0

Αγώνα μέχρις εσχάτων έχει αρχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει των εκλογών. Τίποτα δεν τον σταματά, προκειμένου να φέρει το ποθητό αποτέλεσμα στον πρώτο γύρο που δεν είναι άλλο από ένα ποσοστό πάνω από  το 30% και όσο πιο κοντά στη ΝΔ.

Έτσι θα μπορέσει να μπει στο παιχνίδι, να αμφισβητήσει τη δυναμική της για αυτοδυναμία και να κοιτάξει την πρώτη θέση στις εκλογές του Μαΐου. Προς επίτευξη αυτού του σκοπού παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων, «ανασταίνει» το πολιτειακό παρελθόν με την κηδεία του τέως και αρνείται ακόμα και να αποδεχτεί την τροπολογία για τη μη συμμετοχή εγκληματικών οργανώσεων, όπως το κόμμα του Κασιδιάρη, στις εκλογές.

Μια θετική πειστική πρόταση, ένα ουσιαστικό σύνθημα για το μέλλον του ελληνικού λαού και της χώρας, δεν εγγράφεται στην ατζέντα του  κ. Τσίπρα.  Ιστορικά από την αριστερά, το μόνο σύνθημα που συνεπήρε τους πολίτες ήταν το  “

«θα καταργήσουμε το μνημόνιο με ένα νόμο και ένα άρθρο».  Από τότε αδυνατούν  να βρουν κάτι παρόμοιας έντασης και πλειοψηφικής αποδοχής,  καθώς  η απογοήτευση από το εμπαιγμό του Τσίπρα, που ένιωσαν οι ψηφοφόροι του  ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα η κοινωνία τότε, παραμένει ακόμα ισχυρή.

«Γκρίζα» η εικόνα Τσίπρα στις δημοσκοπήσεις

Αυτό αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις, που παρότι το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο σε επίπεδο κομματικών μηχανισμών έχει χαλαρώσει,  ζει και βασιλεύει στην κοινωνία.

Στο ερώτημα της εταιρείας ALCO πως θα ήταν σήμερα η κατάσταση αν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, το 41% δηλώνει χειρότερα και  μόλις 23% αναφέρει καλύτερα. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το στοιχείο  πως το  «χειρότερα» αυξήθηκε κατά έξι μονάδες από το 35% του περασμένου Νοεμβρίου.

H ίδια εικόνα καταγράφεται και στη δημοσκόπηση της Opinion Poll. Σε ερώτηση για τη στήριξη των πολιτών στην ακρίβεια το 48.1% δηλώνει πολύ και αρκετά ικανοποιημένο από την στάση και τα μέτρα της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της.  Μόνο το 21.5% δηλώνει ότι θα ήταν καλύτερα τα πράγματα αν είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με το 71.5% (!!!) να έχει αντίθετη άποψη.

Εκεί που παίρνει ελαφρά «κεφάλι» ο κ. Τσίπρας, αφορά το ερώτημα για τη διαφθορά. Αλλά μετά τις αποκαλύψεις της γραμματέως – με ονοματεπώνυμο κι όχι με κουκούλα- για τις σακούλες με τα χαρτονομίσματα που πήγαιναν από το γραφείο Καλογρίτσα στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ  και το sms του κ. Παππά που όριζε τα ποσοστά των επιχειρηματιών για το  ΣΥΡΙΖΑίικο κανάλι, εκτιμάται πως η εικόνα του «τιμητή» των πάντων θα τραυματιστεί βαριά.

«Εμμονές» με τον κ. Φλώρο

Ο πανικός είναι κακός σύμβουλος και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αντί να ασχολείται με τα προβλήματα των πολιτών, «στύβει» την επικαιρότητα για να βρει επιχειρήματα και να πλήξει την εικόνα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού.

Η εμμονή του ΣΥΡΙΖΑ στη στοχοποίηση του κ. Φλώρου αρχηγού των Ε.Δ. της χώρας και η πίεση που του ασκείται  να παραιτηθεί, για να υπονομευθεί η εικόνα του  κ. Μητσοτάκη, δεν είναι  μόνο ένα επικίνδυνο παιχνίδι, αλλά καθημερινά  αποβαίνει και  σε βάρος του, αρχίζει, ήδη, να τον  «καταπίνει» δημοσκοπικά.

Δεν πρόκειται  όμως για μια πρωτόγνωρη τακτική. Στην αριστερά παραμένουν οι παλιές συνήθειες που έπαιζαν «βρώμικα», υπόγεια , ΚΥΠατζίδικα παιχνίδια ακόμα και κατά των ίδιων των συντρόφων τους, τους εξόριζαν, τους υπονόμευαν, τους διαπόμπευαν, αν ξέφευγαν από τη «γραμμή». Η ιστορία της ελληνικής αριστεράς του 20ου αιώνα έχει πολλές σκοτεινές πτυχές, γραμμένη με  ίντριγκες, αλληλοκαρφώματα και εξορίες «συντρόφων». Αυτή την σκοτεινή  και εμμονική τακτική ακολουθεί και σήμερα η ριζοσπαστική αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να εξοντώσει τον αντίπαλο της.

Αλλά ακόμα, κι αν όντως παρακολουθείτο ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων, θεωρείται τουλάχιστον ύποπτο να γίνεται αντικείμενο δημόσιας κομματικής εκμετάλλευσης, αντί σοβαρής εσωτερικής έρευνας.  Ο στόχος  του κ. Τσίπρα είναι προφανής. Ζητά  την παραίτηση Φλώρου  από το αξίωμα του για να οδηγήσει σε παραίτηση τον Μητσοτάκη πριν από τις εκλογές. Γνωρίζει πως δεν μπορεί να τις κερδίσει με αυτόν απέναντι του.

Μόνο, που στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, ο Ερντογάν θα τρίβει τα χέρια του, για μια τέτοια εξέλιξη που θα αποσταθεροποιήσει τη χώρα και θα φέρει σε αναστάτωση τις Ένοπλες Δυνάμεις.

«Δούρειος Ίππος» ή  επικίνδυνα ανόητος;

Ήδη στην  Τουρκία τα μέσα ενημέρωσης, με πρώτο το  επίσημο πρακτορείο των Τούρκων Anadolu, αναμετέδωσαν τις  κατηγορίες του κ. Τσίπρα για τις παρακολουθήσεις Φλώρου αλλά και τις φήμες για το ανύπαρκτο «μαύρο χρήμα»  με το οποίο, δήθεν, αγόρασε σπίτι για την κόρη του, ο στρατηγός. Σπίτι, που τελικά, αγόρασε ο γαμπρός του με δανεισμό  κι όχι με «μαύρο χρήμα» όπως έγραψε ο φιλικός Τύπος του κ. Τσίπρα.

Γιατί παίζει τόσο επικίνδυνα παιχνίδια ο κ. Τσίπρας;

Η απάντηση έρχεται από το παρελθόν του. Το 2015  λίγο έλειψε να βγάλει τη χώρα από την ευρωζώνη, να τυπώσει… δραχμές και αναζητούσε για το σχέδιο του  βοήθεια στη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα.

Λίγα χρόνια αργότερα με ανώνυμους  «κουκουλοφόρους» μάρτυρες που μάζεψε δεξιά και αριστερά έστησε «κρεμάλες» για δέκα πολιτικά πρόσωπα , πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς για την υπόθεση Novartis. Οι υποθέσεις τους πήγαν στο αρχείο, οι καταθέσεις αποδείχθηκαν ψευδείς  και κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ζήτησε συγνώμη. Θα σταματήσει τώρα που κρίνεται το προσωπικό του μέλλον;

Ήδη όμως η εικόνα του κ. Τσίπρα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και ασφάλειας της χώρας έχει καταποντιστεί  μετά τις λαθεμένες επιλογές  του,  να μην  ψηφίσει στη Βουλή τις αμυντικές συμφωνίες με Γαλλία και ΗΠΑ,  τους νέους εξοπλισμούς, ακόμα και την ιδιαίτερα στρατηγική συμφωνία  Ελλάδας -Αιγύπτου για την ΑΟΖ.  Πριν ένα μήνα δεν ψήφισε  ούτε καν  τον αμυντικό προϋπολογισμό της χώρας, σε μια περίοδο που ο Ερντογάν καυχιέται πως  μπορεί να στείλει τους πυραύλους του στην Αθήνα, ως άλλος Χίτλερ.

Γι΄ αυτό στη  δημοσκόπηση της Opinion Poll για το The Toc και στην ερώτηση ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της χώρας,  ο Μητσοτάκης θεωρείται καταλληλότερος από το 58.3%, με τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να τον αποδέχεται μόνο το 18,1% , ποσοστό μικρότερο και από αυτό του κόμματος του.

Επί «πτώματος» τέως  βασιλέως

Η φράση «πατάω επί πτωμάτων» σημαίνει ότι  είμαι  αδίστακτος και θα κάνω τα πάντα για να εξυπηρετήσω το προσωπικό μου συμφέρον. Κι ο  ΣΥΡΙΖΑ «πάτησε» επί του νεκρού «τέως»  για να σηκώσει σκόνη, χωρίς κανείς να  καταλάβει τί ακριβώς ήθελε να καταφέρει η Κουμουνδούρου.

-Να αποδείξει ότι ο Μητσοτάκης είναι φιλοβασιλικός;

-Να δημιουργήσει εσωκομματικά προβλήματα στη ΝΔ;

-Να επαναφέρει το διχασμό μέσα από την «ανάσταση» του  νεκρού πολιτειακού ζητήματος;

-Η μήπως πρόκειται για ετεροχρονισμένο μίσος κατά του τέως βασιλιά;

Όπως και να έχει «πάτησαν επί πτωμάτων» και γέμισαν τα τηλεοπτικά παράθυρα με ανόητες συζητήσεις, περιττές κακίες και αραχνιασμένες ιστορίες.

Μέτωπο κατά Τσίπρα στην κοινωνία

Στην Κουμουνδούρου, φαίνεται πως, δεν διαβάζουν τις δημοσκοπήσεις για να μην στεναχωρηθούν. Η αλήθεια είναι πως δεν θα τους χαροποίησαν τα στοιχεία των δυο νέων και πρώτων δημοσκοπήσεων του εκλογικού έτους 2023

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προηγείται καθαρά στη δυνατότητα διαχείρισης των πιο κρίσιμων κυβερνητικών τομέων, έναντι του Α. Τσίπρα. Πέραν της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας και της στήριξης των καταναλωτών, προηγείται με διαφορά στο Μεταναστευτικό με 48.4% έναντι 19.3%, στα θέματα Οικονομίας και Ανάπτυξης με 47.5% έναντι 22.7%, στην αντιμετώπιση των φαινομένων βίας και εγκληματικότητας με 46.2% έναντι 18.6%

Ο κ. Τσίπρας φαίνεται, πως  έχει παγιδευτεί στην υπόθεση των υποκλοπών και έχει ξεχάσει τις ανάγκες της χώρας και των πολιτών. Δείχνει πολιτικά αδύναμος να αντιστρέψει την εικόνα  που έχουν οι πολίτες  γι’ αυτόν, καθώς σε υψηλότατα ποσοστά δεν τον εμπιστεύονται ούτε για την άμυνα της χώρας, ούτε στην  εξωτερική πολιτική της και βεβαίως, ούτε για την οικονομία, την ανάπτυξη και την ευημερία τους.

Αυτή η εικόνα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν πρέπει να ξεγελά και να καθησυχάζει το Μέγαρο Μαξίμου. Ο δρόμος προς την αυτοδυναμία, για τη ΝΔ, με  μια κυβέρνηση που έχει τραυματιστεί κατά την τετραετή  διακυβέρνηση της χώρας, από τα λάθη της και τις ελλείψεις της, δεν είναι καθόλου εύκολος.  Η ΝΔ δεν πρέπει να είναι η επιλογή του χειρότερου κακού για τους ψηφοφόρους, αν θέλει να κυβερνήσει ακόμα τέσσερα χρόνια.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου

You may also like

ΑΛΛΑ ΑΡΘΡΑ ΑΠΟ: Απόψεις