Στη Θράκη παίζεται το εθνικό μας μέλλον

Τις τελευταίες μέρες ακούω από τους ΣΥΡΙΖΑίους κάτι εντελώς παράδοξο. Ότι ο Μητσοτάκης στην προσπάθεια του να μην συζητηθούν προεκλογικά τα σοβαρά προβλήματα σαν ο ΕΣΥ ή την ακρίβεια, προτιμά να στρέφει την αντιπαράθεση σε άλλα επουσιώδη θέματα σαν την Θράκη. Πρόκειται για συλλογισμό θα που έκανε κάθε νουνεχή Έλληνα να φρίξει. Πρώτον διότι δεν υπάρχει τίποτα πιο πρωτεύον και σοβαρότερο από το εθνικό μας ζήτημα και δεύτερον διότι την συζήτηση δεν την έβαλε σ’ αυτό το κανάλι ο Μητσοτάκης, αλλά ο ίδιος ο Σύριζα με την πρακτική του.

Και μόνο η σκέψη ότι η στελέχωση του ΕΚΑΒ ή τιμή του μπρόκολου είναι σοβαρότερα ζητήματα από την ακεραιότητα του εθνικού μας χώρου, είναι φρικαλέα. Το ΕΚΑΒ θα στελεχωθεί και θα υποστελεχωθεί εκατό φορές μέσα στο πέρασμα των χρόνων, όμως την Θράκη θα την χάσουμε μια φορά. Το μπρόκολο θα ακριβύνει και θα φτηνύνει πενήντα φορές δίχως να το θυμάται κανένας, όμως ένας εθνικός ακρωτηριασμός θα χαράξει όλες τις γενιές των Ελλήνων από δω και μπρος και θα μνημονεύεται διαπαντός στις μαύρες σελίδες της ιστορίας μας.

Καλό είναι, το λοιπόν, να μην λέμε και να μην γράφουμε σαχλαμάρες, βάζοντας στο ζύγι μερικά ψηφαλάκια μιας τετραετίας με τα βαριά μας εθνικά ζητήματα, όταν είναι προφανές ότι στον κόσμο, στην ευρύτερη περιοχή μας και στην στενή γειτονιά μας παίζονται πολύ σοβαρά και επικίνδυνα γεωπολιτικά παιχνίδια. Σε τέτοιες κρίσιμες και σημαδιακές ιστορικές περιόδους ανακατατάξεων είναι που οι πατρίδες είτε συρρικνώνονται, είτε αντέχουν και ανταπεξέρχονται. Καμιά φορά και επεκτείνονται, αν οι συνθήκες ευνοήσουν. Το βέβαιο πάντως είναι ότι η χώρα ταξιδεύει σε φουρτουνιασμένες θάλασσες και ουδείς δικαιούται να είναι ή να παριστάνει τον αφελή ενώ ταρακουνιέται από την τρικυμία.

100% σωστή η απόφαση Μητσοτάκη 

Κατά τούτο, η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να μην αφήσει εκτός προεκλογικής συζήτησης την υπόθεση που εξελίσσεται στην Θράκη αλλά να ην θέσει στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης, ήταν 100% σωστή. Μια πρώτη επιφανειακή θεώρηση θα έλεγε ότι κακώς ανακινήθηκε το θέμα με αφορμή την ψήφο των μουσουλμάνων στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως αυτό δεν θα αποτελούσε παρά ένα ακόμα κουκούλωμα του προβλήματος όπως γίνεται για πολλά χρόνια. Ο Μητσοτάκης αντιθέτως, επέλεξε να μας κάνει όλους κοινωνούς στο πρόβλημα και να θέσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου προ των ευθυνών της. Διότι εύκολα λέει κανείς «τι τα σκαλίζεις τώρα», όμως αυτό που σήμερα μπαίνει κάτι από χαλί ως σαμιαμίδι, αύριο ξεπροβάλει ξαφνικά ως ανεξέλεγκτο τέρας.

