Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press

του Ανέστη Γερονικολάκη

Η επιλογή ενός έμπειρου πολιτικού άνδρα -όπως ο Κωνσταντίνος Τασούλας- για το Ανώτατο Πολιτειακό Αξίωμα, θα έλεγε κάποιος πως αποτελεί μια safe απόφαση.

Όταν ο μικροπολιτικός κουρνιαχτός καταλαγιάσει και ο νέος Πρόεδρος αναλάβει καθήκοντα, οι γνώσεις, οι γνωριμίες και η προσωπικότητα του θα είναι αυτές που θα καθορίσουν τις ημέρες, τους μήνες και τα χρόνια που θα περάσει στην Ηρώδου Αττικού.

Ας μη κρυβόμαστε. Οι πολίτες συχνά διερωτώνται: «ποια είναι τα καθήκοντα ενός Προέδρου της Δημοκρατίας;».

Το ερώτημα δεν προκαλείται μόνο από τον περιορισμένο, από το Σύνταγμα, ρόλο του Προέδρου αλλά και από την συλλογική μνήμη.

Ο αρχηγός του κράτους, δεν μπορεί να υπάρχει μόνο για ορκωμοσίες και χαιρετούρες.

Ο αρχηγός του κράτους, δεν μπορεί να υφίσταται απλώς ως επίσημος θεατής επετειακών παρελάσεων ή ως ελίτ κοινό στις πρεμιέρες της Επιδαύρου και του Ηρωδείου.

Ο αρχηγός του κράτους, δε μπορεί να λειτουργεί απλώς ως happy traveler – δικαιούχος ενός ιδιότυπου «κοινωνικού τουρισμού», που του δίνει τη δυνατότητα να γυρίζει τον κόσμο.

Έχει ρόλο. Δικαιούται να έχει λόγο. Οφείλει να υπενθυμίζει τα κακώς κείμενα. Πρέπει να παίρνει, με κόσμιο τρόπο, θέση στα μεγάλα και στα σημαντικά που αφορούν την κοινωνία.

Και ασφαλώς έχει την εξουσία να συγκαλεί, όταν κρίνει και απαιτείται, Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών.

Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Ο παπάς οφείλει να εμπνεύσει το ποίμνιο.

Καλή θητεία!