By 
«Πολιτικός είναι κάποιος που διαιρεί τους ανθρώπους σε δυο τάξεις: σε υποχείρια και σε εχθρούς», έγραφε ο Γερμανός φιλόσοφος Φρήντριχ Νίτσε. Ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης, αν και αναζητά την ταυτότητα του πολιτικού, κατάφερε να χωρίσει το κόμμα της Κουμουνδούρου σε φίλους και εχθρούς…
Διαγραφές τύπου Ανδρέα Παπανδρέου, δηλώσεις και αντιδηλώσεις, αμφισβητήσεις, εντάσεις, πόλεμος χαρακωμάτων, απειλές και στο βάθος διάσπαση και διάλυση. Παλιοί και νέοι «σύντροφοι» έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα επικράτησης σε μια έκρηξη εσωστρέφειας η οποία μετατρέπει την κοινωνία σε θεατή σε έναν αδιάφορο, για τους πολλούς, αγώνα που κινείται στη σφαίρα της μικροπολιτικής…
Όλα αυτά θα μπορούσε κάποιος να τα δει και ως διασκεδαστικά δρώμενα εάν γύρω μας οι εξελίξεις δεν ήταν τόσο τραγικές…
Η Μέση Ανατολή φλέγεται με ανοικτό τον κίνδυνο για επέκταση του πολέμου με συνέπειες και για τη χώρα μας. Την ίδια στιγμή, η ακρίβεια και άλλα προβλήματα καθημερινότητας, προκαλούν ασφυκτικές καταστάσεις για τους πολίτες οι οποίοι αναζητούν λύσεις.
Και ενώ οι πολίτες ψάχνουν διεξόδους, αναζητούν προτάσεις και πολιτικές θέσεις από κυβέρνηση και αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μια, χωρίς τέλος, περιδίνηση. Ο κ. Κασσελάκης μας δείχνει τη βέρα του. Μας ενημερώνει πόσο πόνεσε ο σύντροφός του με όσα είδε στον Ευαγγελισμό. Στελέχη όπως ο Πολάκης, ο ναύαρχος Αποστολάκης και ο πολύ στενός πυρήνας του Τσίπρα, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν «προοπτικές εξουσίας» (η μόνη συγκολλητική ουσία) που απομακρύνεται, σπρώχνουν τους παλιούς στην έξοδο, δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα.
Ο λαός ,ωστόσο, μπορεί να βλέπει πίσω από τις καινοφανείς ιδεολογικές ακροβασίες μια δεξαμενή θεμάτων για τα πρωινάδικα, αλλά μέχρι εκεί. Αδιαφορεί αλλά και αγανακτεί με την έλλειψη υπευθυνότητας και τους καυγάδες παλιών και νέων, οι οποίοι έχουν αφήσει την αντιπολίτευση στους φιλοκυβερνητικούς βουλευτές και στα άλλα μικρότερα κόμματα, δηλώνοντας αποχή από τη λογική της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press
