έφερε  στην εξουσία, με «βαστάζο» τον Καμμένο.

Το ΠΑΣΟΚ  του Ανδρουλάκη καραδοκεί

Ένας νέος πολιτικός, χωρίς εμπειρία, με αρκετά και σοβαρά λάθη στη μικρή διαδρομή του και με μια δόση αλαζονείας τις τελευταίες μέρες, επιχειρεί να αντιστρέψει το 2012 και να πάρει πίσω το «αίμα» της πάλαι ποτέ δημοκρατικής παράταξης.

Χρειάζεται όμως κάτι παραπάνω από την επίκληση της ιστορίας του  ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου και την εμμονή σε μια αόριστη  σοσιαλδημοκρατία.

Χρειάζεται να διαβάσει καλά την κοινωνία και να κουμπώσει με τα αιτήματα της και να αποδείξει ότι ο ίδιος μπορεί να είναι αρχηγός

Βεβαίως, οι συνθήκες κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ ενίσχυσαν το κόμμα και του έδωσαν άλλη μια ευκαιρία να δείξει τι μπορεί να κάνει. Ο στόχος του να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση σε ένα μήνα μάλλον δεν είναι  ορατός.

Ούτε ο Ανδρουλάκης κατάλαβε 

Μέσα στο μικρομεγαλισμό των τελευταίων ημερών, ούτε κι αυτός  κατάλαβε γιατί η πλειοψηφία ψήφισε Μητσοτάκη, έναν πολιτικό αρχηγό που κατάφερε να εκπροσωπεί, πλέον, ένα κοινό, πολύ πέραν και πάνω από τη ΝΔ.

Δεν κατάλαβε γιατί  η πλειοψηφία, αναζητά έναν κυβερνήτη μορφωμένο, που να μπορεί να έχει τις προσλαμβάνουσες, για να κατανοήσει πλήρως τι γίνεται στον κόσμο και τι θέλει η χώρα του.

Παρόλα αυτά ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε τις επιτυχίες του. Κατόρθωσε  εκείνο που δεν  μπόρεσε ο Αλέξης Τσίπρας σε δέκα χρόνια. Έφερε μπροστά μια νέα ομάδα ανθρώπων που τον πλαισίωσε κι άλλαξε  τουλάχιστον την εικόνα του φθαρμένου ΠΑΣΟΚ και κατέγραψε διψήφιο ποσοστό στις εκλογές μετά από μια δεκαετία.

Αλλά η επόμενη αναμέτρηση είναι πολύ κοντά και το «ματς» για την κυριαρχία, στην κεντροαριστερά μόλις αρχίζει.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου

You may also like

ΑΛΛΑ ΑΡΘΡΑ ΑΠΟ: Απόψεις