By 
«Εγώ δάκρυσα ακούγοντας “Το τραγούδι της Μαριούπολης”, γιατί είδα πως κλαίει η Ολέσια, μια καινούρια μου φίλη από την Ουκρανία», λέει, συγκινημένη, η 11χρονη Μαρία. Το ίδιο συναίσθημα μοιράστηκαν όλοι όσοι βρέθηκαν το βράδυ της περασμένης Τρίτης στο αμφιθέατρο της κατασκήνωσης «Αλεξάνδρα», στην Κάριανη Καβάλας, όπου παιδιά από την Ουκρανία παρουσίασαν ένα ξεχωριστό δρώμενο με κεριά στο πλαίσιο της βραδιάς ελληνο-ουκρανικής φιλίας «Μαργαριτάρια της ακτής».
«Για τα δικά μας παιδιά από την Ουκρανία, η Μαριούπολη και το τραγούδι αυτό (σ.σ. γράφτηκε εν μέσω του πολέμου), συνδέεται με την τραγωδία, την απώλεια της πατρίδας, ενώ τα ελληνόπουλα από την Ελλάδα συγκινούνται βαθιά με τον πόνο των φίλων τους από τη Μαριούπολη», εξηγεί, μιλώντας στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων της Ουκρανίας Αλεξάνδρα Προτσένκο.
«Η ενσυναίσθηση βοηθάει να κάνουμε περισσότερους φίλους στην Ελλάδα. Καλό είναι, τα παιδιά από την Ουκρανία να δημιουργούν προσωπικές φιλίες, να γνωρίζονται δια ζώσης με τα παιδιά από την Ελλάδα», λέει η κ. Προτσένκο. Παρά το γεγονός ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, κατέστη εφικτό και φέτος να έρθουν παιδιά από εκεί στη χώρα μας για διακοπές. «Φέτος ήρθαν 38 παιδιά από Οδησσό και Ζαπορόζιε και 45 από Μαριούπολη. Ετοιμάζονται αλλά 60 παιδιά να έρθουν, μεταξύ αυτών και 21 από την πόλη Πολτάβα, που θα φτάσουν στην κατασκήνωση τον Δεκαπενταύγουστο», ενημερώνει η πρόεδρος των Ελλήνων της Ουκρανίας.
Η κ. Προτσένκο κατάφερε να φύγει από τη Μαριούπολη και να φτάσει στη Θεσσαλονίκη στα τέλη του περασμένου Μαρτίου. Μετακινείται στην κατασκήνωση με μπαστούνι καθώς έχει προβλήματα στα πόδια ύστερα από τις 20 ημέρες που αναγκάστηκε να κρύβεται μαζί με άλλους 30 συμπολίτες της στο υπόγειο μιας μονοκατοικίας. Τη ρωτάμε πού βρίσκει το κουράγιο και συνεχίζει τον αγώνα για τη Μαριούπολη και μας απαντά: «Είναι η ζωή μου όλη αφιερωμένη στον Ελληνισμό της Ουκρανίας. Φέτος, με τη βοήθεια της ουκρανικής πρεσβείας στην Αθήνα και των δυο ιδρυμάτων (Λεβέντη και Μπούμπουρα) κάναμε το χρέος μας για τα παιδιά, που έζησαν και ζουν όλη την οδύνη του πολέμου».
Αναφέρεται επίσης στη μακρόχρονη σχέση της Ομοσπονδίας με την κατασκήνωση «Αλεξάνδρα», αφού, όπως λέει, «πάνω από 20 χρόνια και κάθε καλοκαίρι φέρναμε εδώ τα παιδιά μας για να ενισχύσουν τις γνώσεις τους στα νεοελληνικά».
Όπως μαθαίνουμε, ο ιδιοκτήτης της κατασκήνωσης Παναγιώτης Μαρίτας, πριν από χρόνια είχε επισκεφτεί τη Μαριούπολη και έζησε από κοντά τους Έλληνες της Ουκρανίας. «Είχα ταξιδέψει στη Μαριούπολης και στα ελληνικά χωριά της περιοχής της Αζοφικής. Μια ωραία εμπειρία ζωής, που δεν την ξεχνάς ποτέ. Ήταν αυτονόητο να δεχτούμε γκρουπ παιδιών από την Ουκρανία στις ημέρες του άδικου πολέμου. Φέτος φροντίσαμε και οργανώσαμε πολλές εκδρομές στα μουσεία της Καβάλας, της Θεσσαλονίκης και στη Θάσο, για δώσουμε στα παιδιά και γνώση για την ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας μας», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Μαρίτας.
Το ουκρανικό μπορτς για το μεσημεριανό και τα κρεμαστά σουβενίρ
Στο μεσημεριανό γεύμα της Ημέρας Φιλίας, ο μάγειρας της κατασκήνωσης έφτιαξε το γνωστό παγκοσμίως «ουκρανικό μπορτς» (λαχανόσουπα με κρέας), με συνταγή της Αλεξάνδρας Προτσένκο. «Δεν έμεινε ούτε μια μερίδα!», μας είπε, όταν το απόγευμα του ζητήσαμε να δοκιμάσουμε. «Δεν το περίμενα, αφού τα παιδιά μας δεν τρώνε σούπες τα καλοκαιριά, αλλά τελικά φάγανε όλοι!», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Νωρίτερα το πρωί της ίδιας ημέρας, τα παιδιά έφτιαξαν στην άμμο τα εθνόσημα της Ελλάδας και της Ουκρανίας από χαλίκια, ενώ το απόγευμα στο εργαστήριο χειροτεχνίας, τα παιδιά δημιούργησαν σουβενίρ και κρεμαστά στα χρήματα της σημαίας της Ουκρανίας (κίτρινο και μπλε).
Η συνοδός και αρχηγός του γκρουπ των Ουκρανών Σβετλάνα Ντουρίτσκαγια είναι εκπαιδευτικός και υποδιευθύντρια του δημοτικού σχολείου της Μαριούπολης. «Προσωρινά επανεγκατασθήκαμε στην πόλη Ντνίπρ, φεύγοντας από τους βομβαρδισμούς. Ζήσαμε τρομακτικές στιγμές, το σπίτι μας καταστράφηκε, όλη η περιουσία λεηλατήθηκε, ευτυχώς μείναμε ζωντανοί!», αφηγείται, ενώ μιλώντας για την Ήμερα Φιλίας, τονίζει το γεγονός ότι «στην κατασκήνωση, πολλά παιδιά μας δημιούργησαν προσωπικές φιλίες με τα παιδιά από την Ελλάδα. Αυτές οι φιλίες έχουν θεραπευτική δύναμη, ειδικά για τα παιδιά του πολέμου, λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Ντουρίτσκαγια.
Μια άλλη συνοδός, η Λαρίσα Σαγένκο, ήρθε με τα παιδιά της από το Λονδίνο, όπου διαμένει προσωρινά, περιμένοντας το τέλος του πολέμου. «Είμαι Μαριουπολίτισσα στην Αγγλία, όμως πιστεύω πως μια μέρα θα επιστρέψω στην ελεύθερη από τους Ρώσους εισβολείς αγαπημένη μας Μαριούπολη», λέει και ευχαριστεί τους Έλληνες για όλη τη βοήθεια. Ακόμα και για τα καλοκαιρινά μπάνια των παιδιών, όπως λέει, τονίζοντας πως «αφού φέτος χάσανε τα καλοκαιρινά μπάνια στην Αζοφική και τη Μαύρη Θάλασσα, είναι τυχερά που ήρθαν στη θάλασσα του Αιγαίου!».
Ο πρόξενος του Γενικού Προξενείο Ουκρανίας στη Θεσσαλονίκη Αλέξαντρ Σοσονιούκ, καλεσμένος της βραδιάς, δήλωσε ενθουσιασμένος με την πρωτοβουλία των παιδιών για την Ήμερα της ελληνο-ουκρανικής φιλίας. «Έζησα έντονες στιγμές χαράς των παιδιών μας στην κατασκήνωση “Αλεξάνδρα”. Αν και ο πόλεμος συνεχίζεται, είμαι βέβαιος ότι η Ουκρανία θα απελευθερώσει όλες τις περιοχές από την κατοχή των Ρώσων».
«Τα παιδιά επιτυχώς φτάσανε στα σπίτια τους, στο Ζαπορίζιε!»
Ενώ κάποια παιδιά από την Ουκρανία ετοιμάζουν τα σακίδιά τους για τις ελληνικές κατασκηνώσεις, άλλα, αυτές τις ημέρες, επέστρεψαν πίσω στην πατρίδα τους, την Ουκρανία, μεταξύ αυτών και παιδιά από τη Ζαπορίζιε.
Η πρόεδρος του Ελληνικού Συμβουλίου «Ελλάς» της περιφέρειας Ζαπορίζιε Ναταλία Ζουρνατσίδη, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, εξέφρασε τις ειλικρινείς ευχαριστίες της προς το Ελληνο-Ουκρανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο, τον δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη και τον διευθυντή της κατασκήνωσης του Αγίου Ανδρέα Σάββα Κιτίδη, για τις δωρεάν καλοκαιρινές διακοπές για τα παιδιά από την Ουκρανία. «Τα παιδιά μας είχαν μια εξαιρετική ευκαιρία να απολαύσουν το Αιγαίο, τον καθαρό αέρα και τη μοναδική ελληνική κουζίνα», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Την ευγνωμοσύνη της που τα παιδιά της κατάφεραν να ζήσουν την εμπειρία της κατασκήνωσης στην Ελλάδα μεταφέρει, σε τηλεφωνική επικοινωνία με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, και η Άννα Μπιριούκ, από το Ζαπορίζιε.
«Όλα τα παιδιά του κόσμου πρέπει να ξυπνάνε κάθε ήμερα κάτω από καθαρό ουρανό, χωρίς βοή από σειρήνες και βόμβες να πέφτουν», λέει η μητέρα των δύο αγοριών, η οικογένεια της οποίας μένει στη Ζαπορίζια. «Φοβόμαστε, αλλά προσπαθούμε να δούμε τα θετικά, για να αντέξουμε…», λέει η Άννα Μπιριούκ, περιστοιχισμένη από τον 12χρονο Ανδρέα και τον 9χρονο Μάρκο, που μόλις επέστρεψαν από την Ελλάδα και δεν σταματούν να μιλάνε για τις εντυπώσεις τους.
«Εγώ για πρώτη φορά έφυγα στο εξωτερικό και πρώτη φορά πήγα στην Ελλάδα. Είναι πάρα πολύ όμορφη χώρα, όπου ζουν κάλοι άνθρωποι. Μας δέχτηκαν σαν να ήμασταν τα παιδιά τους ή τα αδέλφια τους. Δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια την αγάπη που εισέπραξα», λέει ο Ανδρέας, ενώ ο αδερφός του συμπληρώνει ότι του έκανε μεγαλύτερη εντύπωση η Ακρόπολη. «Ένιωσα σαν να βρέθηκα σε έναν μύθο και έχασα τον χρόνο!», τονίζει ενθουσιασμένος. «Σίγουρα ξεχαστήκαμε. Στην Ουκρανία όλοι για τον πόλεμο μιλάνε», συμπληρώνει ο Ανδρέας.
Η μητέρα τους μας ακούει με προσοχή, με ανοιχτή ακρόαση, και σπεύδει να προσθέσει: «Μέσα σε όλα που συνέβησαν στη χώρα και στην οικογένειά μας, το ταξίδι των γιων μας στην Ελλάδα έφερε πρώτη φορά πραγματική χαρά μετά το ξεκίνημα του πόλεμου… Εύχομαι να τελειώσει γρηγορότερα και όλα τα παιδιά της Ουκρανίας να μπορέσουν να ταξιδεύουν και να κάνουν διακοπές στην Ελλάδα».
