By 
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
Ο 78χρονος Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος, κατά κόσμον Βλαντίμιρ Μιχάιλοβιτς Γκουντιάγιεφ, από το 2009 που διαδέχτηκε τον μακαριστό Αλέξανδρο πάνω από το «λευκό κουκούλιο» («κράνος Σωτηρίας»), φόρεσε το στέμμα του Κρεμλίνου και έκτοτε συμπεριφέρεται ως το δεξί χέρι του Πούτιν.
Και δεν είναι μόνο οι θέσεις τους κατά των «εχθρών του ρωσικού κόσμου», αλλά και ο τρόπος που συμπεριφέρεται όπου βρεθεί και όπου σταθεί σε βάρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. ‘Όπως φαίνεται έχει αντιγράψει πρακτικές του προέδρου Πούτιν ακόμη και σε θέματα φιλοξενίας σε ξένα κράτη και μάλιστα σε χώρους ιερούς όπως είναι το Φανάρι, ακολουθώντας το δικό του πρωτόκολλο.
Όταν το 2018 ο Κύριλλος πήγε στην Κωνσταντινούπολη όπου συναντήθηκε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο για την αυτοκεφαλία της Ουκρανίας έκανε επίδειξη δύναμης. Εισήλθε το Πατριαρχείο συνοδευόμενος από διπλωμάτες, πράκτορες και αυξημένη προσωπική ασφάλεια ενώ δεν καταδέχτηκε να πιεί ούτε νερό που του προσφέρθηκε.
Όταν κάποια στιγμή ξεχάστηκε και πήγε να πιεί νερό, άνδρας της προσωπικής του φρουράς παρενέβη , του πήρε το ποτήρι και του έδωσε να πιεί από ένα μπουκαλάκι που είχε μαζί του. Κάτι ανάλογο έκανε και ο Πούτιν όταν είχε επισκεφτεί το Μαξίμου ,αλλά και πρόσφατα ο Τούρκος Πρόεδρος ο οποίος έπινε νερό μόνο από τα χέρια του γιού του!
Η κίνηση αυτή δεν έγινε μόνο από φόβο μήπως κάποιος τον δηλητηριάσει αλλά και να υπογραμμίσει ότι δεν υπάρχει πλέον εμπιστοσύνη στις σχέσεις των δύο Εκκλησιών.
Το περιστατικό αυτό αποκάλυψε έξι χρόνια μετά το αμερικανικό Atlantic σε άρθρο του με τίτλο Clash of the Patriarchs.
O Κύριλλος φαίνεται τότε πώς μετέφερε στους συνεργάτες του ότι «εάν η Εκκλησία στην Ουκρανία κατόρθωνε να αποσχιστεί από τη Ρωσική Εκκλησία, θα αποδυνάμωνε σοβαρά τις προσπάθειες να διατηρηθεί αυτό που ο Πούτιν έχει αποκαλέσει έναν “ρωσικό κόσμο” επιρροής στην παλιά σοβιετική σφαίρα».
Ο ίδιος έκανε γνωστό στον Οικουμενικό Πατριάρχη ότι δεν θα πρέπει να επιτραπεί στην Ουκρανία να διαχωρίσει την Εκκλησία της από τη Μόσχα. «Δεν εγκαταλείψαμε ποτέ την αίσθηση ότι είμαστε μια χώρα και ένας λαός. Είναι αδύνατο για εμάς να χωρίσουμε το Κίεβο από τη χώρα μας, διότι εκεί είναι που ξεκίνησε η ιστορία μας». Ο Πατριάρχης Κύριλλος συνέχισε σε αυτόν τον τόνο και ο Βαρθολομαίος, σοκαρισμένος από την βία που περιείχε στον λόγο του ο Κύριλλος, κάλεσε τους Ρώσους «να μην εκτοξεύουν τέτοιες απειλές ούτε για σχίσμα ούτε για αιματοχυσία στην Ουκρανία».
Όσοι ήταν παρόντες στη συνάντηση εκείνη υποστηρίζουν ότι η ρωσική αντιπροσωπεία αποχώρησε από το Φανάρι μέσα στα νεύρα και δε παρακάθησαν, όπως συνηθίζεται σε γεύμα, παρά κατευθύνθηκαν άμεσα στο ιδιωτικό τους αεροπλάνο, όπως τόνισε ένας σύμβουλος του Βαρθολομαίου στο Atlantic.
