By 
Ο «εραστής των Δυτικών προαστίων» τον οποίο επέλεξε προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας, ως «κράχτη» για να εισφέρει στον ΣΥΡΙΖΑ, τη ψήφο των γυναικών, έβαλε «μπουρλότο» στην κατασκευασμένη και αμπαλαρισμένη εικόνα της ριζοσπαστικής αριστεράς, ως ηθικά άμεμπτης και αμόλυντης.
Όχι πως δεν υπήρξαν και παλαιότερα κρούσματα, αλλά πάντα κατάφερνε με τις στρατιές των τρολ και τους «εθελοντές» καλλιτέχνες και μη, να τα υποβαθμίζει.
Επί χρόνια ο κ. Τσίπρας και το κόμμα του χτίζουν ένα επικίνδυνο ιδεολόγημα για να επιβιώσουν πολιτικά. Από τη μια πλευρά ο εαυτός τους και το κόμμα, που διακοσμούν με φτιασίδια, τη δήθεν «ηθική υπεροχή» και την «καθαρότητα» των πράξεων τους υπέρ του λαού και από την άλλη οι υπόλοιποι, «διεφθαρμένοι», «πουλημένοι», «ηθικά ανυπόληπτοι» ακόμα και «παιδεραστές». Ένας ηθικός διαχωρισμός χωρίς εξαιρέσεις που οδηγεί σε σκοτεινά μονοπάτια.
Η υπόθεση Λιγνάδη
Η υπόθεση Λιγνάδη είναι χαρακτηριστική. Έφτασαν στο σημείο, επώνυμα, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορούν τον πρωθυπουργό και τη ΝΔ για παιδεραστία και για εκμετάλλευση προσφυγόπουλων. «Από ΜΚΟ που φέρεται να συνδέεται με το πρωθυπουργικό περιβάλλον “ψώνιζε” προσφυγόπουλα ο Λιγνάδης» έγραφε τον Φεβρουάριο του 2021 στο Twitter η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάνια Ελευθεριάδου και από δίπλα ξεφύτρωναν, στρατιές των τρολ του ΣΥΡΙΖΑ με το σχετικό εμετικό hashtag, που δεν αποκήρυξε η Κουμουνδούρου.
Τώρα που ο Γεωργούλης τράβηξε την «κουρτίνα» εμφανίστηκε ένα σύστημα αμήχανο, που από την πρώτη στιγμή επιχείρησε να υποβαθμίσει τις κατηγορίες για βιασμό και ξυλοδαρμό του θύματος, σε «παρενόχληση» και ύστερα να δικαιολογηθεί πως, παρότι γνώστης, δεν είχε την επίσημη σφραγίδα των εγκληματικών πράξεων για να τον αποπέμψει. «Δεν μπορούσαμε να τον διώξουμε για μια φήμη, ένα κουτσομπολιό» απολογήθηκε η εκπρόσωπος Τύπου κα Τσαπανίδου.
Έτσι επί ένα και πλέον χρόνο ο κ. Γεωργούλης εκπροσωπούσε επάξια τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρωβουλή.
«Vertigo» στην Κουμουνδούρου
Η υπόθεση Γεωργούλη που «έσκασε» μέσα στην προεκλογική περίοδο αναγκάζει τον Αλέξη Τσίπρα να αναπροσαρμόσει την ατζέντα του καθώς οι κατηγορίες κατά του ευρωβουλευτή του, μέχρι προχθές, για έμφυλη βία θα τον ακολουθούν και, από θέση επιτιθέμενου, θα τον μεταφέρουν σε θέση αμυνόμενου και απολογούμενου για ζητήματα ηθικής τάξης.
Επιπλέον οι συγκρίσεις με παρόμοιες υποθέσεις από το παρελθόν αναδεικνύουν την περισσή υποκρισία με την οποία έχει διαποτιστεί το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να διαχειριστεί την εικόνα του «αμόλυντου».
Στην υπόθεση Λιγνάδη, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Μητσοτάκης και η κα Μενδώνη έπρεπε να γνωρίζουν τις εγκληματικές πράξεις ενός πολίτη σε βάρος ανηλίκων, ενώ οι ίδιοι δεν μπορούσαν να γνωρίζουν τι έκανε ένας προβεβλημένος ευρωβουλευτής τους, παρά τις φήμες που βοούσαν στους διαδρόμους της ευρωβουλής.
Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκαν και οι πρώτες δηλώσεις του κ. Τσίπρα στο Λαύριο, που, ενώ γνώριζε τις φήμες επί ένα και πλέον χρόνο, δήλωσε: «Για εμάς δεν υπάρχουν ναι μεν αλλά, σε θέματα έμφυλης βίας, σε θέματα βίας κατά των γυναικών. Καμία ανοχή, καμία συγκάλυψη, όσο ψηλά κι αν είναι κάποιος». Τελικά ο κ. Γεωργούλης ήταν εκείνος που παραιτήθηκε.
“Τρίλιζα” για κυβέρνηση ηττημένων
Η υπόθεση Γεωργούλη έρχεται να επιδεινώσει το κλίμα στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς ουδείς πιστεύει πως μπορεί να κερδίσει τις εκλογές έστω και με μία ψήφο.
Έτσι «ζεσταίνουν» ξανά τα σενάρια, για κυβέρνηση ηττημένων ή ακόμα και για κυβέρνηση ανοχής. Σενάρια, που αν ευδοκιμήσουν, η χώρα θα βρεθεί στη δίνη μιας μόνιμης πολιτικής και οικονομικής κρίσης, προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας.
Ακόμα και οι κ.κ. Τσακαλώτος και Δραγασάκης, όχι μόνο δεν απέκλεισαν πρωτοβουλίες του κ. Τσίπρα προς αυτή την κατεύθυνση, όταν λάβει τη δεύτερη εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, αλλά υπερθεμάτισαν. Μάλιστα ο κ. Τσακαλώτος εκτίμησε πως δεν μπορούμε να μιλάμε για κυβέρνηση «ηττημένων» αν τα τρία κόμματα συγκεντρώσουν ένα ποσοστό κοντά στο 47%-48%.
Φυσικά εννοεί μια συμμαχία Τσίπρα, Ανδρουλάκη και Βαρουφάκη που θα κυβερνήσει τη χώρα, με ένα πρόγραμμα που δεν θα το έχει ψηφίσει ο ελληνικός λαός, αλλά δεν θα του είναι και άγνωστο αφού θα συμμετέχουν, υποτίθεται στην κυβέρνηση οι πρωταγωνιστές του 2015, Αλέξης Τσίπρας και Γιάνης Βαρουφάκης.
Υπάρχει βέβαια στο τραπέζι και το σενάριο κυβέρνησης ανοχής. Δηλαδή συνεργασίας Τσίπρα -Ανδρουλάκη με ανοχή στη Βουλή από τον Βαρουφάκη.
Ο Τσίπρας ζητάει τη «συνεισφορά» Κουτσούμπα-Βαρουφάκη
Στο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνουν τίποτα άλλο αυτές τις μέρες, πέραν της επεξεργασίας σεναρίων επανόδου του Αλέξη Τσίπρα, έστω και για μικρό διάστημα, στην εξουσία. Διαψεύδουν δημόσια το σενάριο της «κυβέρνησης ηττημένων» αλλά το διακινούν παράλληλα.
Ο κ. Τσίπρας σε μια παράγραφο της συνέντευξης του στο STAR απέκλεισε συμμετοχή σε «κυβέρνηση ηττημένων» και στην αμέσως επόμενη, περιέγραψε πως μπορεί να υλοποιηθεί μια κυβέρνηση ηττημένων (!) «Υπάρχουν δύο εκδοχές. Υπάρχει η εκδοχή της συμμετοχής σ’ ένα κυβερνητικό σχήμα, υπάρχει η εκδοχή της ανοχής, της στήριξης μιας κυβέρνησης προκειμένου να γίνει πράξη η πολιτική αλλαγή και να μην πάμε σε δεύτερες και τρίτες εκλογές, υπάρχουν πολλές εναλλακτικές εκδοχές. Και για τον κ. Βαρουφάκη»!
Ζήτησε με καθαρότητα τη «συνεισφορά» του κ. Βαρουφάκη και του ΚΚΕ για το σχηματισμό κυβέρνησης ανοχής και τους προειδοποίησε, πως αν δεν συνεργαστούν και πάμε σε δεύτερες εκλογές, τότε «θα συρρικνωθούν στις μυλόπετρες των δύο μεγάλων κομμάτων». Παραβλέποντας, πως με τον εκλογικό νόμο της ΝΔ, το κόμμα που έχει τις μεγαλύτερες απώλειες σε έδρες είναι το δεύτερο και ελάχιστες τα υπόλοιπα.
Δέκα μέρες μετά τις δηλώσεις Τσίπρα στο Star, ο ΣΥΡΙΖΑ βλέποντας πως ο κόσμος αποστρέφεται μια κυβέρνηση ηττημένων, κάνουν ξανά στροφή και διακηρύσσουν πως θα μετάσχουν σε κυβέρνηση συνεργασίας μόνο αν κερδίσουν τις εκλογές.
Αυτοαναιρούνται συνεχώς εξατμίζοντας τα τελευταία ίχνη πολιτικής αξιοπιστίας. Στις 9 Απριλίου στην «Καθημερινή» ο κ. Τσίπρας είχε δηλώσει: «Δεν θα κουραστώ να το λέω. Ανάμεσα στις προεκλογικές τακτικές και στις μετεκλογικές κινήσεις μεσολαβούν οι εκλογές». Δηλαδή, άλλα λέμε πριν τις εκλογές και άλλα μπορούμε να κάνουμε μετά.
Οι σχεδιασμοί Τσίπρα αναδεικνύουν αγωνία και απόγνωση, με μόνο στόχο την καρέκλα. Ήδη οι διεθνείς οίκοι περιμένουν τις εκλογές και το σχηματισμό νέας κυβέρνησης προκειμένου να «διαβάσουν» το νέο κλίμα και να εξετάσουν αν θα προχωρήσουν ή όχι στην αναβάθμιση της οικονομίας μας στην επενδυτική βαθμίδα.
Ο Economist (Δείτε αναλυτικά σε άλλες σελίδες) σε άρθρο του, εκφράζει φόβους πως μια κυβέρνηση συνεργασίας με Τσίπρα και με βάση το πρόγραμμα του, μπορεί να επαναφέρει στην Ελλάδα νέα σκληρά μέτρα και ανεπίτρεπτους δανεισμούς.
«Τρίζει» η κεντροαριστερή πολυκατοικία
Τη στιγμή, όμως, που στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν στρώσει στο τραπέζι τα σχέδια για κυβέρνηση ηττημένων, οι σχέσεις Τσίπρα και Ανδρουλάκη, βρίσκονται στο ναδίρ με αφορμή τη διαρροή του ονόματος της συνεργάτιδας του προέδρου του ΠΑΣΟΚ που κατήγγειλε το βιασμό και τον ξυλοδαρμό της από τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ (Άλλο ρεπορτάζ στις σελίδες 14-15).
Η διαρροή του ονόματος της, την οποία απέδωσαν σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που γνώριζαν την υπόθεση και κατά τη Χαριλάου Τρικούπη είναι ένας δεύτερος «βιασμός» .
Ήδη κατηγορούν τον κ. Τσίπρα για εργαλειοποίηση της υπόθεσης μέσα από τα social media, και υιοθέτηση βρώμικων δημοσιευμάτων αναπαρήγαγε ακόμα και η μητέρα της Ολυμπιονίκης στο επι κοντώ Κατερίνας Στεφανίδη, που είναι υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ και η οποία αναγκάστηκε αργότερα άρον άρον σε «συγνώμη». (Ρεπορτάζ στις σελίδες 15-15)
Μια ακόμα υποψήφια μίλησε «για στημένο παιχνίδι», ενώ στέλεχος από τη Λάρισα, τέθηκε εκτός κόμματος, ύστερα από αντίδραση του ΠΑΣΟΚ, για τη σεξιστική του ανάρτηση. Καμία δεν βγήκε εκτός ψηφοδελτίων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποποιήθηκε ψευδώς, όπως τελικά αποκαλύφθηκε, κάθε ευθύνης για τη διαρροή του ονόματος. Η συνεργάτης όμως του κ. Ανδρουλάκη, που κατήγγειλε το βιασμό της από τον κ. Γεωργούλη, εξ αρχής φωτογράφισε την «οικογένεια» ΣΥΡΙΖΑ για τη δημοσιοποίηση του ονόματος της, αναφερόμενη σε εκείνους που, τάχα, κόπτονται για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
