By 
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
Στο πλευρό της Σοφίας Ζαχαράκη, της Υπουργού Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, βρίσκεται μια υψηλά καταρτισμένη γυναίκα, η Ζέφη Δημαδάμα. Μία νέα γυναίκα με πλούσια δράση εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων. Είναι κάτοχος ενός βιογραφικού που φέρει το πρόταγμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής Ελλάδας, τις πολιτικές Περιβάλλοντος, της Βιώσιμης Ανάπτυξης, της «πράσινης» Οικονομίας.
Η Γενική Γραμματέας Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ζέφη Δημαδάμα, μιλά αποκλειστικά στην TodayPress για όσα μας έχουν απασχολήσει τα τελευταία 24ωρα. Για το περίφημο νομοσχέδιο που προβλέπει τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και τις αντιδράσεις που έχουν εγερθεί.
Σε αυτό το σημείο ας σημειωθεί, ότι για πρώτη φορά το νεοσύστατο Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, συνδέει άρρηκτα την ισότητα των φύλων με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και αυτό, αν και ακούγεται προφανές, δεν ήταν μέχρι πρότινος, καθώς η ισότητα ως αρμοδιότητα ανήκε στο Υπουργείο Εργασίας και τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης…
Με τη Γενική Γραμματέα, Ζέφη Δημαδάμα, η Today Press, εφεξής ανοίγει έναν δημιουργικό διάλογο για μια σειρά κοινωνικών θεμάτων που θα μας απασχολήσουν. Θέματα που είχαμε κρυμμένα στο συρτάρι του μυαλού μας. Και αυτή η ενασχόληση, το «ξεθάψιμο», αποτελεί ουσιαστική μεταρρύθμιση…
- Την εβδομάδα που διανύουμε κατατέθηκε στη Βουλή το σχετικό σχέδιο νόμου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, το οποίο θα έχει ψηφισθεί μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου. Ο τίτλος του νομοσχεδίου είναι «ισότητα στον γάμο» και έχει εγείρει ήδη πολύ μεγάλες αντιδράσεις. Τι απαντάτε;
Ζ.Δ: Ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, μίλησε αναλυτικά για τις προθέσεις της Κυβέρνησης. Και πολύ σωστά αναφέρετε ότι ο τίτλος του νομοσχεδίου είναι «ισότητα στον γάμο», δεν αφορά λοιπόν στην ισότητα στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, αλλά επαναλαμβάνω στην ισότητα στον γάμο. Διότι, το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, δεν διασφαλίζει τα παιδιά. Άρα, μιλάμε για πολιτικό γάμο και επουδενί για θρησκευτικό, ώστε να μπορούμε να διασφαλίσουμε τα παιδιά που ήδη υπάρχουν -και θα υπάρχουν- στα ομόφυλα ζευγάρια. Αυτά τα παιδιά, πρέπει να έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με τα παιδιά των ετερόφυλων ζευγαριών. Όλοι, πιστεύω, ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτό. Διότι, αν συμβεί κάτι στον γονιό αυτών των παιδιών, δεν θα μπορεί ο σύντροφός του να αναλάβει την ευθύνη και τη φροντίδα τους. Υπάρχουν νομικά και κληρονομικά θέματα. Σκεφτείτε ότι δεν μπορεί ο σύντροφος ενός γονέα που έχει φύγει από τη ζωή να πάει στο σχολείο του παιδιού για να ενημερωθεί για την πρόοδό του, γιατί αυτή τη στιγμή δεν δικαιούται, δεν του αναγνωρίζεται το δικαίωμα να το κάνει! Μπορούμε να δεχτούμε, λοιπόν, ότι είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού; Φυσικά όχι.
Υπάρχουν ήδη 36 χώρες, 20 εξ΄ αυτών είναι ήδη στην Ευρώπη, που έχουν αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο ζήτημα. Αυτό κάνουμε κι εμείς. Επιχειρούμε να εξομαλύνουμε μία αδικία. Δεν μιλάμε για τίποτε άλλο, παρά μόνο για αυτή την ουσιαστική και συνάμα απλή και απαραίτητη διασφάλιση για τα παιδιά, αλλά και τους γονείς στα ομόφυλα ζευγάρια.
- Η εκκλησία λέει, όμως, άλλα. Τι απαντάτε;
Ζ.Δ: Σας μιλώ με απόλυτη ειλικρίνεια. Είχαμε ακούσει τη φωνή αυτών των ανθρώπων; Όχι. Αυτή τη στιγμή δίνουμε φωνή και σε αυτούς τους ανθρώπους να αποτυπώσουν τα ζητήματά τους, τα άγχη και τις αγωνίες τους, προκειμένου να βρεθεί μία λύση. Κοιτάξτε, μερικοί κάνουμε ότι δεν τους βλέπουμε τους συγκεκριμένους ανθρώπους.
