By 
Ο Αλέξης Τσίπρας κήρυξε «ανένδοτο» κατά της κυβέρνησης. Μέχρι χθες παπαγάλιζε τον Ανδρέα Παπανδρέου, τώρα «ξέθαψε» και τον Γεώργιο. Αντιλαμβάνεται πολύ καλά τη δύσκολη θέση που βρίσκεται, καθώς η τακτική των καταγγελιών και η αντιπολιτευτική «μονοκαλλιέργεια» των υποκλοπών, στις οποίες και ο ίδιος ως πρωθυπουργός διέπρεψε, δεν ακουμπά τις ανάγκες των πολιτών, τα προβλήματα της καθημερινότητας τους και τις αυξημένες υποχρεώσεις της χώρας.
Ξεκίνησε έναν επικίνδυνο μετεωρισμό μεταξύ της υπεράσπισης της Δημοκρατίας και της καταγγελίας των θεσμών της Δημοκρατίας. Ένας εκ των βασικότερων, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η δεδηλωμένη, τέθηκε υπό αμφισβήτηση, λίγες μέρες μετά την απόφαση της Βουλής που καταψήφισε την πρόταση μομφής του, κατά της κυβέρνησης.
Έστειλε τελεσίγραφο στον πρωθυπουργό να προκηρύξει εκλογές σε τρεις βδομάδες, λες και δεν θα γίνουν σε μερικές από τώρα και για να ενισχύσει την ένταση της αντίδρασής του, αποφάσισε να απέχει από τις ψηφοφορίες στη Βουλή μέχρι τη διάλυση της. Μα και παρόν που ήταν, πάντα «Όχι» ψήφιζε στη Βουλή. Τι αλλάζει με τον… ανένδοτο αγώνα; Πρέπει να προσέξει γιατί αν η λέξη, δεν έχει ουσιαστικό περιεχόμενο μπορεί να γίνει από ανένδοτος, ανέκδοτο;
Και προς τα εκεί οδηγείται, καθώς έκθεση του Economist για την ποιότητα της Δημοκρατίας, καταγράφει σαφή βελτίωση, μια από τις καλύτερες επιδόσεις, του «δείκτη Δημοκρατίας», για την Ελλάδα. Εννέα θέσεις πιο πάνω, σε μια και μόνο χρονιά, ανεβαίνοντας για το 2022 στην 25η θέση, από την 34η θέση το 2021.
Και εκβιασμοί στο προσκήνιο
Όμως περισσότερο σοβαρό και όχι πρωτοφανές, είναι το συνωμοσιολογικό σενάριο που ακούστηκε, από την «φέρουσα νέο αέρα στον ΣΥΡΙΖΑ», Πόπη Τσαπανίδου. Σύμφωνα με το σενάριο, ο κ. Ανδρουλάκης, εκβιάζεται από την κυβέρνηση για να συνεργαστεί μαζί της. Όμως ο εκβιασμός καταλήγει να είναι του κ. Τσίπρα προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να μην συνεργαστεί με τη ΝΔ, γιατί σε αντίθετη περίπτωση, θα κατηγορηθεί από την Κουμουνδούρου, οτι υπάρχει υποκείμενο εκβιασμού, άρα έγκλημα και υπέκυψε στον κ. Μητσοτάκη.
Το ίδιο σενάριο, εμπνευσμένο πάλι από τον ΣΥΡΙΖΑ , είχε επιτυχία, το 2014. Τότε εκβιάστηκαν ανοιχτά βουλευτές της ανανεωτικής αριστεράς (με την απειλή καταγγελίας τάχα χρηματισμού τους από την κυβέρνηση Σαμαρά) για να μην ψηφίσουν τον προτεινόμενο υποψήφιο Πρόεδρο Δημοκρατίας Σ. Δήμα. Αποτέλεσμα να διαλυθεί η Βουλή και να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές και σε μια τραγική εμπειρία.
Απολυταρχική κατρακύλα
Αυτές οι μέθοδοι, μη σεβασμού της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, οι απειλές για εκβιασμούς σε πολιτικά πρόσωπα, η εκμετάλλευση των Ανεξάρτητων Αρχών και η μετατροπή τους σε κομματικό βραχίονα και παλαιότερα η προσπάθεια παρέμβασης στα ΜΜΕ, με τη δημιουργία κομματικού καναλιού, η υπονόμευση της Δικαιοσύνης με την υπόθεση Novartis, η «κωλοτούμπα» του δημοψηφίσματος, αποπνέουν απολυταρχικές τάσεις μιας αριστεράς, που φαίνεται, πως δεν έχει ξεχάσει το σκληρό κομμουνιστικό DNA της.
Γι’ αυτό και τώρα προσπαθεί πάση θυσία να ξεφύγει από τη δύσκολη θέση που έχει βρεθεί με υπονομευτικά σχέδια. Και όπως όλα δείχνουν τα καταστρώνει. Ένα για κυβέρνηση συνεργασίας ηττημένων ή ειδικού σκοπού και ένα αμυντικό για την προστασία του.
