By 
Η Λιζ Τράς έκανε την «κωλοτούμπα» της, κάτω από το βάρος των αντιδράσεων για την οικονομική πολιτική της, που τρομοκράτησε επενδυτές και υποχρέωσε την Τράπεζα της Αγγλίας και το ΔΝΤ να παρέμβουν. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Το χάος που προκάλεσε την οδήγησε σε παραίτηση 44 μέρες μετά την ανάληψη της εξουσίας. Πλήρωσε την ασχετοσύνη της και την παραπλάνηση των πολιτών.
Ενας δικός μας, ο πρωθυπουργός το 2015, προκάλεσε δημοψήφισμα σε μια εβδομάδα, άλλαξε το αποτέλεσμά του σε μια βραδιά ,με μια ιστορική «κωλοτούμπα» κάτω από το βάρος διεθνών πιέσεων, προκειμένου να μείνει η χώρα στην ευρωζώνη.
Χωρίς να ζητήσει «συγγνώμη» για τα 100 δισεκατομμύρια που «φόρεσε» στους φορολογούμενους, κέρδισε τις εκλογές και τώρα μετά από επτά χρόνια διεκδικεί ξανά την εξουσία!
Διαφορετικές χώρες, διαφορετικοί λαοί, άλλοι συγχωρούν τις «κωλοτούμπες» κι άλλοι ζητούν το κεφάλι εκείνου που έκανε τα λάθη και βρέθηκε πολύ λίγος. Τα λάθη της Τρας, την οδήγησαν στην παραίτηση νωρίτερα από ότι προβλεπόταν από το καταστατικό του κόμματος των συντηρητικών. Τα λάθη του κ. Τσίπρα συγχωρέθηκαν από το κόμμα του που τον επανεξέλεξε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τα συγχώρεσαν όμως οι πολίτες στις εκλογές του 2019.
Η Λιζ Τρας, δεν πρόκειται ποτέ πια να ζητήσει την ψήφο των Βρετανών, ο κ Τσίπρας τολμά και το κάνει. Εκτιμά μάλιστα πως εκείνο το παρελθόν του έχει σβήσει στη μνήμη των πολιτών και πως έρχεται ξανά η ώρα να πάρει πίσω της εξουσία που έχασε τον Ιούλιο του 2019.
«Νέο πλαίσιο στις εκλογές» βλέπει ο Τσίπρας
Παραβλέποντας τις απανωτές δημοσκοπήσεις που δείχνουν μια διαφορά 6-9 και πλέον μονάδων μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ… ελπίζει σε νίκη. Προ ημερών είπε πως «αν οι εκλογές γίνονταν πριν από το καλοκαίρι, ο ΣΥΡΙΖΑ θα δυσκολευόταν να βγει πρώτος. Η απόφαση του κ. Μητσοτάκη όμως, να πάει στο τέλος της τετραετίας διαμορφώνει ένα νέο πλαίσιο…».
Κανείς εκτός από τον κ. Τσίπρα και τους «ενοίκους» της Κουμουνδούρου, δεν διαβλέπει το «νέο πλαίσιο» στις έρευνες της κοινής γνώμης, εκτός κι αν «ποντάρουν» σε μια απρόβλεπτη κρίση, εθνικής καταστροφής, πείνας, παρόμοιας της κατοχής στην Αθήνα από την ακρίβεια, απωλειών ζωών από τον βαρύ χειμώνα ή κοινωνική αναταραχή, όπως το 2008 και το 2012.
Οι ασχολούμενοι επιστημονικά με τις προθέσεις και τις τάσεις της κοινής γνώμης, οι δημοσκόποι, έχουν άλλη εικόνα από εκείνη της παρέας του κ. Τσίπρα.
Υποστηρίζουν πως εδώ και χρόνια παρακολουθούν ένα πρωτόγνωρο πολιτικό και κοινωνικό φαινόμενο. Ο νυν πρωθυπουργός και το κόμμα του η ΝΔ, προηγούνται του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ είτε ως αντιπολίτευση, είτε ως κυβέρνηση από το 2006 , παρά τις κρίσεις που μεσολάβησαν ή βρίσκονται σε εξέλιξη, με διαφορά που αγγίζει εκείνη που καταγράφηκε στις εκλογές του 2019.
Σε ένα μεγάλο ποσοστό, εκτιμούν πως η υπεροχή του κ. Μητσοτάκη και του κόμματος του, οφείλεται στη διαχειριστική ικανότητα που έδειξε ως πρωθυπουργός, αλλά και στη στρατηγική του, που συνίσταται στον εκσυγχρονισμό της χώρας, στην ανάπτυξη της οικονομίας, στις επενδύσεις, στη διανομή των υπερεσόδων στην κοινωνία και τη διείσδυσή του στον Κεντρώο χώρο.
Οφείλεται, βεβαίως, και στην αδυναμία του κ. Τσίπρα να εκμοντερνίσει την πολιτική του και το κόμμα του, να καταθέσει κυβερνητικό σχέδιο που να «κουμπώνει» με τις σημερινές και αυριανές ανάγκες και τα όνειρα της κοινωνίας.
Οφείλεται, όμως, και σε αυτό που ο κ. Τσίπρας νομίζει πως οι πολίτες έχουν ξεχάσει. Την καταστροφική πολιτική του 2015, που παράτεινε τα μνημόνια, επέβαλε την πιο σκληρή φορολογία εξοντώνοντας τους πολίτες και ανέδειξε την αδυναμία του στη διακυβέρνηση της χώρας.
Η Λιζ Τρας ζήτησε συγνώμη για την ασχετοσύνη της, κάθισε στην άκρη και έβαλε έναν άλλον υπουργό Οικονομικών για να βγάλει το “φίδι από την τρύπα” έχοντας υπόψη της, πως η παρουσία της στην πρωθυπουργία φτάνει στο τέλος της.
Ο κ. Τσίπρας άλλαξε, κι αυτός, τον υπουργό Οικονομικών κ. Βαρουφάκη, που τώρα «φλερτάρει» μαζί του για μια κυβέρνηση συνεργασίας. Προχώρησε σε εκλογές και τις κέρδισε γιατί η τότε αξιωματική αντιπολίτευση έμοιαζε πολύ με τη σημερινή. Χωρίς σχέδιο, με βαρύ παρελθόν, πελαγωμένη από τα αδιέξοδα της.
Πέραν από τις μνήμες του 2015 , οι πολίτες κοιτάζουν το μέλλον τους. Το πρόγραμμα του κ. Τσίπρα στη ΔΕΘ για μεγάλο μέρος της κοινωνίας είναι πια ανύπαρκτο. Ούτε οι ίδιοι δεν μπόρεσαν να το «περάσουν» στους πολίτες, γιατί απλά, ως υπερβολικό στις δαπάνες του, φαντάζει ψεύτικο και λαϊκίστικο. Γι’ αυτό «ζυμώνονται» και μεταξύ τους και με τα τρολ τους στα social media και διαφωνούν αν θα πάνε προς το Κέντρο, αν θα πλευρίσουν και πώς τη μεσαία τάξη και τους «Κυρ Παντελήδες», δηλαδή όσους λοιδορούσαν και φορολογούσαν άγρια τα χρόνια της εξουσίας τους.
Τα αντανακλαστικά των Βρετανών
Το κόμμα των συντηρητικών εξέλεξε την Λιζ Τρας παρότι γνώριζε τις απόψεις της για την ανάπτυξη της οικονομίας. Αλλά έδειξε αντανακλαστικά όταν διαπίστωσε πως οι αγορές, με αυτό το πρόγραμμα, οδηγούν τη βρετανική οικονομία σε βάραθρο.
Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αναπνεύσει χωρίς τον Τσίπρα. Παρότι κόμμα της αριστεράς, έχει μετατραπεί στο κατ’ εξοχήν προσωποκεντρικό κόμμα της χώρας, που αντλεί όλη τη δύναμη του από τον πρόεδρο.
Γι αυτό «ζυμώνονται» μεταξύ τους και με τα τρολ τους στα social media, κι όχι με την κοινωνία. Διαφωνούν ακόμα αν θα πάνε προς το κέντρο, αν θα πλευρίσουν και πως, τη μεσαία τάξη και τους «Κυρ Παντελήδες», δηλαδή όσους λοιδορούσαν και φορολογούσαν τα χρόνια της εξουσίας τους και ποτέ δεν κοιτάνε «αν το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι».
Ερμηνεύοντας τις δημοσκοπήσεις
Τις δημοσκοπήσεις, αν τις διαβάζουν, τις ερμηνεύουν με το δικό τους τρόπο, όπως ο κ. Βίτσας «Μια χαρά τα βλέπω εγώ. Κάντε την πρόσθεση. Η δική μας πρόταση είναι ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, ΜέΡΑ25 και ανοχή του ΚΚΕ, θα δείτε ότι ξεπερνάμε το 40%», είπε και γέλασε κάθε… παρδαλό κατσίκι από τα βοσκοτόπια του Παππά!