Ότι οι υποψήφιοι του Σύριζα στην Ροδόπη ψηφίστηκαν μαζικά και οργανωμένα από τους μουσουλμάνους του νομού, είναι δεδομένο. Ότι αυτό έγινε με υπόδειξη του τουρκικού προξενείου προς τους μουσουλμάνους της περιοχής είναι δεδομένο και αυταπόδεικτο. Ότι ο Μητσοτάκης αποφάσισε να ανακινήσει το θέμα διότι δεν άντεχε να βλέπει την ροζ κουκίδα της Ροδόπης μέσα στον μπλε ελληνικό χάρτη, είναι μια σαχλαμάρα. Ότι ο πρωθυπουργός θεώρησε την στάση του ΣΥΡΙΖΑ όχι απλώς αφελή ή μικροκομματική αλλά πραγματικά επικίνδυνη για το εθνικό μας θέμα, είναι προφανές. Κι αφού έτσι θεώρησε, καλά έκανε και το δημοσιοποίησε.

Μυστήριο η στάση του Τσίπρα

Συνεχίζω. Ότι η ΕΥΠ είχε ενημερώσει τον Αλέξη Τσίπρα για την εκστρατεία του τουρκικού προξενείου υπέρ των δύο υποψηφίων του, είναι ξεκαθαρισμένο. Ότι ο Τσίπρας δεν μπαίνει σε «ΚΥΠατζίδικα παιχνίδια» όπως δήλωσε και συνέχισε να υποστηρίζει τους δυο εκλεκτούς του προξενείου που ήταν και δικοί του υποψήφιοι, είναι κάτι που θα μπερδέψει τον ιστορικό του μέλλοντος. Γιατί να το κάνει αυτό; Η σχέση κόστους-οφέλους για το κόμμα του ζυγίστηκε σωστά; Αμφιβάλω. Ότι ο Τσίπρας αρνήθηκε σθεναρά να κάνουν οι δυο δικοί του μια δήλωση που θα ξεκαθάριζε αυτομάτως τα πράγματα και θα έκοβε μαχαίρι την συζήτηση αυτή, επίσης δημιουργεί ερωτηματικά. Γιατί ο Αλέξης να επιμένει σε κάτι που ολοφάνερα του δημιουργεί πολιτικό κόστος και τον τοποθετεί σε μια γκρίζα εθνική ζώνη; Μυστήριο.

Η πρόθεση του Μητσοτάκη ήταν απ’ την αρχή ολοφάνερη. Ξέροντας ότι έτσι κι αλλιώς θα είναι ο πρωθυπουργός της επόμενης τετραετίας (τουλάχιστον) προσπαθεί από τώρα να προλάβει προβλήματα που θα τα βρει μπροστά του. Και αν στους διεθνείς οργανισμούς η Τουρκία καταθέσει φακέλους στους οποίους θα περιέχονται δηλώσεις εκλεγμένων Ελλήνων βουλευτών που θα μιλάνε για «τουρκική μειονότητα της Θράκης», τότε θα είναι πολύ αργά για να αντιμετωπιστούν. Καμία διαγραφή από τον ΣΥΡΙΖΑ τότε δεν θα ωφελήσει, η ζημιά στα εθνικά μας θέματα θα έχει γίνει. Τον ίδιο θα συμβεί και με την ανεκδιήγητη θέση του Νίκου Φίλη να γίνει απογραφή της μειονότητας, πέραν των τακτικών απογραφών που κάνει η ΕΛΣΤΑΤ σ’ όλο τον ελληνικό πληθυσμό.

Ο ανεκδιήγητος Νίκος Φίλης 

Απορώ πως διάβολο κορυφαία στελέχη μιας παράταξη που κυβέρνησε τον τόπο, μπορούν να λένε τέτοια πράγματα. Δεν είναι λογικό να μην έχουν μάθει τις συνέπειες όσων ισχυρίζονται. Η Σύμβαση Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης (1998) για τις εθνικές μειονότητες, στα πλαίσια της οποίας ο Νίκος Φίλης ζητά να γίνει απογραφή, δεν μας αφορά διόλου. Η Ελλάδα έχει θρησκευτική, όχι εθνική μειονότητα. Και μόνο η διενέργεια μιας τέτοιας απογραφής θα σημάνει αυτομάτως ότι αναγνωρίζουμε εθνική μειονότητα μέσα στα σύνορα μας αναθεωρούμε δηλαδή μόνοι μας την συνθήκη της Λοζάνης.

Παραλλήλως, με το που θα διεξαχθεί η απογραφή, η Τουρκία θα αμφισβητήσει τα επίσημα αριθμητικά στοιχεία, θα παρουσιάσει στους διεθνείς οργανισμούς δικά της, θα ισχυριστεί ότι το «τουρκικό» στοιχείο υπερτερεί αριθμητικά του ελληνικού στην Θράκη και αυτομάτως θα ξεκινήσουν οι διεργασίες για αυτονόμηση. Εκεί πάνω θα «ξεσηκωθούν» και οι εντός της χώρας «Τούρκοι», καλώντας την μητέρα-πατρίδα τους να τους βοηθήσει. Κόσσοβο θα την κάνουν την Θράκη, πριν πούμε κύμινο.

Μανία και ιδεοληψία 

Είναι δυνατόν να μην τα γνωρίζουν αυτά στον Σύριζα; Προφανώς τα ξέρουν, απλώς η αντιμητσοτακική τους μανία και οι ιδεοληψίες τους δεν τους αφήνουν να σκεφτούν λογικά και εθνικά. Εδώ, έφτασε ο Γιώργος Τσίπρας να χαρακτηρίσει την ΕΥΠ «εγκληματική οργάνωση», την στιγμή που αυτή η υπηρεσία έχει επιφορτιστεί με την αντιμετώπιση του τουρκικού προξενείου  και αυτή ήταν που ενημέρωσε τον αρχηγό του ότι οι Τούρκοι παίζουν παιχνίδι με τους υποψηφίους του. Είναι όμως τόσο το άχτι τους να κατηγορήσουν τον Μητσοτάκη και για τα στραβά και για τα ίσια του, που καταλήγουν να λένε επικίνδυνες ανοησίες.

Και ο Ανδρουλάκης πάλι… στη μέση!

Αλλά και το ΠΑΣΟΚ έχασε στο συγκεκριμένο θέμα την ευκαιρία να τιμήσει το Ανδρεοπαπανδρεϊκό του παρελθόν και να διαχωριστεί ουσιαστικά από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Αντί να σταθεί στην πλευρά του εθνικού μετώπου απέναντι στις πρακτικές της Άγκυρας στην Θράκη και αντί να εξηγήσει στον ΣΥΡΙΖΑ ότι κινείται σε λάθος κατεύθυνση, ο Ανδρουλάκης επέλεξε να ξανασταθεί στην μέση και να κατηγορήσει ισότιμα και την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Και έβαλε στην ίδια ζυγαριά το ύφος των δηλώσεων της Ντόρας Μπακογιάννη προς τους μειονοτικούς, με ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι που παίζεται για ένα καίριο εθνικό ζήτημα σαν αυτό των τουρκικών σχεδίων στην Θράκη. Και μόνο αυτό αρκεί για να καταλάβει κανείς γιατί θα υπερψηφιστεί ο Κυριάκος για να κυβερνήσει αυτοδύναμος. Διότι κάθε φορά που οι υπόλοιποι μιλούν για κάτι σοβαρό, ο μέσος Έλληνας νιώθει τον φόβο να φουντώνει μέσα του. Δύσκολο πράγμα η υπευθυνότητα, εν τέλει…

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Today Press του Σαββάτου