By 
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
του Ανδρέα Κωνσταντάτου
Από την εποχή των ΚΑΦΑΟ του Θ. Τόμπρα και του ΠΑΣΟΚ, του Χρ. Μαυρίκη της ΝΔ και του Κων. Μητσοτάκη, της Vodafone με τη «θυματοποίηση» της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, τις παρακολουθήσεις ΚΚΕ, Πιτσιόρλα, του Pegasus επί Τσίπρα και τα «βαλιτσάκια» των επιχειρηματιών της εποχής που κυκλοφορούσαν ελεύθερα, ως την υπόθεση Ανδρουλάκη, το Predator και τις λίστες με δόσεις από τον Βαξεβάνη και τον ΣΥΡΙΖΑ, έχουν περάσει κοντά σαράντα χρόνια.
Κι όμως ακόμα μας κεντρίζουν το ενδιαφέρον οι υποκλοπές. Δυστυχώς για τους περισσότερους, ως ένα πιπεράτο γεγονός -αν άκουγαν και το περιεχόμενο τους θα ήταν το καλύτερό τους – και για τους λιγότερους ως πρόβλημα Δημοκρατίας.
Η αντίσταση των πολιτών σε τέτοιες ειδήσεις έχει αμβλυνθεί, ίσως γιατί οι πολίτες γνωρίζουν πια, πως με τη ψηφιακή τεχνολογία, εύκολα μπορεί να παγιδευτεί ένα κινητό τηλέφωνο χωρίς πολυδάπανους μηχανισμούς, γιατί ξέρουν πως «παρακολουθούνται» οι επιλογές τους στο διαδίκτυο, γιατί οι υποκλοπές συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν δυστυχώς παντού.
Παρότι η υπόθεση των υποκλοπών από το Predator είναι πολύ σοβαρή, δύσκολα θα υπάρξουν απαντήσεις, ποιος και γιατί και εξ αυτού πολιτικές επιπτώσεις.
Ο στόχος Τσίπρα
Ο κ. Τσίπρας ανέλαβε το έργο, να καταστήσει… ένοχο τον κ. Μητσοτάκη, με την κατηγορία ότι παρακολουθούσε παράνομα τους υπουργούς του και τους συνεργάτες του, ως να ήταν ο «μεγάλος αδελφός», από ανασφάλεια ή από μια «αρρωστημένη» αντίληψη για το επιτελικό κράτος, καταπατώντας νόμους και παραβιάζοντας κάθε έννοια δημοκρατίας και διαφάνειας με το κακόβουλο λογισμικό Predator..
Πάνω σ αυτό το σενάριο έστησε τον καμβά της πολιτικής αντιπαράθεσης του με την κυβέρνηση, προκειμένου να αλλάξει την ατζέντα, να «γκριζάρει» και να αποδομήσει την εικόνα του πρωθυπουργού, και να διαρρήξει τις σχέσεις του με τον κεντρώο χώρο, που συνήθως είναι πιο ευαίσθητος σε ζητήματα ηθικής και διαφάνειας, εν όψει των εκλογών.
Η συνταγή….
Το παιχνίδι όμως του κ. Τσίπρα καταντάει πια μονότονο, όπως και ο στόχος του, που είναι ο κ. Μητσοτάκης, του οποίου από το 2016 βλέπει συνεχώς τις πλάτες του, σε εκλογές και δημοσκοπήσεις. Μονότονο γιατί η κομματική αξιοποίηση της υπόθεσης των υποκλοπών μοιάζει με την υπόθεση Novartis.
Ένα υπαρκτό σκάνδαλο που ιντριγκάρει την κοινή γνώμη, με διεθνείς αναφορές, «διακοσμείται» με τοξικά δημοσιεύματα φιλικού τύπου, που στοχοποιούν τους πολιτικούς του αντιπάλους, χωρίς στοιχεία και αποδείξεις, αρκούν μερικοί «κουκουλοφόροι» μάρτυρες. Οι αρχικές σπερμολογίες γίνονται ειδήσεις, το θέμα έρχεται στη Βουλή με ερωτήσεις, η αλήθεια γίνεται ένα με το ψέμα, οξύνεται η πολιτική αντιπαράθεση και στο τέλος ο κ. Τσίπρας νομίζει πως θα βγει νικητής.
Σημείωση: Ο φιλικός Τύπος του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν πρωταγωνιστής στην υπόθεση “Novartis”, είναι ξανά στο ίδιο ρόλο, χωρίς αποδείξεις και στοιχεία και στην υπόθεση των υποκλοπών.
Η… λογική Πολάκη
Στην υπόθεση Novartis αντί να ελέγχουν γιατρούς και εταιρείες, όπως σε όλες τις χώρες, έδιωξαν εδώ τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Με βάση την …Πολάκεια λογική «βάλε δυο τρεις φυλακή για να πάρουμε τις εκλογές», κρέμασε στα «μανταλάκια» ο κ. Τσίπρας χωρίς στοιχεία, δέκα πολιτικούς του αντιπάλους μεταξύ αυτών και δυο πρώην πρωθυπουργούς.
Για την ιστορία το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο έβαλε και τις δέκα υποθέσεις στο αρχείο, ενώ – τι ειρωνεία- στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου βρίσκεται τώρα ο κ. Παπαγγελόπουλος που μιλούσε για το «μεγαλύτερο σκάνδαλο» στην ιστορία της χώρας.
Το ίδιο επαναλαμβάνεται και τώρα. Οι αποκαλύψεις για υποκλοπές και η ευρωπαϊκή διάσταση για την ύπαρξη του παράνομου λογισμικού Predator στην Ελλάδα, δένει τη συνταγή του κ. Τσίπρα για νέα «σούπα» . Στόχος πάντα ο ίδιος, ο κ Μητσοτάκης. Μόνο που αυτή η σούπα, άρχισε να ξινίζει νωρίς…
Χάλασε η “σούπα” του Αλέξη
Πρώτος ο κ. Μαντζουράνης, δικηγόρος του Βαξεβάνη, αποκαλύπτει πως δεν υπάρχουν αποδείξεις και πως μόνο με μάρτυρες – κουκουλοφόρους- μπορεί να προχωρήσει η υπόθεση. «Υπάρχει αδυναμία κτήσης ή ανάκτησης των αποδείξεων, οι οποίες είτε έχουν εξαφανιστεί, με την έννοια είτε έχουν καταστραφεί, είτε έχουν φυλαχτεί σε κάποιο ντουλάπι καλοκλειδωμένες».
Δεύτερη η πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Θεανώ Φωτίου, που δεν βλέπει τον κ. Μητσοτάκη πίσω από τις υποκλοπές, όπως ο αρχηγός της, αλλά οικονομικά συμφέροντα που είναι δυσαρεστημένα από τη διανομή του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης.
Τρίτος ο κ. Τσακαλώτος, με πιο προσεκτικές διατυπώσεις βρίσκεται στην ίδια γραμμή με την κα Φωτίου: «Το πρόβλημα με τις παρακολουθήσεις είναι πρωτίστως πρόβλημα δημοκρατίας και διαφάνειας, αλλά και οικονομικής διακυβέρνησης της χώρας, είναι το πώς εννοείτε εσείς ότι πρέπει να ξοδευτεί το δημόσιο χρήμα».
Το πουλόβερ ξηλώνεται για τον κ. Τσίπρα αλλά δεν πρόκειται να σταματήσει την τοξική πολιτική του και τη στοχοποίηση του κ Μητσοτάκη. Μη έχοντας πρόταση για το μέλλον των Ελλήνων και της χώρας θα επιμείνει στις απόψεις του, ως ότου βρει έναν άλλο αντιπολιτευτικό σκαλοπάτι να πλέξει… νέο πουλόβερ. Είναι να απορεί κανείς όμως, με την έλλειψη φαντασίας του ΣΥΡΙΖΑίικου μηχανισμού που αναλίσκεται, όχι σε παραγωγή πολιτικής για τους πολίτες, αλλά λάσπης για τους αντιπάλους του…
Ο Κυριάκος ψάχνει για πολιτικό “ξέφωτο”
Για τον πρωθυπουργό ο προεκλογικός αγώνας, ξεκίνησε και επίσημα με την ομιλία του στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ, χωρίς όμως -ίσως για πρώτη φορά-να τις τοποθετήσει την άνοιξη. Μίλησε απλά για «εκλογές το 2023» Ποια Κυριακή όμως;
Θα αποφασίσει όταν κατακάτσει ο «κουρνιαχτός» από το νέο κύμα των καταγγελιών για υποκλοπές, όταν θα υπάρχει ένα πολιτικό «ξέφωτο» ώστε να περάσει πιο αποτελεσματικά το μήνυμα του προς την κοινωνία, χωρίς τους τοξικούς αντιπερισπασμούς Τσίπρα;
«Μας ενδιαφέρει να ακουστεί το δικό μας μήνυμα μέσα σ ένα κλίμα ανοιχτού διαλόγου με όλους και όχι σε κλίμα διαλόγου κωφών και ακραίας πόλωσης», λένε από τη ΝΔ.
Θα υπάρξει μια τέτοια περίοδος; Πολλοί στη ΝΔ υποστηρίζουν πως οι εκλογές θα έπρεπε να έχουν γίνει πριν ή μετά το καλοκαίρι που μας πέρασε.
Ο κ. Μητσοτάκης όμως θέλει στο τέλος να συγκρίνουν οι ψηφοφόροι, το έργο της κυβέρνησης του, με το έργο της κυβέρνησης Τσίπρα για να τους στείλει ένα καθαρό μήνυμα -δίλημμα : «Θέλετε μια καλή κυβέρνηση που μπορεί να κάνει και λάθη αλλά τα αναγνωρίζει και τα διορθώνει η μια λάθος κυβέρνηση». Ένα ερώτημα που πρωτίστως θα έχει αποδέκτες τους κεντρώους κι όχι στους φανατικούς και τους «μονιμάδες» των κομμάτων.
Δεν είναι καθόλου εύκολο όμως να βρεθεί τέτοιο «ξέφωτο». Γιατί κι αν ακόμα ξεφορτωθεί την βρώμικη υπόθεση των υποκλοπών, ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον φιλικό του Τύπο, θα συνεχίσει με επιθέσεις και θα τορπιλίζει την κανονικότητα, γιατί απλά δεν μπορεί να επιβιώσει σε αυτή και με αυτή…
