By 
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
Γράφει ο ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός Κωνσταντίνος Μπούρας
Σαν να λυγίζεις τον Χρόνο.
Δεν γυρίζεις ακριβώς πίσω
Δεν γίνεται να ξεγράψεις τα γινωμένα.
Γέννημα και γεννήματα.
Δημιουργίες και αργίες.
Πόνοι και πόθοι
Στόχοι και στίχοι…
Αβλεψίες και διοράσεις.
Αντιδράσεις και διαδράσεις.
Αισθήσεις και διαισθήσεις.
Οράσεις και διαπεράσεις…
Επιτυχίες και αποτυχίες.
Ευτυχίες και δυστυχίες.
Μεγάλη τύχη που είσαι ακόμη
Ζωντανός, αν και ζητιάνος,
Όπως όλες και όλοι μας άλλωστε….
Σε αγαπώ αναγνώστα μου.
Σε ευχαριστώ που υπάρχεις.
Αρέσκομαι να υπάρχω.
Χιλιόχρονοι, ευτυχισμένοι, συνδημιουργικοί
Να είμαστε πάντα!!!
*
Βλέπω επιτέλους τα χιόνια από ψηλά.
Θέσεις και Ζέσεις
Πιέσεις και ορυμαγδοί
Ατμοσφαιρικοί, αιθερικοί, γήινοι…
Άπνοιες και γδούποι.
Κοιμάσαι πλέον στα φτερά
Ανέμου που δεν φυσάει,
Σε πάει όμως αλάθητα
Στού Φωτός το καρτέρι
Με την ταχύτητα
Αστραπής που δεν τεντώνει
Τόξο προορισμένο να λαλεί
Ανείπωτη μουσική
Στης ευλογίας το κατόπι.
Ανάρμεγοι βοσκότοποι
Και το βέλος κορδωτό,
Στοχεύει εκεί που δεν
Έχει πάει ποτέ κανείς…
*
Αμεριμνησία είναι
Απτοησία φαεινή,
Σαν βέλη σκαιά
Που ξεστρατίζουν,
Ομίχλη που δεν επικάθεται
Πάνω στους καθεδρικούς ναούς
Γοτθικού τύπου,
Μέλη που δεν φτιάχνουν ποτέ
Ένα σώμα,
Τελεσίδικα εννοώ,
Όχι το άλλο το απτό
Που χαρακώνουν οι ορέξεις
Για το Αόρατο,
Το μη θνησιγενές,
Το αλώβητο
*
Η ελευθερία είναι ψευδαίσθηση.
Η ελεύθερη βούληση επίσης.
Αγόμεθα τε και φερόμεθα
Από τις κλίσεις που γεννούν έξεις
Και οι έξεις γίνονται συνήθειες
Που ροκανίζουν την επίγεια ζωή μας…
Χρόνος Κρόνος Θρόνος.
