By 
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει σχεδιάσει την επόμενη κυβερνητική του θητεία. Είναι πανέτοιμος από τη Δευτέρα, αφού ορκιστεί, να ανακοινώσει το νέο υπουργικό του συμβούλιο και να προχωρήσει με γρήγορα βήματα, όσο διαθέτει ισχυρό πολιτικό κεφάλαιο, σε αναγκαίες για την κοινωνία και την οικονομία, μεταρρυθμίσεις. Έτσι ώστε στις ευρωεκλογές του 2024, να έχει δώσει θετικά μηνύματα στους πολίτες.
Η Δευτέρα του Αλέξη Τσίπρα θα είναι διαφορετική. Θα πρέπει να απορροφήσει τη νέα ήττα του και να προετοιμάσει το κόμμα για μια αντιπολίτευση, που δεν φαίνεται πως μπορεί να είναι διαφορετική από εκείνη του παρελθόντος, σύμφωνα με την τακτική του, στη δεύτερη προεκλογική περίοδο, που τελείωσε χθες.
Θα έχει, ασφαλώς, το χρόνο να προετοιμάσει προσεκτικά την επόμενη μέρα και να σχεδιάσει την επανεκλογή του στον ΣΥΡΙΖΑ μέσα από ένα «ιδρυτικό» συνέδριο, όποτε κι αν γίνει αυτό. Η αρχική και εν θερμώ, σκέψη πολλών για πρόωρη συνταξιοδότηση του, που υπήρξε στην Κουμουνδούρου, μετα το σοκ της διαφοράς των είκοσι μονάδων, οδήγησε σε πιο ψύχραιμη ανάλυση της εσωκομματικής κατάστασης, αφού οι «δελφίνοι» δεν «σήκωσαν το γάντι» που τους έδωσαν οι πολίτες με τη συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν πάω πουθενά , πουθενά…
Έτσι μέρα με τη μέρα, ο κ. Τσίπρας επανήλθε στα χαμόγελα και σε … αγωνιστικές δηλώσεις όπως, «εγώ δεν εγκαταλείπω τον αγώνα», «είμαι μόνο 49 ετών», «στις 26 Ιουνίου θα είμαι εδώ…».
Η παραμονή του στην εξουσία μετα από έξι ήττες, θεωρείται κάτι το φυσιολογικό σε μια αριστερά, που δεν υπακούει σε άτυπους κανόνες που ισχύουν στα κόμματα των δυτικών δημοκρατιών, ότι αρχηγός που αποδοκιμάζεται από τους ψηφοφόρους, παίρνει το καπελάκι του και φεύγει.
Και μόνο η φράση του, πως και ο Χαρίλαος Φλωράκης και ο Λεωνίδας Κύρκος είχαν υποστείήττες αλλά δεν παραιτήθηκαν, δείχνει το δρόμο που θέλει να ακολουθήσει.
Η ανάγκη του να χρησιμοποιήσει μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου ως «σωσίβιο», τους δυο ιστορικούς ηγέτες της αριστεράς, φανερώνει και την εντύπωση που έχει ο ίδιος για τον εαυτό του και τον… ιστορικό ρόλο του.
«Εμείς στην Αριστερά δεν θα πτοηθούμε από ένα αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα. Ούτε ζήτησαν ποτέ από τον Χαρίλαο Φλωράκη να παραιτηθεί επειδή είχε ένα κακό αποτέλεσμα το ΚΚΕ, ή από τον Λεωνίδα Κύρκο». Παρέβλεψε, βέβαια, πως κανείς από τους δύο, δεν υπέστη τη συντριβή του, ούτε έξι συνεχείς ήττες.
Κάτω από το χαλί…
Έτσι, λοιπόν, στην Κουμουνδούρου μοιραία, αφήνονται στον «μεσσιανισμό» του Τσίπρα και βάζουν προς το παρόν «κάτω από χαλί» τα δομικά πολιτικά, ιδεολογικά προβλήματα του κόμματος και την αδυναμία του αρχηγού τους, να τους οδηγήσει στο μέλλον, απαντώντας στα σύγχρονα προβλήματα της κοινωνίας, αντί να ανακατεύει με μια ιδεοληπτική «κουτάλα», το παρελθόντος του.
Βεβαίως όλα αυτά πριν τις εκλογές, για τις οποίες ελπίζουν σε μικρές θετικές εκπλήξεις, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πολιτικά στην κοινωνία και κυρίως στο κόμμα, από τον Αλέξη Τσίπρα.
Αλλά αυτές τις ελπίδες του αρχηγικού περιβάλλοντος δεν στηρίζουν ούτε οι δημοσκοπήσεις, ούτε οι δημοσκόποι με τις αναλύσεις τους, που προβλέπουν και νέα πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ έστω και περιορισμένη.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα απογοήτευσης έκανε την εμφάνιση του και ο «εξαφανισμένος» πολιτικά, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, που δήλωσε πως δεν επιζητά κανένα ρόλο, στήριξε το κόμμα – λες και τις προηγούμενες δεν ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ- και με αποδοκιμασία πολιτικών του, λέγοντας πως ενδιαφέρεται για «τον κοινό σκοπό της Αριστεράς, που εκφεύγει από τα στενά κομματικά όρια και μετατρέπεται σε κοινωνικό διακύβευμα».
