By 
Την επομένη των γαλλικών προεδρικών εκλογών, ο ΣυΡιζΑ χαιρέτισε την επικράτηση του Μακρόν, εκτιμώντας ότι πρόκειται για «μήνυμα υπέρ της Δημοκρατίας στην Ευρώπη». Περίπου ένα μήνα αργότερα, πανηγύρισε για την ήττα του Μακρόν, διότι «αποτελεί ήττα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής». Οι Γάλλοι θα έλεγαν «Qu’est-ce que c’est que ce cirque», δηλαδή «τι μπέρδεμα είναι αυτό», το οποίο δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο που αφορά στη σχέση του ΣυΡιζΑ με τη Γαλλία.
ΟΛΑΝΤ
Στα μέσα του Απρίλη του 2014, ο σ. Τσίπρας μιλάει σε μεγάλη συγκέντρωση των Γάλλων κομμουνιστών. Όταν αναφέρει το όνομα του Ολάντ, το πλήθος ξεσπά σε αποδοκιμασίες, τις οποίες ο σ. Αλέξης αντιμετωπίζει με το συνηθισμένο πλατύ χαμόγελο συντροφικής ικανοποίησης. «Και πού να ακούσετε τη συνέχεια», προϊδεάζει το κοινό του και πράγματι, στη συνέντευξη τύπου που ακολουθεί, προσθέτει άλλη μία χρυσή σελίδα στο βιβλίο με τις ιστορικές αναλύσεις του. Προειδοποιεί ότι το μέλλον του Ολάντ είναι η μετατροπή του σε «Ολαντρέου» και οι πέριξ, δηλαδή ο Γ.Γ του Κ.Κ Γαλλίας σ. Πιέρ Λοράν, καθώς και ο επικεφαλής του γαλλικού Αριστερού Μετώπου σ. Ζαν Λικ Μελανσόν, χειροκροτούν το νεαρό εναλλακτικό ηγέτη στον οποίο πλέον ακουμπάει η προοδευτική Ευρώπη. Απέδειξε την οξυδέρκειά του, καταδεικνύοντας τον εχθρό της προόδου για την Ευρώπη και την Ελλάδα, δηλαδή τον «Ολαντρέου».
Η συνέχεια
Σύμφωνα με σχετικό κείμενο του Φαμπρίς Λομ, βιογράφου του Ολάντ, «την επόμενη του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015, ο Γάλλος Πρόεδρος επικοινώνησε με τον Πούτιν. Ο Ρώσος ηγέτης του ανακοίνωσε ότι δέχτηκε ένα επίσημο αίτημα από τις ελληνικές αρχές -άφησε να εννοηθεί ότι το υπέβαλε ο ίδιος ο Τσίπρας- για να τυπώσει δραχμές, διότι η Ελλάδα δεν έχει τις σχετικές εγκαταστάσεις». Σύμφωνα με την ίδια πηγή, το τηλεφώνημα του Πούτιν «οδήγησε τον Ολάντ στην απόφαση να διπλασιάσει τις προσπάθειές του για το ελληνικό ζήτημα και να αποδείξει ότι μπορεί να συμβάλει δυναμικά στις ευρωπαϊκές υποθέσεις». Η προσπάθειά του ήταν έντονη και προφανώς επιτυχής, μάλιστα, όταν επισκέφθηκε επισήμως την Αθήνα, ο σ. Τσίπρας δήλωσε συγκινημένος «που ξαναβλέπει ένα καλό φίλο, και προσωπικό, αλλά κυρίως πολύ καλό φίλο της Ελλάδας». Το pardon δεν υπάρχει στο αριστερό λεξιλόγιο, γι αυτό και δεν ακούστηκε.
ΛΕΠΕΝ
Οι New York Times προσπαθούν να βρουν τις ρίζες του φαινομένου Τραμπ και καταγράφουν τα ανησυχητικά φαινόμενα του διεθνούς λαϊκισμού. Το σχετικό άρθρο προκαλεί σάλο και επικεντρώνεται σε προσωπικότητες και κόμματα. Ανάμεσά τους, το ακροδεξιό FPÖ (Κόμμα Ελευθερίας Αυστρίας), το παρόμοιας ιδεολογικής κατεύθυνσης PVV (Κόμμα για την Ελευθερία της Ολλανδίας), ο ΣυΡιζΑ του σ. Αλέξη Τσίπρα και το FN (Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας) με τη Μαρί Λεπέν στην ηγεσία του. Στο ίδιο κάδρο του επελαύνοντος λαϊκισμού τοποθετεί τον σ. Τσίπρα και την Λεπέν, η εκπομπή «On Backround» του BBC, γεγονός που προκαλεί έκρηξη στην Ελλάδα. Ο ΣυΡιζΑ προσβάλλεται, οι παραφυάδες του αγανακτούν με τη συκοφαντία: «Συνεχίζονται οι προκλήσεις. Αδυνατούν να χωνέψουν την ήττα της παγκοσμιοποίησης», είναι η εγχώρια αριστερή υπερήφανη απάντηση στην προσπάθεια ταύτισης του ΣυΡιζΑ με την ακροδεξιά. Η Μαρί Λεπέν αδιαφορεί και λίγο πριν τις ελληνικές εκλογές, καλεί τους φίλους της να υποστηρίξουν τον σ. Τσίπρα, βγάζοντας ειδική ανακοίνωση που παραπέμπει σε ΣυΡιζΑικό κείμενο: «Στην Ευρώπη υπάρχει ένα χάσμα, οι λαοί πρέπει να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες τους ενάντια στον ολοκληρωτισμό της ΕΕ και των συνεργών της, των διεθνών χρηματαγορών. Θα χαρούμε πολύ με τη νίκη του ΣυΡιζΑ». Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών του 2015, η Λεπέν είναι έτοιμη να κατέβει στο Σύνταγμα για να χορέψει τσάμικα μαζί με τους υπόλοιπους πανηγυριστές: «Ένας νέος άνεμος αλλαγής φυσάει στην Ελλάδα. Είναι μία νίκη του λαού ενάντια στους ολιγάρχες του μεγάλου κεφαλαίου της Ευρώπης».
Ο ΣυΡιζΑ, με τον αέρα της νίκης, διαβεβαιώνει ότι ο μονομερής αρραβώνας με την ακροδεξιά θα διαλυθεί και εκείνος ούτε είχε, ούτε θα έχει καμία σχέση μαζί της.
Η συνέχεια
Μετά τις εκλογές, ο σ. Τσίπρας αναζητά το πρόσωπο που θα του ανοίξει τις πόρτες της Ρωσίας και θα γεμίσει τα ταμεία με ρούβλια ή έστω φρεσκοτυπωμένα τρισεκατομμύρια δραχμές. Η Λεπέν δεν ευκαιρεί, αλλά ο σ. Πάνος Καμμένος είναι το ίδιο καπάτσος για να κυνηγήσει «τους ολιγάρχες του μεγάλου κεφαλαίου της Ευρώπης». Τα περί αλλεργίας απέναντι στην ακροδεξιά αποδεικνύονται άνευ ουσίας. «Paroles, paroles», όπως τραγούδησε ο Αλέν Ντελόν με τη Δαλιδά.
ΡΟΤΣΙΛΝΤ
Ο συγκυβερνήτης σ. Πάνος Καμμένος αναλαμβάνει να εξηγήσει στον λαό τις καθυστερήσεις σχετικά με το σκίσιμο των μνημονίων, που είχε υποσχεθεί ο σύντροφός του, Αλέξης. Σε ομιλία του καταγγέλλει «τους ντόπιους προδότες που θέλουν να καθυποτάξουν τον ελληνικό λαό, μαζί με το ίδρυμα Ρότσιλντ». «Θα τους τσακίσουμε κι ας έχουν μαζί τους τους Ροκφέλερ και τους Ρότσιλντ», απειλεί από το αγαπημένο του Twitter. Επειδή η έδρα του μισητού ιδρύματος Ρότσιλντ βρίσκεται στο Παρίσι, οι οπαδοί του ΣυΡιζΑ περιμένουν πότε θα οργανωθεί επαναστατική εκδρομή, ώστε να συγκεντρωθούν έξω από το κτήριο και να πετάξουν γιαούρτια στους ξεδιάντροπους συνεργάτες των «ντόπιων προδοτών». Αμ δε.
Η συνέχεια
Ο σ. Τσίπρας ταξιδεύει μέχρι το Παρίσι. Παρόλο που είναι Κυριακή, συναντά τον εκπρόσωπο της L’Oréal (!) και στη συνέχεια επισκέπτεται τα κεντρικά γραφεία της Ρότσιλντ. (Η πρωτοβουλία θα έμενε άγνωστη αν δεν την απεκάλυπταν οι εφημερίδες. Ο σ. Τσίπρας, με τη συνήθη ειλικρίνειά του, ζητούσε σεβασμό για τα παιδιά του, διότι απλώς τα συνόδευε στην Disneyland). Το περιεχόμενο των επαφών παραμένει άγνωστο, μέχρι που ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών σ. Γιώργος Χουλιαράκης αναγγέλλει ότι αναθέτει στη συγκεκριμένη τράπεζα την «παροχή εξειδικευμένων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών». Προκειμένου να τις απολαύσουμε, το ελληνικό Δημόσιο «θα καταβάλει τριάμισι εκατομμύρια ευρώ ενώ, κάθε φορά που θα εκδίδεται κρατικό ομόλογο ωρίμανσης, η Ρότσιλντ (που στα γερμανικά σημαίνει «κόκκινη ασπίδα»- συμβολικό) θα παίρνει ενάμιση εκατομμύριο ευρώ».
Η δέσμευση του Καμμένου «θα τους τσακίσουμε τους Ρότσιλντ», παραλίγο να ξυπνήσει τον Μολιέρο για να γράψει μία ακόμη κωμωδία του παράλογου.
ΜΕΛΑΝΣΟΝ
Ο Μελανσόν δίνει συνέντευξη στο γαλλικό δίκτυο BFMTV και του υπενθυμίζουν μία παλιότερη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα. Ο πρόεδρος του ΣυΡιζΑ είχε υποστηρίξει ότι «ο Μελανσόν δείχνει ότι δεν θέλει να κυβερνήσει. Είμαι βέβαιος ότι σε περίπτωση νίκης, δεν θα ξέρει τι να την κάνει. Αυτό δεν αποτελεί αριστερή θέση». Η απάντηση του επικεφαλής της γαλλικής αριστεράς δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών: «Ο Τσίπρας εξελέγη υποσχόμενος ένα αριστερό ριζοσπαστικό πρόγραμμα και όταν του παρουσίασαν ένα απαράδεκτο μνημόνιο το έθεσε σε δημοψήφισμα, χωρίς να αποδειχτεί τελικά τη βούληση του λαού του. Πρόδωσε το λόγο του. Γιατί καταστρέφει τη χώρα του; Δεν υπάρχει ούτε ένας Γάλλος που να πιστεύει πως αν εγώ αναλάβω την εξουσία, θα γίνω ένας ακόμη Τσίπρας. Ο κύριος Τσίπρας είναι μία από τις πιο ελεεινές μορφές της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής». Λίγους μήνες αργότερα, το PG (Κόμμα της αριστεράς), διά του προέδρου του Ζακ Λικ Μελανσόν, ζητά την αποβολή του ΣυΡιζΑ από το κόμμα της ευρωπαϊκής αριστεράς. Τον καταγγέλλει «για νεοφιλελεύθερη πολιτική και δουλική στάση απέναντι στις επιλογές της ΕΕ. Για πολλά κόμματα της ευρωπαϊκής αριστεράς, έχει καταστεί πραγματικά αδύνατο να συγχρωτίζονται στο ίδιο κόμμα με τον ΣυΡιζΑ του Τσίπρα».
Η συνέχεια
Ο σ. Τσίπρας ενθουσιάζεται με το πρόσφατο αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών. Είναι σίγουρος ότι ο άνθρωπος που κατήγγειλε ότι σε περίπτωση νίκης «δεν θα ξέρει τι να την κάνει» και που εκείνος τον θεωρεί «μία από τις πιο ελεεινές μορφές της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής», νίκησε γιατί ήρθε δεύτερος και είναι σίγουρος ότι η Ελλάδα θα ακολουθήσει το παράδειγμα του! Οι ψηφοφόροι τον περιμένουν «À bras ouverts», όπως είναι και ο τίτλος της γαλλικής κωμικής ταινίας, η οποία αποτελεί συνέχεια του επίσης συμβολικού «Θεέ μου τι σου κάναμε».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