Η στάση αυτή του Κύριλλου δεν άλλαξε την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να αναγνωρίσει την αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας στο πλευρό της οποίας βρέθηκε το σύνολο των χωρών της Δύσης και κυρίως οι ΗΠΑ.
Η απόδοση της αυτοκεφαλίας προκάλεσε την οργή του ίδιου του Πούτιν, ο οποίος συγκάλεσε συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας για να το συζητήσει. Ο δε Πατριάρχης Μόσχας, διέκοψε κάθε σχέση με το Φανάρι αλλά και διαμήνυσε σε όλες τις ορθόδοξες Εκκλησίες πώς όποια συνταχθεί με το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα έχει την ίδια τύχη.
Τις απειλές Κύριλλου αγνόησαν οι Εκκλησίες της Ελλάδος, της Κύπρου, της Κρήτης και βεβαίως το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας το οποίο δέχτηκε και την μεγαλύτερη επίθεση.
Η Μόσχα δημιούργησε παράνομα Εξαρχία στην Αφρική χωρίς να λογαριάζει κανέναν. Η ενέργειά του αυτή προκάλεσε εντάσεις στις σχέσεις της ορθόδοξης κοινότητας, παρά ταύτα όμως βρήκε πρόσφορο έδαφος στην Αφρική αφού η εισπήδηση συνοδεύτηκε με μεγάλα ποσά για έργα ιεραποστολής.
Στην προσπάθεια να ηγηθεί της Ορθοδοξίας η Μόσχα βρήκε ισχυρό σύμμαχο την Εκκλησία της Σερβίας και εμμέσως της Αντιόχειας, ενώ πολλές Εκκλησίες προσπάθησαν να παίξουν το ρόλο του διαμεσολαβητή, ρόλο τον οποίο τους αρνήθηκε το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων αλλά και η Αρχιεπισκοπή Αλβανίας τάχθηκαν υπέρ του διαλόγου προκαλώντας την οργή του Βαρθολομαίου αλλά μέχρι σήμερα η στάση τους δεν έχει αλλάξει.
Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία οι σχέσεις Βαρθολομαίου-Κύριλλου πέρασαν στη χειρότερη φάση τους καθώς η φιλορωσική Εκκλησία υπό τον μητροπολίτη Ονούφριο διώκεται από την κυβέρνηση της Ουκρανίας η οποία έχει αποφασίσει να «δημεύσει» το σύνολο των δομών που δεν ανήκουν στην Εκκλησία που αναγνωρίστηκε από το Φανάρι.
Η εισβολή στην Ουκρανία όμως, προκάλεσε και νέες τριβές στην Ορθόδοξη κοινότητα με τα Πατριαρχεία Βουλγαρίας και Ρουμανίας να τηρούν πλέον αποστάσεις από τη Μόσχα «υπακούοντας στην ουσία» στις αποφάσεις των κυβερνήσεων τους.
Η εισβολή, ωστόσο, προκάλεσε την οργή και μικρότερων Εκκλησιών όπως αυτή της Εσθονίας η οποία υπάγεται στο Πατριαρχείο της Μόσχας. Ο υπουργός Εσωτερικών της Εσθονίας Lauri Läänemets σχεδιάζει να προτείνει στο Κοινοβούλιο της χώρας να αναγνωρίσει το Πατριαρχείο Μόσχας ως τρομοκρατική οργάνωση.
Αυτή η απόφαση προκάλεσε την αντίδραση του προέδρου του Συνοδικού Τμήματος Σχέσεων της Εκκλησίας με την Κοινωνία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης του Πατριαρχείου Μόσχας, Βλαντιμίρ Λεγκόιντα, ο οποίος σε αναρτησή του έκανε λόγο για θέατρο του παραλόγου. «Μου φαίνεται ότι η δήλωση του Εσθονού Υπουργού Εσωτερικών Lauri Läänemets επιστρέφει την Εσθονία στις σκοτεινές εποχές των θρησκευτικών πολέμων, της νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου και του κυνηγιού μαγισσών», έγραψε ο Βλαντιμίρ Λεγκόιντα σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Πρόσθεσε δε ότι «είναι προφανές σε κάθε λογικό άτομο ότι το Πατριαρχείο Μόσχας δεν εμπλέκεται σε τρομοκρατικές δραστηριότητες και η Ορθόδοξη Εκκλησία της Εσθονίας λειτουργεί στο έδαφος της Εσθονίας, η οποία, έχοντας πνευματική σχέση με πιστούς στη Ρωσία, είναι ασφαλώς ένας νομοταγής οργανισμός. Αυτή η δήλωση είναι απλώς ένα θέατρο του παραλόγου στο οποίο οι Εσθονοί πολιτικοί παίζουν ρόλους, προσπαθώντας πιθανώς να κερδίσουν τη συμπάθεια», τόνισε .