Το «άλλοθι» των τοπικών εκλογών
Ο περίγυρος του κ. Τσίπρα ανησυχεί για τις εσωκομματικές εξελίξεις μετά τη νέα ήττα και προβάλλει τον κίνδυνο μιας νέας αποσυσπείρωσης των ψηφοφόρων του κόμματος, σ’ ένα νέο πολιτικό περιβάλλον στη Βουλή που θα καραδοκεί το ΠΑΣΟΚ, αλλά πιθανότατα και η «Πλεύση Ελευθερίας».
Το επιχείρημα πως δεν πρέπει να υπάρξουν μεγάλες αναταράξεις στο κόμμα συμπληρώνεται και από το γεγονός πως το φθινόπωρο η χώρα θα οδηγηθεί σε περιφερειακές και αυτοδιοικητικές εκλογές και πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να προχωρήσει συντεταγμένα.
Στο χώρο της κεντροαριστεράς, όπως αναμένεται να διαμορφωθεί, οι εξελίξεις δεν θα είναι αυστηρά ελεγχόμενες όπως τις θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Στις τοπικές εκλογές του φθινοπώρου το ΠΑΣΟΚ διαθέτει ισχυρές ρίζες την τοπική αυτοδιοίκηση και την κοινωνία με στελέχη που θα ζήλευε η Κουμουνδούρου, καθώς η ίδια δεν έχει καταφέρει να «δρέψει δάφνες» σε καμιά εκλογική αναμέτρηση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Μια ακόμα ήττα στις περιφέρειες – με τη ΝΔ να βάφει «γαλάζια» ακόμα και την Κρήτη, τη μοναδική που έχουν από κοινού ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ – θα αποτελέσει ένα ακόμα σοκ για τον ΣΥΡΙΖΑ. Πόσα όμως εκλογικά σοκ μπορεί να απορροφήσει ο Αλέξης Τσίπρας και να αντέξει το κόμμα;
Τα απανωτά λάθη του Αλέξη
Ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται σε μια νέα ήττα, που θα αλλάξει το πολιτικό σκηνικό, τις ισορροπίες αλλά και τα ίδια τα κόμματα της κεντροαριστεράς. Και αυτό, γιατί δεν κατάφερε να αλλάξει ο ίδιος.
Έκανε ξανά τόσα λάθη που κανείς δεν πίστευε ότι θα επαναλάβει. Ίσως από αλαζονεία, ίσως ευρισκόμενος κάτω από το σοκ της αναπάντεχης γι’ αυτόν εκλογικής συντριβής. Ίσως γιατί δεν διαθέτει άλλο τρόπο σκέψης παρά μόνο τον επιθετικό, κινδυνολογικό, στρεβλωτικό της πραγματικότητας και πολλές φορές γενικόλογο και βερμπαλιστικό τρόπο ομιλίας.
Άφησε, για άλλη μια φορά, να περάσει η ατζέντα της ΝΔ από την οποία παρασύρθηκε και επανέφερε στην επιφάνεια το κακό παρελθόν του και στις σχέσεις του με τη μειονότητα αλλά και την πολιτική του στο μεταναστευτικό. Τότε που, ο γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας είχε δηλώσει πως «ο καταυλισμός Κατούμα στην Κένυα με 300.000 φιλοξενούμενους είναι χωρίς αμφιβολία, χίλιες φορές καλύτερος από τη Μόρια» (!!!)
Δεν σταμάτησε στην επαναφορά του μεταναστευτικού στην επικαιρότητα, αλλά τόλμησε και μπήκε στα χωράφια της οικονομίας.
Στα Ιωάννινα, υπερηφανεύτηκε, πως άφησε στο ταμείο του κράτους 36 δισεκατομμύρια, τα οποία βρήκε και μοίρασε ο Μητσοτάκης.
Το περίφημο «μαξιλάρι», επιβλήθηκε από τους δανειστές γιατι δεν του είχαν εμπιστοσύνη, γέμισε με χρήματα από δανεισμό και από την υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης και με εντολή της τρόικας βρίσκονται ακόμα στα ταμεία του κράτους.
Και ενώ ο Τσίπρας προσπαθούσε, με λάθος τρόπο να ωραιοποιήσει το παρελθόν του υπενθυμίζοντας όμως τα λάθη του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλούσε για το μέλλον, για αυξήσεις στους μισθούς, για ανάπτυξη και επενδύσεις, για ριζικές αλλαγές στο ΕΣΥ και τη Δικαιοσύνη, για ιδιωτικά Πανεπιστήμια.
Γι’ αυτό έχασε του νέους, ο Τσίπρας και τους κέρδισε η ΝΔ με διαφορά. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα τελευταίας έρευνας της Κάπα Research, στις ηλικίες 17-42 (Γενιά Z και millennials) η πρόθεση ψήφου διαμορφώνεται ως εξής: ΝΔ: 33,6% ΣΥΡΙΖΑ: 20,4%, ΠΑΣΟΚ: 9,3%
Η προεκλογική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε για άλλη μια φορά αποτυχημένη. Εγκλωβίστηκε σε ένα καταγγελτικό λόγο και σε μια θεματολογία από το παρελθόν. Φάνηκε να μην αντιλαμβάνεται ποια προβλήματα απασχολούν την σύγχρονη κοινωνία και περιόρισε τις παρεμβάσεις του σε εκείνα, που η αριστερή του παράδοση, του επέτρεπε να θεωρεί μείζονα κοινωνικά ζητήματα. Η κοινωνία όμως είναι αλλού. Απλά δεν το κατάλαβε.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου
