Πυκνώσεις…

Με πολύ ενδιαφέρον άκουσα ότι «άνοιξε» η ηλεκτρονική πλατφόρμα για τα δασικά αυθαίρετα. Ζουν στις παρυφές των βουνών, έχτισαν σπίτια μέσα σε πυκνά πεύκα, οξιές, πλατάνια, στα ωραιότερα καταπράσινα σημεία της χώρας και μέσα σε 4-5 δεκαετίες, αφού γίναν πολλοί, μιας και δεν τους ενόχλησε ουσιαστικά κανείς, αποτέλεσαν τις επονομαζόμενες «οικιστικές πυκνώσεις», δηλαδή με άλλα λόγια τους αυθαιρετούχους που συγκεντρώθηκαν ο ένας δίπλα στον άλλον…

Αθέμιτο για όλους τους υπόλοιπους νοικοκυραίους που αγόρασαν, με δάνεια ένα νόμιμο κεραμίδι; Απολύτως ναι.

Απαράδεκτο που έχτισαν πάνω στον φυσικό πλούτο- όλων μας, στο δάσος; Αναμφισβήτητα ναι.

Ηλεκτροδοτήθηκαν; Υδρεύθηκαν; Ω ναι! Δρόμους και κάδους απορριμμάτων και πάσης φύσεως κοινωφελείς υπηρεσίες δεν απαιτούν από τους Δήμους ωρυόμενοι ότι είναι «ξεχασμένοι» και «παρατημένοι»;  Απολύτως.

Είναι οι πρώτοι που κινδυνεύουν να καούν στο ξέσπασμα μια πυρκαγιάς; Είναι!

Είναι οι πρώτοι που πλημμυρίζουν; Που εγκλωβίζονται στο χιόνι; Είναι!

Aγγίζουν το ένα εκατομμύριο 

Και πόσοι είναι; Πάρα πολλοί! Σύμφωνα με εκτιμήσεις από τον τεχνικό κόσμο, τα δασικά αυθαίρετα ενδεχομένως να αγγίζουν ή και να ξεπερνούν ακόμη το ένα εκατομμύριο, που σημαίνει ότι δεν αποτελούν μια …αμαρτωλή εξαίρεση, αλλά έναν γενικό κανόνα κάκιστης συμπεριφοράς του πολίτη και χείριστης διαχείρισης διαχρονικά από την Πολιτεία!

Διότι κακά τα ψέματα αν ήξερε ο ιδιοκτήτης ότι δεν πρόκειται να πάρει ποτέ ούτε ρεύμα, ούτε νερό, δεν θα μαζεύονταν πολλοί μαζί για να αποτελέσουν μια «πύκνωση»…

Ωστόσο, μόλις την εβδομάδα που μας πέρασε, άνοιξε η πλατφόρμα της ηλεκτρονικής πλατφόρμας υποβολής «αίτησης υπαγωγής στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του κεφαλαίου ΣΤ’ ΟΙΚΙΣΤΙΚΕΣ ΠΥΚΝΩΣΕΙΣ του ν.4685/2020 (άρθρα 50-55), η οποία αναπτύχθηκε σε συνεργασία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με τον φορέα Ελληνικό Κτηματολόγιο. Η καταληκτική ημερομηνία υποβολής αιτημάτων έχει οριστεί η 31η Δεκεμβρίου 2022.

Και σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο «οι κάτοχοι κτηρίων οικιστικής χρήσης σε εκτάσεις δασικού χαρακτήρα, που εμφανίζουν λειτουργική ενότητα, έχουν τη δυνατότητα να υπαχθούν στις ρυθμίσεις των οικιστικών πυκνώσεων και να τακτοποιήσουν τις δομημένες επιφάνειες ιδιοκτησίας τους για 30 χρόνια. Κατόπιν της υποβολής αίτησης υπαγωγής στις παραπάνω ρυθμίσεις, η οποία, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, συνοδεύεται από παράβολο των 250€, ‘’παγώνουν’’ οι διοικητικές πράξεις προστίμων και κατεδαφίσεων».

Το εύλογο ερώτημα που γεννάται είναι το εξής: Θα «τακτοποιηθούν» όλα αυτά τα δασικά αυθαίρετα; Η απάντηση είναι ότι ο δρόμος που ακολουθεί φαντάζει μακρύς καθώς κάθε οικιστική πύκνωση θα εξετασθεί ξεχωριστά -και έτσι πρέπει- και κατόπιν θα πρέπει να τεθεί υπό την κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας, για να εκδοθεί το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα. Οι προηγούμενοι – με τον ΣΥΡΙΖΑ – που επιχείρησαν κάτι αντίστοιχο, βρήκαν πόρτα.

Και τώρα τι να κάνουμε με όλους αυτούς που έχτισαν μέσα στα δάση και μετά έγιναν πολλοί και έχουν δημιουργήσει ολόκληρους οικισμούς; Να κατεδαφιστούν; Και που θα πάνε τα μπάζα από ένα εκατομμύριο ακίνητα έλεγε ένας ειδήμων για το θέμα. Δεν θα γεννηθεί μια ακόμη μεγάλη περιβαλλοντική πληγή;

Και πώς θα ξεσπιτωθούν τόσες χιλιάδες άνθρωποι που πληρώνουν εδώ και δεκαετίες φόρους τέλη και εισφορές για τα -παρανόμως – χτισμένα σπίτια τους; Άλλοι θα έχουν γεράσει, άλλοι αρρωστήσει κ.ο.κ. Έλα ντε…

Είναι αίσχος που έχτισαν όλοι αυτοί εκεί, μέσα στα δάση (μας). Αλλά κάποιος τους επέτρεψε να το κάνουν αυτό!

Ωστόσο, έστω και τώρα, μετά από τόσες δεκαετίες ανομίας και ανοχής της καταπάτησης των δασών και κατάφωρης αδικίας κατά των νομοταγών πολιτών κάτι πρέπει να γίνει, να τελειώνουμε με το θέμα! Και να τραβηχτεί επιτέλους αυτή η κόκκινη γραμμή του ως εδώ! Για να δούμε.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου