Eurovision politics

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press

της Μαρίας Καρακλιούμη, πολιτικής αναλύτριας

Η Eurovision ο μεγαλύτερος μουσικός διαγωνισμός παγκοσμίως είναι κατά τη διοργανώτρια EBU ένας ανεξάρτητος διαγωνισμός και όχι πολιτικό γεγονός. Μάλιστα ισχυρίζεται ότι οι αποφάσεις της δεν έχουν πολιτική χροιά. Έτσι αποκλείει τη συμμετοχή της Ρωσίας, όχι επειδή βρίσκεται σε πόλεμο αλλά διότι δεν τηρεί τους κανόνες μετάδοσης (broadcasting rules), καθώς χρησιμοποιεί τα ΜΜΕ της ως μέσο προπαγάνδας και επιτρέπει τη συμμετοχή άλλων χωρών που μπορεί να βρίσκονται σε ένταση.

Ανεξάρτητα από τη θεώρηση των διοργανωτών της η Eurovision, λόγω της μεγάλης τηλεθέασης που έχει, πολλές φορές ο διαγωνισμός εργαλειοποιείται από συμμετέχοντες και χώρες που θέλουν να περάσουν μηνύματα.

Μια ματιά στο παρελθόν μπορεί να μας πείσει.

Η Ισπανία του Φράνκο για παράδειγμα επιζητούσε διάκριση για να δείχνει ότι έχει ευρωπαϊκή αποδοχή.

Το 1975 εμείς δεν συμμετείχαμε αντιδρώντας στην εισβολή στην Κύπρο, ενώ το 1976 στείλαμε τραγούδι μοιρολόι για την Κύπρο με τη Μαρίζα Κωχ που προκάλεσε την αποχώρηση της Τουρκίας.

Το 1978 η Ιορδανία ως μέλος της EBU, που πρόβαλε το διαγωνισμό χωρίς να συμμετέχει, μόλις είδε ότι στην ψηφοφορία προηγείτο το Ισραήλ, διέκοψε τη μετάδοση και ανακοίνωσε νικήτρια χώρα το Βέλγιο!

Το 1992 η Γιουγκοσλαβία αποκλείστηκε από το διαγωνισμό για τα γεγονότα στο Σαράγεβο με τη Βοσνία να επιλέγει να ακουστεί μόνο στην ψηφοφορία.

Το 2012 το Αζερμπαϊτζάν προχώρησε σε εκτοπισμό κατοίκων προκειμένου να κατασκευάσει το χώρο που διεξήχθη ο διαγωνισμός και το 2015 η Αρμενία διεθνοποίησε την αναγνώριση της Γενοκτονίας της από τους Τούρκους, ενώ το 2019 Ισλανδοί διαγωνιζόμενοι παιάνισαν παλαιστινιακές σημαίες και πλήρωσαν πρόστιμο.

Γνωρίζουμε ότι στην πολιτική και τη διπλωματία υπάρχουν και τα ήπια μέσα, ένα από αυτά είναι και η παρουσία στο διαγωνισμό, το τρίτο δημοφιλέστερο τηλεοπτικό γεγονός παγκοσμίως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το Μουντιάλ.

Ο διαγωνισμός έχει βοηθήσει στην προώθηση, όχι πάντα χωρίς κριτική, πολιτικών θεμάτων.

Προώθησε τη woke agenda στην Ευρώπη και έδωσε βήμα και δημοσιότητα σε ομάδες του πληθυσμού ως τότε αθέατες. Ενδεχομένως για την κριτική που ασκείται εγκατέστησε το 2015 τεχνολογία για να αποσιωπά το γιουχαισμα!

Η Eurovision με ή χωρίς πολιτικές προεκτάσεις δεν παύει να είναι ένα θέαμα που προκαλεί το ενδιαφέρον μας.

Έτσι με βάση έρευνες οι Σουηδοί βιώνουν το γεγονός ως ευκαιρία για κοινωνικοποίηση, οι Γάλλοι και οι Ισπανοί παρακολουθούν διότι τους αρέσει η μουσική και οι Γερμανοί διότι τους αρέσει να βλέπουν διαγωνισμούς.

Οι Βρετανοί πάλι παρακολουθούν το διαγωνισμό επειδή απολαμβάνουν τον σχολιασμό, στην Ελλάδα αδύνατο νομίζω να συμβεί με βάση το φετινό σχολιασμό της ΕΡΤ!

Εμείς παρακολουθούμε για να γράφουν ιστορία οι παρέες!!