By 
Αποτελεί παράδοση στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, οι δεύτερες κυβερνητικές τετραετίες να είναι χειρότερες από τις πρώτες. Από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Ανδρέα Παπανδρέου έως του Κώστα Σημίτη και του Κώστα Καραμανλή, αυτή η παράδοση δεν έχει διαταραχθεί. Τώρα ήρθε η ώρα του Κυριάκου Μητσοτάκη να την σπάσει ή να την επιβεβαιώσει.
Τα πρώτα δείγματα είναι απογοητευτικά. Οι πυρκαγιές αποκάλυψαν ένα κράτος αδύναμο, ασυντόνιστο, ένα κράτος που δεν θέλουμε. Ο Έβρος, η Ρόδος, και η Νέα Αγχίαλος αποτελούν τις κορυφές της αποτυχίας και της ντροπής.
Η εικόνα διάλυσης της ΕΛΑΣ, με τους Κροάτες τραμπούκους να κάνουν «τουρ» στη χώρα ανενόχλητοι, να προκαλούν επεισόδια και να δολοφονούν στη Νέα Φιλαδέλφεια πάλι ανενόχλητοι, προκαλεί ανησυχία και προβληματισμό στην κοινή γνώμη, για την ικανότητα της Ελληνικής Αστυνομίας να προστατεύει τους πολίτες.
Οι καταιγιστικές εξελίξεις του φλεγόμενου καλοκαιριού οδηγούν, τώρα, τον πρωθυπουργό σε νέες αλλαγές στην Πολιτική Προστασία. Το ίδιο συνέβη και μετά τις μεγάλες φωτιές στην Βαρυμπόμπη και στην Εύβοια το 2021. Εκ των πραγμάτων εκείνος ο σχεδιασμός αποδείχτηκε εσφαλμένος. Τώρα πάμε για άλλον, και αναζητούνται καινοτόμες λύσεις γιατί η κλιματική αλλαγή «τρέχει» περισσότερο από ότι μπορεί να «τρέξει» ο κρατικός μηχανισμός, με αποτέλεσμα και ο πρωθυπουργός να τρέχει πίσω από τα γεγονότα.
Πρόωρη «γήρανση»
Αν και οι πυρκαγιές σβήνουν σιγά – σιγά κι ο πρωθυπουργός στη Βουλή έδωσε εξηγήσεις και ανακοίνωσε μέτρα ανακούφισης και νέους σχεδιασμούς, εν τούτοις στον κυβερνητικό μηχανισμό διαφαίνεται μια πρόωρη γήρανση, μόλις δύο μήνες μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης.
Ο κ. Μητσοτάκης μοιάζει να είναι μόνος, περίκλειστος στα τείχη του επιτελικού κράτους, που δημιούργησε. Κάποτε αυτό λειτούργησε, όπως στη μεγάλη κρίση της πανδημίας, σήμερα όμως μοιάζει συγκεντρωτικό κι απόμακρο. Έτσι το στοίχημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν είναι ένα νέο επιτελικό κράτος αλλά ένα νέο κράτος.
Παρά το γεγονός πως η οικονομία προχωρά μπροστά και οι πρώτες αυξήσεις στο δημόσιο τομέα θα δοθούν από τον Ιανουάριο, το φετινό καλοκαίρι αποδυνάμωσε το πολιτικό κεφάλαιο που απέκτησε με τη μεγάλη νίκη του Ιουνίου ο κ. Μητσοτάκης. Και κανείς δεν είναι σίγουρος στο Μέγαρο Μαξίμου πως το πολιτικό κόστος του καλοκαιριού δεν θα καταγραφεί και στις περιφερειακές εκλογές του Οκτωβρίου.
Φθινοπωρινά “αγκάθια”
Περιμένοντας τις πρώτες δημοσκοπήσεις, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σειρά προβλημάτων που ακουμπούν τη μεσαία τάξη που της έδωσε τη νίκη, και την καθημερινότητα όλων των πολιτών. Και ίσως ακόμα μεγαλύτερη «πυρκαγιά» σε πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση είναι αυτή που ανάβει καθημερινά στα σούπερ μάρκετ και στα πρατήρια καυσίμων..
Η ακρίβεια παραμένει το νούμερο ένα πρόβλημα που απασχολεί τους πολίτες. Η επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ μετατρέπεται σε βασανιστήριο καθώς οι καταναλωτές βλέπουν τις τιμές να αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Οι ελεγκτικές αρχές αδυνατούν να αποκαλύψουν εκείνες τις παρασιτικές δυνάμεις που κερδοσκοπούν σε βάρος των καταναλωτών. Η ανοχή απέναντι τους πρέπει να είναι μηδενική αλλά ακόμα δεν είναι.
Η λύση των επιδομάτων, δεν κρίνεται πια ως μια ικανοποιητική απάντηση στην ακρίβεια και ο κρουνός χρημάτων αναμένεται σταδιακά να μειωθεί. Άλλωστε οι αρμόδιοι εμφανίζονται συγκρατημένοι, καθώς περιθώρια για εντυπωσιακές παροχές στη ΔΕΘ δεν υπάρχουν.
Η κυβέρνηση περιμένει την άντληση επιπλέον δανειακών πόρων ύψους 5 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης για να ανασάνει. Το αίτημα θα συνδυαστεί με τα επιπλέον 900 εκατ. ευρώ που είναι προς διάθεση στο πλαίσιο της πρότασης για το ελληνικό REPowerEU.
Τα ζητήματα της καθημερινότητας που θεωρούνται από τον κ. Μητσοτάκη, ως ύψιστης σημασίας απαιτούν γρήγορες και έξυπνες λύσεις. Από την ακρίβεια, τη βελτίωση των δημοσίων συγκοινωνιών, έως τις ελεύθερες παραλίες, και την έλλειψη φοιτητικής στέγης.
Αναμένοντας τις μεταρρυθμίσεις
Ο χώρος της Υγείας, το ΕΣΥ και η περίφημη αναβάθμιση του, αναμένουν τις πρωτοβουλίες του κ. Χρυσοχοΐδη, όπως και οι πολίτες που ταλαιπωρούνται για ένα ραντεβού στα νοσοκομεία. Πρόκειται για το μεγάλο στοίχημα αυτής της τετραετίας. Η Παιδεία περιμένει τις μεταρρυθμίσεις Πιερρακάκη και η Δικαιοσύνη τις ριζικές αλλαγές του Γιώργου Φλωρίδη.
Η άλλη όψη της κυβερνητικής πραγματικότητας είναι η Οικονομία. Ο κ. Μητσοτάκης δίνει μεγάλη σημασία στην απόκτηση της επενδυτικής βαθμίδας που αναμένεται να ολοκληρωθεί, ως διαδικασία, μέχρι τα Χριστούγεννα.
Τα όσα ζήσαμε σε δύο μήνες, επιβάλουν άμεσες και ριζικές δράσεις στις απαρχαιωμένες δομές του κρατικού μηχανισμού. Αν και το αίτημα αυτό είναι διαχρονικό τώρα πια, καθίσταται «εκ των ων ουκ άνευ» για την πορεία της χώρας μας στο μέλλον.
Το ίδιο ισχύει και για την πάταξη της ανομίας, της φοροδιαφυγής και της επιβολής του νόμου προς κάθε κατεύθυνση. Χωρίς αυτά ανασυγκρότηση του κράτους δεν υπάρχει. Ο κ. Μητσοτάκης παρά τις απώλειες που είχε αυτό το καλοκαίρι, διατηρεί ακόμα αποθέματα από το προσωπικό πολιτικό του κεφάλαιο – ελλείψει και κάθε αντιπολιτευτικής δραστηριότητας – και μπορεί να αποτελέσει ξανά το κέντρο των εσωτερικών μεταρρυθμιστικών εξελίξεων για τον εκσυγχρονισμό της χώρας και να συνεπάρει ξανά την ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή.
Υπό δυο προϋποθέσεις:
-Να αποφύγει νέα τραγικά λάθη γιατί τη δεύτερη τετραετία ο κόσμος συγχωρεί δύσκολα.
-Να προχωρήσει γρήγορα και αποφασιστικά στις αλλαγές που θέλει η πλειοψηφία της κοινωνίας που τον έφερε ξανά στην εξουσία.
Το πλεονέκτημα να παίζεις χωρίς αντίπαλο μετατρέπεται εύκολα σε μειονέκτημα όταν βάζεις συνέχεια αυτογκόλ.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
