By 
Η Τουρκία εδώ και 50 χρόνια, προετοιμάζεται για την διεκδίκηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου και τη διχοτόμηση του.
Μεθοδικά τεστάρει τις αντιδράσεις της ελληνικής πλευράς, με τις έρευνες στο Αιγαίο και στην ελληνική ΑΟΖ, με γεωτρύπανα στην κυπριακή, με παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και με υπερπτήσεις πάνω από τα νησιά μας, με “γκρίζες” ζώνες και με επιστολές στον ΟΗΕ για την αποστρατικοποίηση τους.
Ακόμα και με το πεζοδρομιακό λόγο που χρησιμοποιεί ο Ερντογάν και η παρέα του εναντίον της Ελλάδας και του πρωθυπουργού της.
Όλα δείχνουν ότι κορυφώνει την επιθετικότητα της και το διεκδικητικό λόγο της, σε βάρος της χώρας μας, σε μια στιγμή που κανείς δεν περίμενε εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία και της καταδίκης από τη Δύση του αναθεωρητισμού.
Προετοιμάζει την κοινή γνώμη της, για το δίκαιο των διεκδικήσεων της στο Αιγαίο στην πράξη πιά, με τα ΜΜΕ να μιλούν ήδη για τουρκικά νησιά. Η προπαγάνδα της τουρκικής κυβέρνησης στο εσωτερικό έχει αλλάξει τις διεθνείς συνθήκες προς όφελος της και ξεχνά τις υπογραφές που έβαλε η χώρα στη Λωζάνη, καθορίζοντας τα όρια της στο Αιγαίο, στα τρία μίλια από τις μικρασιατικές ακτές.
Οι χάρτες που έδειξε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, αποκαλύπτουν αυτόν το σχεδιασμό και αποτελούν τη βάση των διεκδικήσεων, πίσω από τις οποίες δύσκολα μπορεί να κάνει βήματα οποιαδήποτε τουρκική κυβέρνηση, αν θέλει να μην κατηγορηθεί για προδοσία.
Εμείς δεν διεκδικούμε τίποτα που να βάλουμε σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων. Άρα οποιαδήποτε συζήτηση με τους τούρκους θα αφορά τις δικές τους διεκδικήσεις.
Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει περιθώριο συζητήσεων παρά μόνο εξοπλισμού της χώρας και των νησιών και ενδυνάμωσης των συμμαχιών μας.
Μας αρκούν αυτές σε μια επίθεση κατά νησιού μας;
“Όχι λέει ο ισραηλινος πρέσβης με συνέντευξη του στην “Καθημερινή”, λίγο πριν αναχωρήσει από την χώρα μας. Η μεγάλη αλήθεια είναι πως “καμία χώρα δεν πρέπει να βασίζεται στον ένα ή τον άλλο φίλο για να την υπερασπιστεί σε μια περίοδο κρίσης”.
Είναι απολύτως σαφής. Η υπεράσπιση των νησιών μας είναι δική μας υπόθεση και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι, όχι μόνο να τα υπερασπιστούμε αλλά και να δημιουργήσουμε συνθήκες αντιπερισπασμού και αντεπίθεσης για να μπορέσουμε να διαπραγματευτούμε.
Οι σύμμαχοι θα έρθουν σε δεύτερη φάση. Θα μας βοηθήσουν αλλά , όπως στην Ουκρανία, από μακριά. Υπάρχουν και άλλοι που θα μας παρακολουθούν απλά.
Δείτε, πως o γ.γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, χαρακτήρισε διαφωνίες μεταξύ χωρών τις τουρκικές προκλήσεις και διεκδικήσεις των νησιών μας προέτρεψε Ελλάδα-Τουρκία σε διάλογο για να αποφευχθούν ατυχήματα και πως η γειτονική Ιταλία του Ντράγκι συγκαλεί σύσκεψη για την Λιβύη, γνωρίζει πόσο μας “καίει” αυτή η υπόθεση, προσκαλεί την Τουρκία και ξεχνά την Ελλάδα…
Ο ισραηλινός πρέσβης γνωρίζει πολύ καλά, από την εμπειρία της χώρας του, πόσο μόνος είσαι στο πεδίο της μάχης.
Γι’ αυτό ο πιο γνωστός τρόπος αποτροπής μιας επίθεσης είναι η προετοιμασία για πόλεμο, της χώρας και της κοινής γνώμης, ώστε όποιο τουρκικό χτύπημα να έχει δυσβάστακτο πολιτικό και στρατιωτικό κόστος για την Τουρκία και για τον Ερντογάν που ετοιμάζεται να γιορτάσει τα εκατό χρόνια από τη μικρασιατική καταστροφή, το φθινόπωρο.
Και μόνο η σκέψη πως μια επίθεση κατά της Ελλάδας μπορεί να στραφεί εναντίον του και να τον αποκαθηλώσει λειτουργεί αποτρεπτικά.
Γιατί ξέρει πως αν χάσει το θρόνο του με αυτό τον τρόπο, τον περιμένει η εξορία ή η φυλακή. Τώρα πια δεν τους κρεμάνε…