Η Εκκλησία μιλάει για αγάπη και για ισότητα. Επομένως, θα πρέπει να αγκαλιάσει όλο το ποίμνιό της, που αποτελείται από όλες και όλους μας. Είναι σεβαστή η άποψη της Εκκλησίας, ωστόσο έχει έναν άλλον ρόλο. Η Πολιτεία νομοθετεί και είναι αυτή που θα λογοδοτήσει για το αν διασφαλίζει για όλους ίσα δικαιώματα. Και ξέρετε, όταν μιλάμε για μειονότητες, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Μειονότητες είναι και τα άτομα με αναπηρία, όπως και άλλες ευάλωτες ομάδες πληθυσμού. Τι πρέπει να κάνουμε; Να κλείσουμε τα μάτια και να πούμε ότι δεν υπάρχουν; Όχι. Πρέπει να προασπίσουμε – και αυτό κάνει ο Πρωθυπουργός – τα δικαιώματά τους, τα οποία σημειωτέον, δεν βλάπτουν τα δικαιώματα κανενός άλλου!
Να προσθέσω ότι το εν λόγω νομοσχέδιο που ήρθε στη Βουλή την εβδομάδα που διανύουμε, συνοδεύεται από πάρα πολλά σχόλια, θετικά και αρνητικά. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος μπήκε στη διαδικασία να διαβάσει το νομοσχέδιο, να ενημερωθεί και να λάβει μέρος σε αυτή τη δημοκρατική διαδικασία που δεν είναι άλλη, από τη διαβούλευση.
Και να σημειώσω σχετικά με προτάσεις ανθρώπων της Εκκλησίας περί ανάγκης πραγματοποίησης δημοψηφίσματος, ότι: Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπαίνουν σε δημοψήφισμα!
Μεγάλωσα έχοντας στο μυαλό μου, ότι η Εκκλησία είναι μια μεγάλη αγκαλιά για όλους. Δεν νομίζω ότι αξίζει να ασχοληθούμε με οποιοδήποτε απαξιωτικό, ρατσιστικό χαρακτηρισμό οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας ανθρώπων. Σεβόμαστε αυτό που λέει η Εκκλησία. Η Πολιτεία προχωρά νομοθετικά για να διασφαλίσει τη Δημοκρατία, την Ισότητα και τη Δικαιοσύνη.
Ποια είναι η Ζέφη Δημαδάμα
H Δρ Ζέφη Δημαδάμα διδάσκει ως Ειδικό Διδακτικό Προσωπικό στο Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, είναι κάτοχος Διδακτορικού και Μεταπτυχιακού Διπλώματος στο επιστημονικό πεδίο “Περιφερειακή Οικονομική Ανάπτυξη και Πολιτικές Περιβάλλοντος”.
Έχει διατελέσει Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Ευξείνου Πόντου και έχει σημαντική παρουσία σε Διεθνή Φόρουμ και επιστημονική συμβολή σε ερευνητικές δραστηριότητες με αντικείμενο την οικονομία και τη βιώσιμη ανάπτυξη, την ισότητα των φύλων και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι Πρόεδρος του Παραρτήματος Αθηνών της Ένωσης Γυναικών Ελλάδας (ΕΓΕ) και πρώην Αντιπρόεδρος του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών.
Δραστηριοποιείται διεθνώς σε ερευνητικές και ακαδημαϊκές συνεργασίες που αφορούν στη Βιώσιμη Ανάπτυξη, με έμφαση στην ενσωμάτωση των 17 Στόχων του ΟΗΕ και στην επίτευξη του Στόχου 5 για την ισότητα των φύλων και την ενδυνάμωση των γυναικών. Έχει συμμετάσχει στις εργασίες του ΟΗΕ και στην 67η σύνοδο της Επιτροπής του ΟΗΕ (UNCSW67) τον Μάρτιο μεταξύ 6-17/2023 στην Ν. Υόρκη, ενώ έχει κληθεί σε πλήθος διεθνών συνεδρίων, σεμιναρίων ως ομιλήτρια και συντονίστρια θεματικών ενοτήτων.
Είναι συγγραφέας δυο μονογραφιών «Οικονομία, Ανάπτυξη, Περιβάλλον. Θεωρητικές Προσεγγίσεις και Πολιτικές Βιώσιμης Ανάπτυξης» (Εκδόσεις Παπαζήση 2008), και “Βιώσιμη Οικονομική Ανάπτυξη. Η Ενσωμάτωση των 17 Στόχων του ΟΗΕ. Οικονομικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις” (Εκδόσεις Παπαζήση, 2021), ενώ συμμετέχει σε ατομικές και συλλογικές επιστημονικές ανακοινώσεις σε ελληνικές και διεθνείς εκδόσεις.
Είναι επίσης μητέρα φοιτητή στο Πολυτεχνείο.