Με το πρώτο, υπερβολικά αισιόδοξο στοχεύει, σε περίπτωση που καταφέρει να μειώσει τη διαφορά, να αμφισβητήσει τη δυνατότητα της ΝΔ για αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές και να ασκήσει πίεση σε ΠΑΣΟΚ και Βαρουφάκη για μια κυβέρνηση συνεργασίας ηττημένων, με την οποία θα κάνει αυτό που δεν μπορεί τώρα. Να παγιδεύσει τον Μητσοτάκη και να τον στείλει στο Ειδικό Δικαστήριο για τις υποκλοπές (άλλωστε διαθέτει το know how , από την υπόθεση Novartis) και κατόπιν να διαλύσει τη βουλή και να πάει σε νέες εκλογές, με τον Μητσοτάκη υπόδικο.
Ήδη στον ΣΥΡΙΖΑ συζητούν αυτό το σενάριο μιας κυβέρνησης ηττημένων ή ειδικού σκοπού, που διακινείται και από το φιλικό τους τύπο. Μάλιστα η «Αυγή» έθεσε το σχετικό ερώτημα στην κα Τσαπανίδου, για να πάρει την απάντηση που ήθελε: «Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά»!
Ο δεύτερος στόχος που αποτελεί και γραμμή άμυνας είναι πιο εφικτός. Ένα ποσοστό πάνω από 30% θα είναι καλοδεχούμενο, μόνο ως ασπίδα για τον κ. Τσίπρα από ενδεχόμενη αμφισβήτηση στο κόμμα του, μετά από μια μεγάλη ήττα.
Δείγμα ότι τα πράγματα στο ΣΥΡΙΖΑ δεν πηγαίνουν καθόλου καλά αποτελεί και η… επιστράτευση του δόγματος της ριζοσπαστικής αριστεράς, που εξέφρασε δημοσίως και με τον πιο κατανοητό τρόπο η κα Αχτσιόγλου, πως «η κανονικότητα δεν ταιριάζει στον ΣΥΡΙΖΑ». Δηλαδή «κάντε τα όλα μπάχαλο» μπας και διασωθεί το ποσοστό του 2019 ή κατά το πιο κοινώς λεγόμενο «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται».
«Ρηγματώσεις» στην προοδευτική διακυβέρνηση
Το κυριότερο όμως είναι πως η προοδευτική διακυβέρνηση την οποία ονειρεύεται ο κ. Τσίπρας και προτείνει ως κυβερνητική λύση, έχει υποστεί «ρηγμάτωση» που θα έλεγε και η κα Τσαπανίδου, ύστερα από την προσπάθεια εκβιασμού του κ. Ανδρουλάκη , στην οποία πρωτοστάτησε με τις δηλώσεις της.
Αλλά μια και μιλάμε για προοδευτική διακυβέρνηση, τίθενται μια σειρά ερωτημάτων προς την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, στην οποία στρέφεται το ενδιαφέρον του κ. Τσίπρα, ακόμα και από στελέχη του Κινήματος.
Τί το προοδευτικό διαθέτει ένα κόμμα που θέλει τη Δημοκρατία στα μέτρα του, που εκβιάζει πολιτικό του αντίπαλο, που η Δικαιοσύνη είναι καλή μόνο αν οι αποφάσεις της είναι αρεστές και αξιοποιεί Ανεξάρτητες Αρχές ως το μακρύ βραχίονα των κομματικών του συμφερόντων;
Ο κ. Τσίπρας, σε ομιλία του πριν λίγες μέρες, σε μια και μόνη παράγραφο, που καλούσε τον κ. Ανδρουλάκη σε συνεργασία, ανέφερε πέντε φορές τη λέξη «Δημοκρατία». Ίσως για να πείσει πως ενδιαφέρεται μόνο για τη Δημοκρατία και όχι για την προσωπική του σωτηρία από τη δημοσκοπική και πολύ πιθανόν και εκλογική ήττα.
«Είναι κρίμα για τη δημοκρατία, κρίμα για την προσπάθεια του λαού να απαλλαγεί από το άχθος Μητσοτάκη, ηγεσίες κομμάτων που ορκίζονται στη δημοκρατία, να υψώνουν αδιαπέραστα τείχη ανάμεσα στις δυνάμεις της δημοκρατίας. Ακριβώς σε στιγμές, που πρωταρχικό καθήκον όλων των δημοκρατικών δυνάμεων δε μπορεί να είναι άλλο από την υπεράσπισή της ίδιας της δημοκρατίας»
Οι τελευταίες εξελίξεις τράβηξαν την «κουρτίνα» που είχαν τοποθετήσει στη Χαριλάου Τρικούπη και είδαν υποκρισία στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα. Κι όπως είπε και ο Δημήτρης Μάντζος, εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ: «Μετά την κακοποίηση του όρου προοδευτική κυβέρνηση, δεν θα αφήσουμε να κακοποιηθεί και ο όρος ανένδοτος αγώνας, ο όρος μιας ιστορικής πολιτικής και σταδιοδρομίας».
«Η εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα της δύναμης, ενώ η υποκρισία αποτέλεσμα της αδυναμίας» έλεγε ο μακαρίτης Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