Η κόντρα με την Εσθονία δεν είναι παρά ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί στην ορθόδοξη Εκκλησία η οποία έρχεται ως συνέχεια της στάσης του Κύριλλου στο θέμα της εισβολής στην Ουκρανία ο οποίος όχι μόνο ευλόγησε τα όπλα των Ρώσων στρατιωτών, αλλά επανειλημμένα κάλεσε τους νέους να πολεμήσουν για τα ιερά και τα όσια ενάντια στη Δύση η οποία διολισθαίνει σε μια κοινωνία «δικαιωματιστών». Μάλιστα δεν είχε διαστάσει να κατηγορήσει τους ΛΟΑΤΚΙ για τα δεινά του κόσμου.
Επί της ουσίας ο κ.Κύριλλος επιδιώκει να περιορίσει την επιρροή του κ.Βαρθολομαίου χρησιμοποιώντας την πολιτική ισχύ του Πούτιν αλλά και τα χρήματα Ρώσων μεγιστάνων. Μετά την επιβολή κυρώσεων από την Ε.Ε τα χρήματα περιορίστηκαν αλλά αυτό δεν έχει επηρεάσει τους Ρώσους κληρικούς οι οποίοι βλέπουν ως μοναδικό εχθρό το Φανάρι. Μάλιστα, όταν ο Ερντογάν μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε τζαμί, ο Κύριλλος δεν βρήκε έναν λόγο συμπάθειας προς το Φανάρι αποδίδοντας την απόφαση του Τούρκου προέδρου στις «αμαρτίες του Βαρθολομαίου». Για την Αγία Σοφία ο ίδιος ο Πούτιν είχε εκφράσει δημόσια τη στήριξή του στον ΅Ερντογάν τονίζοντας πως πλέον οι πιστοί δεν θα πληρώνουν εισιτήριο για να βλέπουν τον ιστορικό ναό.
Ο «άγνωστος» Κύριλλος
Ο κατά κόσμον Βλαντίμιρ Μιχάιλοβιτς Γκουντιάγιεφ, γεννήθηκε στο Λένινγκραντ της Σοβιετικής Ένωσης (σήμερα Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας), στις 20 Νοεμβρίου 1946.
Όταν ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, εργάστηκε ως χαρτογράφος από το 1962 έως το 1965 στο Λένινγκραντ και παράλληλα ολοκλήρωσε τις σπουδές του από την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Κατόπιν εισήλθε στην Θεολογική Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης, λαμβάνοντας πτυχίο Θεολογίας το 1970 με διάκριση.
Τον Απρίλιο του 1969, εκάρη μοναχός λαμβάνοντας το όνομα Κύριλλος και στη συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Λένινγκραντ Νόβγκοροντ Νικόδημο (Ροτόφ). Τον Ιούλιο του 1969, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Το 1971, έλαβε το οφίκιο του αρχιμανδρίτη.
Στις 14 Μαρτίου 1976, χειροτονήθηκε Επίσκοπος Βίμποργκσκ. Το 1977, προήχθη στο βαθμό του Αρχιεπισκόπου. Τον Δεκέμβριο του 1984, διορίστηκε ως Αρχιεπίσκοπος Σμολένσκ και Βιάζμα, και το 1988, διορίστηκε Αρχιεπίσκοπος Σμολένσκ και Καλίνινγκραντ. Στις 25 Φεβρουαρίου 1991, προήχθη στο βαθμό του Μητροπολίτη Σμολένσκ και Καλίνινγκραντ.
Από το 1989 έως την εκλογή του το 2009, διετέλεσε πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας και μόνιμο μέλος της Ιεράς Συνόδου.
Στις 27 Ιανουαρίου 2009, ο Μητροπολίτης Σμολένσκ και Καλίνινγκραντ κ. Κύριλλος εξελέγη 16ος Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών, κερδίζοντας 508 (72%) από τις 702 ψήφους. Είναι Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών από την 1η Φεβρουαρίου του 2009, ημέρα της επίσημης ενθρόνισής του.
