Μήπως δεν βρίσκουν γιατί δεν πληρώνουν;

Η τουριστική χρονιά ξεκίνησε και η αλήθεια είναι ότι για φέτος οι προσδοκίες της χώρας μας από τον κλάδο είναι ιδιαίτερα υψηλές.

Για το πρώτο 15ημερο έχουν προγραμματιστεί περισσότερες από 1 εκατ. θέσεις σε εισερχόμενες διεθνείς πτήσεις σύμφωνα με το Recovery Tracker του Iνστιτούτου του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων.

Σε σχέση με την τρέχουσα εβδομάδα (25 Απριλίου έως 1 Μαΐου), τις πρώτες επτά ημέρες του Μαΐου καταγράφεται αύξηση ως προς τον αριθμό των προγραμματισμένων θέσεων σε ποσοστό 27,9%, ενώ τη δεύτερη εβδομάδα του Μαΐου σημειώνεται περαιτέρω άνοδος συγκριτικά με την αμέσως προηγούμενη κατά 1,8%.

Ιδιαίτερη προτίμηση στη χώρα μας δείχνουν οι επισκέπτες από την Βρετανία (270.000 θέσεις) και ακολουθούν οι Γερμανοί (230.000 θέσεις). Ακολουθούν Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία.

Ενδεικτικό της μεγάλης ζήτησης από το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ότι η χαμηλού κόστους αεροπορική εταιρεία easyJet ανακοίνωσε νέα δρομολόγια με προορισμό την Κεφαλονιά, την Κω, την Κέρκυρα και τα Χανιά.

Όμως «ένα σύννεφο θολώνει τις φωτεινές προοπτικές», όπως εύγλωτα αναφέρει σε ρεπορτάζ το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων dpa στην Welt.

«Γιατί ο τουριστικός κλάδος δεν είναι ελκυστικός, όταν στην Ελλάδα υπάρχουν 600.000 άνεργοι;», αναφέρεται στο ρεπορτάζ.

Μήπως γιατί  οι εποχικά εργαζόμενοι έχοντας επίγνωση των συνθηκών εργασίας που θα αντιμετωπίσουν στις τουριστικές επιχειρήσεις, στρέφονται σε άλλους κλάδους εργασίας;

Μήπως γιατί οι αμοιβές είναι ελάχιστες, τα ωράρια εξαντλητικά και η μαύρη εργασία οργιάζει;

Προ ημερών μία εργαζόμενη στη Μύκονο μίλησε για τα όσα έζησε όταν δούλεψε το καλοκαίρι στο νησί.

Όπως αναφέρει το δωμάτιο που της παραχώρησε η επιχείρηση ήταν σε άθλια κατάσταση. Έπρεπε να μείνει σε ένα σπίτι που βρισκόταν σε σπηλιά με τα έπιπλα φαγωμένα από τα ποντίκια, και μαζί με τρεις άνδρες συναδέλφους της. Η ίδια μην μπορώντας να μείνει εκεί, κοιμόταν στο αυτοκίνητό της επί τρεις μήνες. Όπως λέει έκανε μπάνιο στις ντουζιέρες της παραλίας.

Τα χρήματα που παίρνει ένας εποχικός εργαζόμενος δεν αρκούν σε καμία  περίπτωση για να εξασφαλίσει μόνος του τη διαμονή του. Αλλά τα καταλύματα που προσφέρουν οι επιχειρήσεις σε πολλές περιπτώσεις είναι άθλια. Η ίδια περιέγραψε τις δυσκολίες και τους κινδύνους που αντιμετώπισε με το να ζει στο αυτοκίνητο και να μπορεί να είναι ταυτόχρονα αποτελεσματική στη δουλειά της.

Το 2019 μία άλλη καταγγελία είδε το φως της δημοσιότητας. Στη Μύκονο οι σερβιτόροι ήταν αναγκασμένοι να περπατούν ξυπόλητοι στην άμμο, μέσα στον καύσωνα, λόγω… concept του μαγαζιού.

Η πρακτική αυτή, ήρθε στο «φως» από γιατρό που εργαζόταν στο νησί, ο οποίος περιέθαλπε τους εργαζόμενους με εγκαύματα στο πόδι.

Και τα παραδείγματα δεν τελειώνουν εδώ…

Φέτος, τουριστικές επιχειρήσεις αναζητούν προσωπικό για το καλοκαίρι σε Μύκονο, Σαντορίνη και Πάρο, προτείνοντας επταήμερη εργασία, 10-12 ώρες την ημέρα με διαμονή και διατροφή και μισθό στα 700 ευρώ. Πολλοί εργοδότες, για να αποφύγουν την καταβολή των ενσήμων, βάζουν πλαφόν τα 100 ένσημα και μόλις ο εργαζόμενος τα αγγίξει, τότε του ζητά να δουλέψει μαύρα».

Πώς λοιπόν να μην υπάρχουν κενές θέσεις εργασίας; Πως να βρεθούν άνθρωποι να δουλέψουν σε τέτοιες συνθήκες εργασίας;

Πώς μπορείς να παραπονιέσαι ως επιχερηματίας ότι δεν βρίσκεις εργαζόμενους όταν οι συνθήκες εργασίας που προσφέρεις είναι εξαντλητικές και οι αποδοχές χαμηλές;

Γιατί αν δε δεις γιατί συμβαίνει αυτό και ποιος πραγματικά φταίει, σε βλέπω εκτός από επιχειρηματίας να εκτελείς και χρέη καμαριέρας, receptionist, σερβιτόρου, βοηθού σερβιτόρου, λαντζέρη, barista κλπ….