By 
Οι συνήθεις συριζαίοι λογογράφοι, αυτό τον καιρό, είναι υπεραπασχολημένοι. Ο σ. Παππάς ετοιμάζει την απολογία του στο Ειδικό Δικαστήριο, ο σ. Παπαγγελόπουλος διαβάζει την πολυσέλιδη πρόταση παραπομπής του και ακόμη βρίσκεται στα μισά, ο σ. Πολάκης κάνει αναρτήσεις κατά του νέου ταξικού εχθρού που ονομάζεται «χταπόδι», ο σ. Τσακαλώτος επιχειρεί διεθνή καριέρα πανελίστα, σχολιάζοντας τις σχέσεις Τζόνι Ντέπυ-Άμπερ Χερντ.
Το κενό είναι μεγάλο, κανείς δεν ασχολείται με τον σ. Τσίπρα, που σύντομα θα εμφανιστεί ενώπιον του λαού, ζητώντας την ψήφο του και θα πρέπει κάτι να πει, ώστε να μιμηθεί τη φωνή του Ανδρέα Παπανδρέου για να του βαρέσουν παλαμάκια.
Οι φίλοι, σε αντίθεση με τους συντρόφους, φαίνονται στα δύσκολα και, προκειμένου να ξεπεραστεί και αυτό το εμπόδιο που όρθωσε η αστική τάξη, αναλάβαμε εμείς το βαρύ καθήκον της συγγραφής των προεκλογικών λόγων του σ. Αλέξη. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται για κάτι τόσο δύσκολο όσο αρχικά φαίνεται. Καταφύγαμε στις κατά καιρούς δηλώσεις του τέως πρωθυπουργού και απλώς τις συνδέσαμε. Από το κείμενο που ακολουθεί, ό,τι βρίσκεται ανάμεσα σε εισαγωγικά, δεν ανήκει σε εμάς, αλλά προέρχεται από τον ίδιο τον σ. Πρόεδρο του ΣυΡιζΑ.
Καλή απόλαυση.
Σύντροφοι, εμείς που «οριζοντιωθήκαμε με τις γραμμές των οριζόντων», στις εκλογές «δεν προσερχόμαστε τάμπουλα ράσα, χωρίς προτάσεις». Εμείς διαθέτουμε «άλλη προοπτική ενόρασης του προβλήματος», όπως είπε και η «συντρόφισσα Ναόμι Κάμπελ», που τόσους αγώνες έδωσε κατά της «διεθνής δικτατορίας» του «Διεθνές Νομισματικού Ταμείου», που δυναμώθηκε «κατά τη διάρκεια του frozen war». Δώσαμε μάχες στη «Βουλή, το άντρο της δημοκρατίας», παρόλο που τα συμφέροντα «επέβαλαν προσχώματα» και η διαπλοκή ήταν «η πηγή, βάση της οποίας εγήρθη όλη αυτή ιστορία». Όμως, εμείς «διακατέχομε την αλήθεια», όπως ο Κλιντ Ίστγουντ «στην ταινία Γκραν Τσερόκι» ή ο Μπρους Γουίλις στο «Too hard to die». Υπήρχαν, βέβαια, κάποιες καθυστερήσεις, αλλά «υπό τις παρόντες συνθήκες», καλό είναι «να μην διαπληκτίζετε τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας». Έδωσαν μάχες «διαρκού αγώνα», με προβλήματα «που τίθονται καθημερινώς», σε μία «προοπτική που εκτίθει» τους αντιπάλους μας. Τώρα, ήρθε η ώρα «να θρέψουμε τους καρπούς των κόπων μας»! Θα επιβεβαιωθούν «οι ακατάληπτοι δεσμοί» με τον λαό, οι οποίοι «τίθουν το τέλος» των «παρακρατηθέντων συντάξεων» και αυτό γιατί, «παρά την τυμβωθηρία», εγώ, ο πολιτικός που «δεν γεννήθηκα με τη δαμόκλεια σπάθη», με αποφασιστικότητα θα «θέσω το χρέος υπό τον Τύπον την ήλων».
Υπάρχουν βέβαια και «οι εν λόγος επιχειρηματίες» που «χαίρουν την εκτίμηση» και παρουσιάζουν τη διαπλοκή τους σαν «απαίτημα της κοινωνίας». Προσοχή! Δεν είναι «απλώς ψευδές ειδήσεις» αυτά που διοχετεύουν. Επιχειρούν να επιστρέψουμε σε εποχές, όπου «τη θρυλική ταλαιπωρία εξασφάλιζε η εθνική οδός». Θέλουν να «άρουν τα προσχώματα» και να έχουμε «μία προεδρική κατολίσθηση του προεδρικού μας συστήματος»! Τέτοιες πρακτικές πρέπει «να καταστήλονται» και τους λέμε: «Καίτε τζάμπα κηροζίνη και βενζίνη», εμείς «επιζητούμε ένα καθεστώς ευρείων συναινέσεων», με βάση ένα «νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης και ολιγαρκούς αφθονίας». Μπροστά μας είναι «η Ιστορία που διαρκεί πολύ», όπως έλεγε και ο Αλτουσέρ στο βιβλίο του «το Μέλλον διαρκεί πολύ», μην ξεχνάτε, άλλωστε, ότι χάρη σε εμάς, απολαύσαμε «τις πρώτες μεταμνημονιακοί περίπατοι», και όπως λέγεται «στην αγγλιστί», με την πολιτική μας «we eat the camel and and we have the queue».
Βέβαια, υπάρχουν και προβλήματα. Τα αντιμετωπίσαμε! Σε εμάς, είναι «πολύ συμπαθή τα νεκρά παιδιά» και για χάρη τους «φύγαμε από τη Γαλλία και αναχωρήσαμε για Στρασβούργο». Έτσι, «εκπληρώσαμε τα απαιτήματα χρόνων του κινήματος» και δώσαμε πνοή «στη Λέσβο και τη Μυτιλήνη και τα άλλα νησιά». Εξαφανίσαμε «τον νεοποτισμό» και μαζί «ξεπεράσαμε τον δύσκολο κάδο που περνάει η χώρα». «Περάσαμε μέσα από τις Συμπληγάδες σαν τον Οδυσσέα», διορθώνοντας τους αρχαίους που θεωρούσαν ότι αυτό το έκανε ο Ιάσων. Κάποιοι που δεν έχουν «ιδιαίτερη στοιχείωση» διαδίδουν ότι αλλάξαμε και «κάναμε στροφή 360 μοιρών». Τους απαντάμε ότι θα κριθούμε από «την εκκαθάριση της κόπρου του Αυγεία» και όχι από τον Μητσοτάκη. «Οι αφορισμοί, κύριε Μητσοτάκη, αφορούν έναν προηγούμενο αιώνα, τον μεσαίωνα».
Όσο για το Μακεδονικό, θυμίζω ότι «το πολιτικό κόστος της συμφωνίας των Πρεσπών το ήξερα, αλλά το αμέλησα» και πλέον καμαρώνουμε διότι η «Μακεδονία είναι ενεργοβόρος πηγή ενέργειας». Μην ξεχνάμε, όμως, ότι στα διεθνή ζητήματα «διατηρούμε δικαίωμα βέτου», αλλά δεν το εφαρμόζουμε διότι «είναι σύνηθης πρακτική δραστηριότητα». Να είμαστε, επομένως, προσεκτικοί, διότι γίνονται «δηλώσεις που εκτίθουν τη χώρα». Αυτή τη στιγμή μαθαίνω ότι «υπάρχει μία αρνητική εξέλιξη σε σχέση με την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία. Αν ισχύει, θα είναι μία αρνητική εξέλιξη». Θα θέσω, όμως, πάλι «το δάχτυλο επί του τύπου του Νείλου» και θα πω σε όλους τους γείτονες ότι «είμαστε ανοιχτοί, διάτρητοι»! Ήρθε η ώρα η περιοχή «να θρέψει τους καρπούς». Μην ξεχνάμε ότι «ο στόχος μας είναι σαφές» και ότι «πατρίδα είναι οι άνθρωποι που ζουν σε αυτή την πατρίδα». Υπάρχουν πλέον «τα μέσα για να επιτεύξουμε αυτούς τους στόχους» και όχι να ασχολούμαστε με «υποκλαπηθείσες προσωπικές φωτογραφίες».
Απέναντι σε αυτούς που «ενέχονται με σκάνδαλα» και «ο στόχος τους είναι σαφές», παρουσιάζουμε το ψηφοδέλτιό μας. «Αυτή δεν είναι ομάδα, η dream league είναι»! Αυτοί έβαλαν «τη θεμέλια λίθο», αυτοί είναι που «διακατέχουν την αλήθεια». Είμαστε σε κατάσταση «διαρκού αγώνα» που «χαίρει την παγκόσμια εκτίμηση» και προειδοποιούμε: «Greece is come back».
Ας το φωνάξουμε ανοιχτά, και «όχι κρυψίως».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
