By 
Ακριβώς πριν οκτώ χρόνια ο κ. Τσίπρας κέρδισε τις εκλογές με υποσχέσεις για κατάργηση του μνημονίου, για διαγραφή του ογκώδους δημοσίου χρέους και του ιδιωτικού χρέους προς τις τράπεζες με τη «σεισάχθεια», την επιστροφή των περικοπών, των “κλεμμένων” προς μισθωτούς και συνταξιούχους.
Τίποτα από αυτά δεν έκανε. Αντίθετα έφερε το σκληρότερο μνημόνιο, «λήστεψε» τη μεσαία τάξη για τα υπερ-πλεονάσματα αφού αδυνατούσε να φέρει βόλτα την οικονομία. Τα πλήρωσε όλα με τις εκλογές του 2019.Τέσσερα χρόνια αργότερα βρίσκεται ξανά μπροστά σε μια ήττα, απλά γιατί δεν έχει καταφέρει να βρει μια νέα ιδέα για τη χώρα και τους πολίτες της.
Αλήθεια είναι, πάντως, πως με την αξιοπιστία του πεσμένη στο έδαφος, δεν έχουν αντίκρισμα ούτε οι υποσχέσεις του, έτσι επανεφευρίσκει τον εαυτό του σε νέα τοξικά παιχνίδια για να πλήξει την εικόνα του αντιπάλου του.
Το «φύτευμα» του Ράμμου
Η περίπτωση των παρακολουθήσεων, για την οποία έδωσε δικαιώματα και το Μέγαρο Μαξίμου, αφορά μια νέα υπόθεση πλεκτάνης σε περίτεχνο περιτύλιγμα. Πολλοί παράγοντες παίζουν στο παιχνίδι, αλλά πρωταρχικό ρόλο έχει ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ κ. Ράμμος, του οποίου η εκλεκτική συγγένεια του κ. Τσίπρα, επιβεβαιώθηκε. Όχι γιατί τοποθετήθηκε από τον κ. Τσίπρα ένα μήνα πριν τις εκλογές του 2019 σε αυτήν τη θέση, αλλά γιατί η όλη δραστηριότητα του, τους τελευταίους μήνες παραπέμπει περισσότερο σε ένα πολιτικό πρόσωπο συνδεδεμένο με συγκεκριμένο κομματικό χώρο παρά σ έναν πρόεδρο Ανεξάρτητης Αρχής.
Και μόνο το γεγονός οτι ενημέρωσε προνομιακά τον κ. Τσίπρα για το κατάλογο των προσώπων που ήταν υπό παρακολούθηση, ώρες νωρίτερα από τον πρωθυπουργό της χώρας και τους άλλους αρχηγούς των κομμάτων, επιβεβαιώνει αυτή την εκλεκτική σχέση και δίνει βάση σε υποθέσεις για οργανωμένο σχέδιο Τσίπρα- Ράμμου εδώ και μήνες.
Ο επικεφαλής της ΑΔΑΕ γνώριζε πολύ πριν ζητήσει τα στοιχεία από τους παρόχους, ποιοι παρακολουθούνταν αφού λαμβάνει όλες τις επισυνδέσεις από την ΕΥΠ. Για αυτό, πριν μήνες, ο κ. Τσίπρας είχε πληροφορίες για Χατζηδάκη, Φλώρο και αξιωματικούς του εξοπλιστικού προγράμματος της χώρας και πίεζε την κυβέρνηση σε καθημερινή βάση.
Όμως ο κ. Ράμμος με τη δημόσια καθοδήγηση του κ. Τσίπρα παραβίασε το νόμο, με την προσφυγή του στους παρόχους κινητής τηλεφωνίας, έγραψε στα παλιά του παπούτσια την άποψη του ανώτατου εισαγγελικού λειτουργού της χώρας και παρέδωσε στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως λέει ο κ. Τσίπρας, κατάλογο προσώπων που νόμιμα η ΕΥΠ παρακολουθούσε.
Ακολούθως ο κ. Τσίπρας που κόπτεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβίασε το νόμο περί προσωπικών δεδομένων και δημοσιοποίησε ονόματα, χωρίς την άδειά τους.
Από την άλλη φαίνεται πως η ΕΥΠ είναι πια μια υπηρεσία που πρέπει να δίνει λόγο στον κ. Τσίπρα και σε κάθε Τσίπρα, ποιον παρακολουθεί νόμιμα και γιατί. Μέσα επίσης στην ΕΥΠ υπάρχουν πράκτορες και πρακτοράκια που παίζουν πολιτικά παιχνίδια. Η διάβρωση μυστικών υπηρεσιών προς ίδιον όφελος, είναι πάγια τακτική της αριστεράς, μιας αριστεράς που παρακολουθούσε κι αυτή τα δικά της παιδιά.
Λεπτομέρειες, θα μου πείτε είναι όλα αυτά, όταν έχει προηγηθεί μια Novartis.
Υπόθεση Novartis Νο2;
Η ανακατασκευή γεγονότων, είναι η μόνη δραστηριότητα με την οποία ο κ. Τσίπρας και τα πρόθυμα μέσα ενημέρωσης που τον στηρίζουν με παθολογική εμμονή, προκαλεί εντυπώσεις. Με αυτά τα κόλπα σε καμία όμως υπόθεση δεν κέρδισαν τη μάχη μετά το 2015.
*Η υπόθεση Novartis στήθηκε με τον ίδιο τρόπο. Πληροφορίες σε φιλικά μέσα ενημέρωσης, κατασκευές για δημιουργία εντυπώσεων, αποκαλύψεις για τις καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων. Ένα ολόκληρο σχέδιο υπονόμευσης δύο κομμάτων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με την κατηγορία της διαφθοράς εννέα πολιτικών προσώπων και του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, το ύφαιναν για μήνες. Η πλεκτάνη της Novartis, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος και ένας εκ των κουκουλοφόρων μαρτύρων ο «Μάξιμος Σαράφης» συνελήφθη ως μεγαλοαπατεώνας .
*Το φιλόδοξο σχέδιο άλωσης των ΜΜΕ, μέσα από παράνομα και αντισυνταγματικά μονοπάτια της εγχώριας διαπλοκής, κατέρρευσε. Η προσπάθεια για δημιουργία του αποκαλούμενου πλέον ΣΥΡΙΖΑ Channel έσκασε σαν φούσκα και ο υπόλογος υπουργός Ν. Παππάς βρίσκεται στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου, ενώ για τις νέες αποκαλύψεις για τις σακούλες με χρήματα προς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μιλήσει ακόμα ο επικεφαλής του.
*Η στρατηγική της εκμετάλλευσης δυστυχισμένων μεταναστών, για κομματικά οφέλη, έφτασε στο αποκορύφωμα της με την υπόθεση της ανύπαρκτης «νεκρής Μαρίας» του Έβρου που αποκάλυψε μι , όχι και τόσο περίεργη συμμαχία διακινητών, δικαιωματιστών, ΜΚΟ, με τον ΣΥΡΙΖΑ, πάλι δίπλα. Η αντεθνική συμπεριφορά του στην υπόθεση του Έβρου θα μπορούσε να οδηγήσει σε θερμό επεισόδιο με τους τούρκους όταν ζήτησε επέμβαση σε τουρκική νησίδα για τη σωτηρία των μεταναστών. Το χειρότερο ήταν πως έδωσε επιχειρήματα στην Άγκυρα πλευρά να διασύρει διεθνώς τη χώρα μας για αναλγησία απέναντι στους μετανάστες.
Η μεγαλύτερη παραπλάνηση
Ουσιαστικά το μεγαλύτερο «κόλπο» παραπλάνησης του ελληνικού λαού από τον κ. Τσίπρα έλαβε χώρα το 2015. Ήταν το μόνο που πέτυχε το στόχο του, την εξουσία. Τους κορόιδεψε κατάμουτρα, φτωχούς, ταλαιπωρημένους και αγανακτισμένους από την οικονομική κρίση, πολίτες. Τους παραπλάνησε πως θα καταργήσει το μνημόνιο ενώ γνώριζε πως δεν μπορεί, υποσχέθηκε τα πάντα σε μια χώρα που είχε χρεοκοπήσει, προκάλεσε δημοψήφισμα για την έξοδο της από την Ευρώπη και σε μια νύχτα πέταξε την απόφαση του ελληνικού λαού, στον πρώτο σκουπιδοτενεκέ που βρήκε μπροστά του…
Αυτό το πληρώνει ακόμα. Πληρώνει την εικόνα ενός αναξιόπιστου πολιτικού την οποία κατέκτησε με το «σπαθί» του στα χρόνια που είναι αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις χρειάστηκε χρόνος μέχρι να αποκαλυφθεί η αλήθεια και η έκταση της πλεκτάνης, χρόνο που δεν φαίνεται να διαθέτει η κυβέρνηση ως τις εκλογές.
«Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται»
Σήμερα ο κ. Τσίπρας, βρίσκεται στην πιο δύσκολη περίοδο της πολιτικής του ζωής.
Οι πολίτες του στέλνουν μηνύματα μέσα από τις δημοσκοπήσεις και η για Πρώτη Φορά Αξιωματική Αντιπολίτευση, ύστερα από μια τετραετία, βρίσκεται πίσω από την κυβέρνηση, τόσο όσο και στις εκλογές που προηγήθηκαν.
Αυτό έχει προκαλέσει άγχος στον κ. Τσίπρα που εμφανίζεται συνεχώς θυμωμένος, γκρινιάρης, μονίμως διαμαρτυρόμενος χωρίς προτάσεις, σχέδιο και όραμα για την επόμενη μέρα.
Υποψιάζεται βασίμως θα έλεγα, πως παρότι εξελέγη από τα μέλη του κόμματος, ως μοναδικός υποψήφιος, μετά από μια ακόμα εκλογική ήττα, η θέση του θα καταστεί επισφαλής στο κόμμα, το οποίο θα προσπαθήσει να επιβιώσει και χωρίς αυτόν.
Η υπόθεση των παρακολουθήσεων, (για την οποία έχει ευθύνες και ο κ. Μητσοτάκης), αποτελεί για τον κ. Τσίπρα το μοναδικό όπλο που διαθέτει με τη βοήθεια του κ. Ράμμου και άλλων περίεργων κύκλων, να υπονομεύσει την εικόνα του πρωθυπουργού.
Γι αυτό κατέφυγε στην κατάθεση πρότασης μομφής, ώστε να τον διαπομπεύσει από τη Βουλή στον κεντρώο χώρο.
Το κέντρο κοιτά την οικονομία και αντέχει
Μόνο που το παρελθόν του κ. Τσίπρα είναι τόσο δυσάρεστο τους πολίτες του κέντρου, που αρκεί να πέσει ξανά πάνω του το φως για να χάσει το παιχνίδι. Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι σήμερα, δεν είναι εύκολο να κερδίσουν πόντους γιατί οι έλληνες και κυρίως οι κεντρώοι, στο τέλος της ημέρας, θα εξακολουθήσουν να επιθυμούν την ανάπτυξη, την πρόοδο, την ευρωπαϊκή μας θέση, τη σταθερότητα, την ευημερία, την προσωπική και εθνική ασφάλεια κι ας γκρινιάζουν με την υπόθεση των δυσάρεστων αλλά νόμιμων υποκλοπών.
Η υπόθεση έχει πολύ σκοτεινά μονοπάτια που τώρα σιγά σιγά αρχίζουν και φωτίζονται, όπως φωτίστηκε, τελικά, και η πλεκτάνη της Novartis.
Δυο ειδικά Δικαστήρια βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή. Ένα για τον κ Παππά για το σκάνδαλο με τις τηλεοπτικές άδειες και ένα για τον κ. Παπαγγελόπουλο για την υπόθεση Novartis.
Τότε, ο υπόδικος σήμερα , αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγγελόπουλος δήλωνε έξω από το Μέγαρο Μαξίμου: «Είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως Ελληνικού κράτους».
Προχθές λίγα μέτρα πιο κάτω, έξω από το Προεδρικό Μέγαρο ο κ. Τσίπρας δήλωνε: «Ο πρωθυπουργός των υποκλοπών της εκτροπής και της συγκάλυψης οφείλει να αναλάβει τις αμετάκλητες πολιτικές του ευθύνες. Οφείλει να παραιτηθεί».
Όσο για το ΣΥΡΙΖΑίικο «κλάμα» για τις Ανεξάρτητες Αρχές, η υποκρισία περισσεύει. Αρκεί να θυμίσουμε τη δήλωση του Π. Πολάκη, τον Δεκέμβριο του 2021, ότι όταν θα έρθει ξανά στην εξουσία η αριστερά θα τις καταργήσει…
Είναι και αυτό ένα βήμα για τον πιο σκληρό στόχο της αριστεράς, τον «έλεγχο των αρμών της εξουσίας».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