Ασφαλώς, δεν είναι μόνο για γέλια ο αλαζονικός κομματικός παραλογισμός ενός σοβαρού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ «και τα δικά μου, δικά μου και τα δικά σου, δικά μου», είναι και για κλάματα αφού αυτοί οι συλλογισμοί αποτελούν παραδοχή της άσχημης κατάστασης που βρίσκεται η αξιωματική αντιπολίτευση!
Σχέδια… καφενείου
Στα σχέδια τους παραβλέπουν πως για να υπάρξει μέλλον στην πρόταση της «προοδευτικής διακυβέρνησης», πέραν από το τί θα πουν τα κόμματα και κυρίως το ΠΑΣΟΚ, θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ, να κερδίσει τις εκλογές με την απλή αναλογική. Τα σχέδια καφενείου, αλλά και η εμμονή σε ένα αφήγημα που μόνο ο κ. Βαρουφάκης έχει πει «ναι», δεν ενισχύουν την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ.
Αντίθετα, επαναφέρουν μνήμες και συναισθήματα του 2015 που παραμένουν ζωντανά, όπως δείχνουν και οι έρευνες της κοινής γνώμης, που φέρουν τον κ. Τσίπρα, συγκρινόμενο με τον κ. Μητσοτάκη να υπολείπεται σε όλους τους τομείς της πολιτικής. Ούτε και σ αυτό απαντούν στην Κουμουνδούρου, απλά ο ένας βλέπει «νέο πλαίσιο» και ο άλλος προσθέτει στα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, τα ποσοστά και των άλλων κομμάτων και φαντάζονται όλοι μαζί την εξουσία!
Μητσοτάκης: Ολική επαναφορά της αυτοδυναμίας
Ο κ. Μητσοτάκης, από την πλευρά του, μετά τη διατάραξη των σχέσεων του με τον κ. Ανδρουλάκη, επανέφερε στην πρώτη γραμμή, το δόγμα της αυτοδύναμης κυβέρνησης. Η επιλογή του πρωθυπουργού να περιοδεύσει σε όλη την περιφέρεια, μέσα στο φθινόπωρο, και να παρουσιάσει με αυξανόμενη συχνότητα τα μικρά ή μεγάλα έργα της κυβέρνησης του, εντάσσεται στο σχεδιασμό ενίσχυσης του προφίλ του και ισχυροποίησης του εκλογικού διλήμματος που ο ίδιος έθεσε «Μητσοτάκης ή Τσίπρας».
Η εντολή προς τους υπουργούς του να προχωρήσουν όλα τα έργα, να υλοποιηθούν όλες οι υποσχέσεις που δόθηκαν, αφορά την αξιοπιστία του συνθήματος «το είπαμε το κάναμε». Στο Μαξίμου εκτιμούν πως οι εκλογές με την απλή αναλογική είναι οι πιο κρίσιμες αφού θα δείξουν αν είναι επιτεύξιμη η αυτοδυναμία ή όχι.
Ο πήχης είναι ψηλά, στο 37,5% για την απόκτηση αυτοδυναμίας, για να τον περάσουν θα πρέπει στις πρώτες εκλογές να λάβουν ένα ποσοστό κοντά ή πάνω από το 35% . Εκτιμούν πως με την πόλωση που θα προκληθεί και τα σκληρά διλήμματα που θα τεθούν, μπορεί να κερδίσουν δύο με τρεις μονάδες. Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο, λένε στην κυβέρνηση. Χρειάζεται όμως δουλειά ως τότε, γιατί ο πρωθυπουργός θέλει η σύγκριση της δικής του τετραετίας με εκείνης του κ. Τσίπρα να είναι καταλυτική. Τέτοια που κανείς δεν θα μπορεί να την αμφισβητήσει.
Η Λιζ Τρας έγραψε ιστορία με την «κωλοτούμπα» της και με την ολιγοήμερη παρουσία της στη θέση του πρωθυπουργού. Αλλά αυτά συμβαίνουν στην Βρετανία. Στην Ελλάδα ο κ. Τσίπρας που κατοχύρωσε διεθνώς τον όρο, παραμένει ηγέτης ενός μεγάλου κόμματος και διεκδικεί την πρωθυπουργία.
Και οι δύο, όμως, μοιάζουν στις αστοχίες και τις αποτυχίες τους που τελικά τις πληρώνουν οι πολίτες και οι χώρες τους…
